De Federal Reserve en Interest Rates

De Federal Reserve is verantwoordelijk voor het behoud van volledige werkgelegenheid (over het algemeen beschouwd als ongeveer 4 tot 5 procent werkloosheid), terwijl de inflatie laag blijft. Deze taak klinkt misschien eenvoudig, maar in werkelijkheid is het een delicate evenwichtsoefening.

Het krachtigste wapen in het arsenaal van de Fed is het vermogen om de richting van de rentetarieven te beïnvloeden. Wanneer de rente laag is, is kapitaal gemakkelijker te verwerven. Dit kan de economische ontwikkeling stimuleren omdat, omdat de menselijke natuur is wat het is, hoe meer geld je beschikbaar hebt, hoe meer je waarschijnlijk betaalt voor iets wat je wilt - of het nu een auto is of die nieuwe plasma-tv.

Niet aangevinkt, echter, en het resultaat is "te veel geld najagen van te weinig goederen", zoals het gezegde luidt. Dit leidt tot inflatie als bedrijven zich realiseren dat ze hogere prijzen kunnen vragen voor hun goederen en diensten. Plots kost het je meer om je gastank en koelkast te vullen.

Als de rentetarieven echter te hoog zijn, kan het resultaat een recessie zijn en, in extreme gevallen, deflatie; het resultaat daarvan kan economisch verwoestend zijn - stel je voor dat je je hypotheek gaat aflossen en beseffen dat, hoewel het saldo niet is toegenomen, het je meer dollars gaat kosten op het gebied van koopkracht dan voorheen!

Hoe kan de Federal Reserve de richting van de rentetarieven beïnvloeden? Op een van de twee manieren:

1. Door de disconteringsvoet te verhogen of verlagen.
2. Door indirect invloed uit te oefenen op de koers van de federale fondsen.

De discontovoet

De disconteringsvoet is de rentevoet die banken in rekening brengen wanneer zij 's nachts rechtstreeks geld lenen van een van de Federal Reserve Banken.

Wanneer de kosten van het geld voor uw bank stijgen, zullen ze u meer kosten als gevolg. Dit maakt kapitaal duurder en resulteert in minder lenen. De uitgaven nemen af, waardoor het moeilijker wordt om de prijzen te laten stijgen; het tegenovergestelde is waar wanneer kapitaal minder duur wordt als gevolg van een daling van de discontovoet.

De federale fondsenkoers

De federale fondsenkoers is het tarief dat banken elkaar in rekening brengen voor overnight-leningen. "Waarom zou een bank geld lenen bij een andere?" je vraagt. De Fed kan eisen dat banken een bepaald percentage van de activa in de vorm van contanten bij de hand houden of in een van de banken van de Federal Reserve deponeren. Van tijd tot tijd zal het een vereiste verhouding van reserves tot deposito's vaststellen; wanneer deze verhouding wordt verhoogd, moet er 's nachts meer geld in de kluis worden bewaard, waardoor het moeilijker (en duurder) wordt om fondsen te verwerven. Wanneer de reserveverplichting wordt verlaagd, wordt de geldhoeveelheid losser; omdat minder contanten bij de hand moeten worden gehouden, wordt het gemakkelijker om kapitaal te verwerven.

De toegenomen (of verlaagde) kosten van het verwerven van geld worden doorberekend aan consumenten, aangezien banken hun prime lending rate (het tarief dat banken hun beste klanten in rekening brengen) aanpassen om dit te compenseren.De prime-beleningsrente is niet uniform; Bank of America kan één tarief hebben terwijl U. S. Bank een ander tarief heeft. Dientengevolge is het meest geciteerde cijfer in de Verenigde Staten dat van de Wall Street Journal . Het vertegenwoordigt een polling van de dertig grootste banken van het land; wanneer drieëntwintig van die instellingen hun prime rates hebben gewijzigd, reageert de WSJ door de gepubliceerde koers te actualiseren.

Dit heeft uiteindelijk invloed op uw winstcijfers, omdat veel creditcards bijvoorbeeld de rentevoet die u betaalt baseren op een premie die hoger is dan de WSJ-basistarief.