FTAA: Overeenkomst, lid, voor- en nadelen, waarom het mislukt

Definitie: De vrijhandelsovereenkomst van Amerika is een voorgestelde vrijhandelsovereenkomst tussen de Verenigde Staten en vierendertig landen in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika, evenals het Caribisch gebied (behalve Cuba). Hoewel de landen er een decennium voor gewerkt hebben, is het nooit gefinaliseerd.

Onderhandelingen begonnen direct na de voltooiing van de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) in 1994 en zouden op 1 januari 2005 voltooid moeten zijn.

Venezuela, Argentinië, Bolivia en Brazilië hebben echter tegen de overeenkomst gekomen. Op dat moment waren ze op zoek naar Zuid-Amerikaanse eenheid, onafhankelijk van de Verenigde Staten. Dit concept, bekend als 'Bolivarisme', werd voorgesteld door de Venezolaanse president Hugo Chavez, sterk ondersteund door de Boliviaanse president Evo Morales en de Argentijnse president Nestor Kirchner, en matig ondersteund door de Braziliaanse president Luiz Inacio Lula da Silva. Deze landen hebben geleid tot de oprichting van het Mercosur-handelspact en de Banco de Sur-ontwikkelingsbank.

Als gevolg daarvan werden de onderhandelingen over de FTAA in november 2004 verlaten. In plaats daarvan hebben de Verenigde Staten en zes landen - Honduras, El Salvador, Guatemala, Nicaragua, Costa Rica en de Dominicaanse Republiek ondertekend de CAFTA in augustus 2004 in de vrijhandelsovereenkomst van de Dominicaanse Republiek (CAFTA-DR). CAFTA verhoogde de totale goederenhandel met 71% tot $ 60 miljard in 2013.

Zoals de meeste andere handelsovereenkomsten zou FTAA de handel hebben uitgebreid door tarieven te elimineren en andere handelsvergoedingen.

Het zou de toegang tot de markt voor bedrijven verbeteren door de douaneadministratie te stroomlijnen, de technische handelsbelemmeringen te verminderen en de transparantie te verbeteren. Het zou beschermde octrooirechten, evenals geïnstalleerde milieu- en arbeidsbescherming. Veel staatsbedrijven, zoals telecommunicatie, elektriciteit en verzekeringen, zouden openstaan ​​voor buitenlandse directe investeringen.

(Bron: Vrije Handel van Amerika: Latijns Amerika verdient beter, New York Times , 18 november 2003.)

Lidstaten

Als het goedgekeurd was, zou de FTAA zijn tussen al deze landen geweest. Veel van hen hebben in plaats daarvan bilaterale handelsovereenkomsten of beleggingsverdragen ondertekend met de Verenigde Staten, aangegeven met een hotlink naar die overeenkomst.

Noord-Amerika : Canada, Verenigde Staten

Caribische Landen: Antigua en Barbuda, Bahama's, Barbados, Dominica, Dominicaanse Republiek, Grenada, Guyana, Haïti, Jamaica, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, Suriname, Trinidad en Tobago.

Midden-Amerika : Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua, Panama.

Zuid-Amerika: Argentinië, Bolivia, Brazilië, Chili, Colombia, Ecuador, Paraguay, Peru, Uruguay, Venezuela.

Voors

De overeenkomst zou een handelsgebied hebben samengesteld die ongeveer 972 miljard mensen bezighoudt die 25 dollar genereren. 4 biljoen in het bruto binnenlands product (BBP) per 2014. Dat zou het de grootste multilaterale vrijhandelsovereenkomst in de wereld hebben gemaakt. Net als NAFTA zou het Amerika een concurrentievoordeel hebben gegeven bij het concurreren in de wereldhandel met de Europese Unie en met de vele handelsovereenkomsten die door China in het Stille Oceaangebied zijn opgericht.

Afhankelijk van de laatste onderhandelingen zou het kunnen helpen bedrijven in kleinere landen te concurreren met die in powerhouses Mexico en Brazilië door hen toegang te geven tot die markten, evenals de Verenigde Staten en Canada. Een grote binnenlandse markt is één van de redenen waarom de Verenigde Staten het goed doen met consumentenproducten en technologische innovaties. Nieuwe producten kunnen in deze markt worden getest voordat ze over het buitenland worden verzonden. Kleiner bedrijven zouden ook kunnen profiteren van de technologie en de moderne productieprocessen als ze samenwerken met grotere Amerikaanse bedrijven.

Deze grote markt zou deze bedrijven in deze landen de mogelijkheid hebben om schaalvoordelen te ontwikkelen, zodat de operationele kosten moeten worden verlaagd. Zonder dat is het erg moeilijk voor bedrijven in kleine landen om globaal te concurreren in iets anders dan een nichebedrijf.

Dat maakt het weer moeilijk voor landen om een ​​traditionele economische basis te ontsnappen.

Nadelen

Het FTAA had hetzelfde groot probleem dat NAFTA en CAFTA heeft geplaagd en dat de Doha-handelsovereenkomst in zijn sporen stopte. Dat is het oneerlijke concurrentievoordeel dat Amerikaanse federale subsidies aan de Amerikaanse landbouwuitvoer geven. Lokale familieboeren kunnen niet concurreren met een overstroming van goedkope Amerikaanse levensmiddelen, waardoor veel van hen uit het bedrijfsleven komt. Als gevolg hiervan zouden ze gedwongen worden om banen te nemen in de Amerikaanse fabrieken die naar hun land verhuisden. Dit zijn echter niet stabiele posities - de fabrieken worden verplaatst naar wanneer goedkopere locaties zich voordoen. De banen zijn betaalbaar en voldoen niet aan de Amerikaanse arbeidsnormen.

Boeren die hun land niet verlaten, worden gedwongen om meer winstgevend te zijn, maar illegaal, gewassen zoals coca, papavers en marihuana, in reactie op de hoge prijzen of directe druk van drugskartels. Het resulterende geweld creëert een massale emigratie, zowel juridisch als illegaal, naar de Verenigde Staten.

Het leed ook veel andere problemen. Landen moesten bedrijven als rechtspersonen als mensen behandelen. Sommigen hebben gezegd dat bedrijven, bijvoorbeeld, zouden kunnen regeren voor winsten die zijn verloren door de soevereine wetten die werknemers, consumenten of milieu beschermen.

Landen zouden niet kunnen beschikken over kleine binnenlandse industrieën, zoals de boeren. Zij kunnen de buitenlandse bedrijven niet verplichten om lokale bedrijven op geavanceerde technologie of hun werknemers te trainen op de vaardigheden die nodig zijn om ze te bedienen en hun eigen onderzoek verder te zetten. Deze overdracht van technologie en vaardigheden is door China en is een van de redenen voor de groei van dat land.

Uiteindelijk waren buitenlandse bedrijven niet verplicht in de FTAA om hun winst te delen met de lokale landen of gemeenschappen. Dit betekent dat ze goederenrichtlijnen kunnen kopen of verhuren, dan het voor de waarde van het bedrijf kunnen verdienen en de winst niet delen met het land of zijn mensen. Vaak worden de lokale bevolking ontdaan van hun gemeenschappen, ingehuurd om te werken voor de bedrijven, en dan met vervuiling en daaruit voortvloeiende ziekten.

FTAA vergeleken met andere handelsovereenkomsten

CAFTA is veel kleiner dan andere regionale handelsovereenkomsten, zoals momenteel 's werelds grootste vrijhandelszone. Het zal worden verduisterd door het Trans Atlantische Handels- en Investeringspartnerschap (TTIP) tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie en de TPP, indien ze worden afgerond.

Geschiedenis

Na de ondertekening van NAFTA organiseerde de Verenigde Staten de Top van Amerika in december 1994 in Miami. Op dat moment wilden de meeste landen in Amerika zich voordoen aan een overeenkomst die de regio zou helpen concurreren met de EU. Toch is er weinig gedaan tot 1998, toen de landen werkcomités oprichten om de belangrijkste onderwerpen van onderhandeling aan te pakken: toegang tot de markt; investering; diensten; overheidsopdrachten; geschillenbeslechting; landbouw; intellectuele eigendomsrechten; subsidies, antidumping- en compenserende rechten; en mededingingsbeleid.

In 2002 begonnen de onderhandelingen echter te verslechteren, aangezien de onlangs verkozen progressieve leiders tegenstrijdig waren met veel van de tot nu toe besproken details. In 2004 kwam het allemaal tot een slijtage. (Bron: FTAA, Global Exchange)