Hoe werkt een betaalgraad voor werknemers?

Een loonbedrag is een stap binnen een compensatiesysteem dat het bedrag van de loon bepaalt die een werknemer zal ontvangen. Het loonbedrag wordt doorgaans bepaald door het niveau van de verantwoordelijkheden die worden verricht binnen de functieomschrijving van de functie, de autoriteit die door de functie wordt uitgeoefend en de tijd die de werknemer heeft verricht.

De horizontale as is af en toe gerelateerd aan de prestaties van de werknemer, evenals de lengte van de dienst van de werknemer.

De verticale stappen in een betaalgraadkaart verwijzen naar het niveau van de verantwoordelijkheden die zijn gedefinieerd door de vereisten van de job.

Betaalgraden vormen een kader voor de vergoeding door het bedrag van de beschikbare loon bij elke stap in het werkproces te bepalen. Betaalcijfers zijn de plaats van salarisonderhandelingen, met name in de werkgelegenheid van de overheidssector waar billijkheid trumps bijdrage is. Betaalgraden zijn ook typisch voor vakbonden.

Een werknemer die nieuw is aan een baan in een bepaalde looncategorie, begint bij loonstap een van de loonkwaliteit. Als hij of zij in dezelfde functie blijft werken, kan het loonbedrag opwaartse beweging in salaris verhogen, meestal een loonstap per jaar van dienst binnen de betaalloon die aan die baan is toegekend.

Compensatiesystemen met betaalcijfers worden vaak gebruikt in de overheidssector, zoals de federale overheid, het leger en universiteiten.

Betalende stappen binnen elke betaalgraad verschillen tussen organisaties en kunnen tot 10-15 of meer betalende stappen behelsen voordat een werknemer het hoogste tarief voor hun betaalgraad bereikt.

Een loonverhoging, zodra een werknemer de top van hun salarisverhoging bereikt, is afhankelijk van de kosten van levensonderhoud of -verhogingen.

Het aantal betaalstappen moedigt werknemers aan om te voelen alsof hun loopbaansucces en compensatie toenemen tijdens de periode waarin ze de baan uitvoeren - zelfs als ze hetzelfde werk verrichten.

Dit is belangrijk omdat het niet altijd mogelijk is voor elke medewerker om een ​​promotie, een zijbeweging of een verhuizing naar een andere interne baan te krijgen met meer verantwoordelijkheden om de betaalstappen van het volgende salarisniveau te beginnen te verplaatsen.

Als er weinig verhogingen bestaan ​​via betaalstappen, voelen medewerkers zich vast en niet gewaardeerd. Dit kan de motivatie van werknemers moraal en werknemers nadelig beïnvloeden.

Overlap in het bedrag van het beschikbare salaris bij elke betaalstap van het betaalbedrag zijn gebruikelijk om de cijfers te betalen. Bijvoorbeeld, een werknemer van een beginnende arbeider bij loon 1 kan 10-15 betalen stappen van $ 18.000 tot $ 24.000 betalen. Betaalgraad 2 toewijst tarieven van $ 22.000 tot $ 27.000 enzovoort.

Betaalgraden zijn ook bruikbaar bij de werkgelegenheid in de particuliere sector. Naarmate een bedrijf groter wordt, wil je eerlijkheid en soortgelijke loonstructuren over verschillende posities binnen een verscheidenheid aan werkeenheden en functiefuncties waarborgen.

Vergelijkbare betalingen voor soortgelijke banen en verantwoordelijkheden zorgen ervoor dat elke werkgroep uitstekende medewerkers kan aantrekken en behouden. Betaalgraden in de particuliere sector kunnen onderhandelen met salarissen en de toepassing van meer bestuurlijke discretie dan in de publieke sector tegenhangers.

Zie ook een grafiek van de loongraad van de steekproef

• Loonregeling 2010-GS (algemene overheidsschema van de federale overheid)

Ook bekend als: betaalstructuren, loonstelsels