Federale kortingstarief: definitie, effect, hoe het werkt

Definitie: De Federal Reserve-disconteringscoëfficiënt is hoe veel de Amerikaanse centrale bank haar lidbanken vraagt ​​om van zijn kortingsvenster te lenen om de reserve te behouden die nodig is. De Fed Board of Governors heeft het tarief verhoogd tot 1,75 procent, effectief 15 juni 2017.

Er zijn drie disconteringsrente:

1. De basisrentevoet is de basisrente die aan de meeste banken wordt geheven. Het is hoger dan het gevoerde fondspercentage. De huidige disconteringsvoet is 1.75 procent.

1. Het secundaire kredietpercentage is een hoger tarief dat wordt geheven aan banken die niet voldoen aan de vereisten die nodig zijn om het primaire tarief te behalen. Het is meestal een halve punt hoger dan de primaire rente. Hier is meer over de primaire en secundaire programma's.
2. Het seizoenspercentage is voor kleine gemeenschapsbanken die een tijdelijke stimulans nodig hebben om tegemoet te komen aan de lokale behoefte aan leningen. Dat kan leningen omvatten voor boeren, studenten, resorts en andere seizoensgebonden activiteiten. Hier is meer over het seizoensgebonden kortingsprogramma.

Waarom zouden banken moeten lenen bij het Fed's kortingsvenster? De Federal Reserve vereist dat zij elke nacht een bepaald bedrag aan contant geld hebben, bekend als de reservevereiste. Banken die die dag te veel uitgeleend hebben, moeten overnacht geld lenen om aan de reservebehoefte te voldoen. Meestal lenen ze van elkaar. De Fed biedt het kortingsvenster als back-up als ze het geld niet elders kunnen krijgen.

Waarom heeft de Fed een reserve nodig? Ten dele om de solvabiliteit te handhaven, maar vooral om het bedrag van geld, krediet en andere vormen van kapitaal te beheersen die banken lenen. Een hoge reservevereiste betekent dat de bank minder geld heeft om te lenen. Aangezien het bijzonder moeilijk is op kleine banken (minder dan minder dan $ 12, 4 miljoen in deposito's), zijn ze vrijgesteld van de vereiste.

Ze hoeven zich geen zorgen te maken over het gebruik van het kortingsvenster.

Hoe het werkt

De Federal Open Market Committee is de operations manager van de Fed. Deze commissie komt acht keer per jaar bijeen. De leden stemmen erop om het gevoerde fondspercentage te wijzigen wanneer de centrale bank wil dat de banken min of meer lenen. De Fed's Raad van Gouverneurs verandert doorgaans de disconteringsvoet in overeenstemming met het gevoerde fondspercentage.

Bijvoorbeeld, een hogere discontovoet betekent dat het duurder is om fondsen te lenen, en dus hebben ze minder geld om uit te lenen. Zelfs als ze niet lenen in het Fed-kortingsvenster, vinden ze dat alle andere banken hun leningspercentages ook hebben verhoogd. De Fed verhoogt de disconteringsvoet wanneer het wil dat alle rentetarieven stijgen. Dat heet contrasterend monetair beleid, en de centrale banken gebruiken het om inflatie te bestrijden. Dit vermindert de geldvoorziening, vertraagt ​​de leningen en vertraagt ​​daarom de economische groei.

Het tegenovergestelde heet expansief monetair beleid, en de centrale banken gebruiken het om groei te stimuleren. Het verlaagt de disconteringsvoet, waardoor banken hun rentetarieven moeten verlagen om te concurreren. Dit vergroot de geldvoorziening, leent op sporen en stimuleert de economische groei.

De Fed heeft tal van andere instrumenten om bankleningen uit te breiden of te beperken.

In feite is haar open marktactiviteiten een zeer krachtige operatie die niet zo bekend is als de disconteringsvoet of het gevoerde fondsenpercentage. Dit is wanneer de Fed effecten van banken koopt wanneer het de koers wil vallen en verkoopt wanneer het tarief wil stijgen. Om bijvoorbeeld effecten te kopen, verwijdert ze ze gewoonlijk uit de balansbalken van de banken en vervangt ze met een krediet dat het gewoon uit dunne lucht heeft gecreëerd. Aangezien het de bank meer geld geeft om te lenen, is het bereid om de rentetarieven te verlagen, alleen om het geld aan het werk te zetten.

Kortingstarief tegen Federal Funds Rate

De disconteringsvoet is meestal een percentage hoger dan het gevoerde fondspercentage, omdat de Fed de voorkeur geeft aan banken om van elkaar te lenen. Het wordt meestal gewijzigd door de Federal Reserve Board of Governors in samenhang met de FOMC's wijzigingen in het gevoerde fondsenpercentage.

Op 17 augustus 2007 heeft de Fed-raad het ongebruikelijke besluit genomen om de disconteringsvoet te verlagen zonder het gevoerde fondspercentage te verlagen. Dit deed dit om liquiditeit in de overnight borrowing markets te herstellen. Het probeerde te bestrijden een gebrek aan vertrouwen die banken met elkaar hadden gehad. Zij waren niet bereid om elkaar te lenen, omdat niemand met de subprime-hypotheken van de ander wilde vastleggen.

Hoe de kortingsprijs de economie beïnvloedt

De disconteringsvoet is van invloed op al deze andere rentetarieven:

• De rentebanken rekenen elkaar op voor een maand, drie maanden, zes maanden en een jaarlening . Dit staat bekend als LIBOR, en het heeft invloed op kredietkaarten en rentetarieven met een regelbare rente.
• De koersbanken rekenen hun beste klanten, bekend als de primaire rente. Dit beïnvloedt dan alle andere rentetarieven.
• Spaarrekening en geldmarktrente.
• Vastrentende hypotheken en leningen worden alleen indirect beïnvloed door de disconteringsvoet. Zij worden voornamelijk beïnvloed door de rendementen op langlopende schatkistnota's.