Bekende vreemdelingen: hoe zet je muse een karakter

Je kent het verhaal. Het is te goed om op te geven! Het gebeurde met iemand die je kent, of zelfs tegen jezelf. Het heeft alle juiste elementen. Het is 'fictie waardig'. Het overstijgt het moment, inspireert jou, en nu kan je niet wachten om het op papier te krijgen.

Behalve wanneer u het gaat omschrijven, vallen de mensen die u zo levendig in het leven plat op pagina bladeren.

Nu wat?

Naast het maken van de waarheid geloofwaardig, maar ook om te beslissen wanneer de juiste tijd om een ​​verhaal te vertellen is, moeten we bij het schrijven van "wat we weten" vaak onze initiële inspiratie aanpassen.

Hoewel het schijnbaar tegenintuïtief is, moeten we het leven uit een herinnering afrennen voordat de afleiding van wat we weten genoeg zullen onderdrukken om het te schrijven. Dan moeten we het met het nieuwe leven herleven, onze karakters in verschillende vormen puffen. We kunnen dit met tijd en afstand doen, maar we kunnen het proces versnellen door gewoon de details te veranderen.

Namen

Met namen die we kennen voor de mensen waarop we onze verhalen baseren, beperken we ons alleen maar. Ik heb gezien dat studenten de namen van een vriend of een familielid in hun fictie gewoon veranderen en hun prosa geeft onmiddellijk de mogelijkheid om ze verder te verdiepen in de emotionele complexiteit van hun karakters, waar ze eerder te bang waren om te gaan .

Ik denk aan een student die over zijn geliefde en overleden grootvader schreef. Hij kon zich niet verplaatsen door zijn kinderlijk, aanbiddend perspectief totdat hij zijn naam veranderde. Plotseling had hij zijn opa niet meer pijn gedaan, maar de fictieve man op de pagina beschreef een multidimensionale man die een leven had geleefd zoals wij allemaal doen: goede en slechte beslissingen nemen, vaak teveel eten voor het avondeten en soms (maar niet altijd) niet in staat om in de nacht te slapen.

Flaws

Als de persoon die je aan het schrijven lijkt te lezen als een karikatuur, komt het te mooi of te "één noot" uit, geeft ze gewoon een fout die de persoon in het echte leven doet niet hebben.
Een voorbeeld zou zijn om te schrijven over een interne fout die symptomatische effecten heeft. Als u een frequente buikpijn geeft, geeft u hen onmiddellijk iets om psychisch of emotioneel of lichamelijk te behandelen.

Wat is dit symptoom? Hoe gaan ze er dagelijks mee om? Wat worden hun buikpijn veroorzaakt door? Hun leven wordt ingewikkeld op een manier die ze niet eerder waren. Hun dagen worden nu gekleurd door het vooruitzicht van pijn en het verlangen om erop te komen.

Fysiek detail

Met het verwijderen van één woord en het invoegen van een ander, kunt u het leven van je karakter helemaal veranderen: zet ze gewoon van een blond naar een brunette. Net zo simpel: maak iemand die kort, lang is.

Zodra ze er anders uitzien, zie je de schrijver anders.Zij zijn niet langer wie je wist. Nu zien ze met bruine ogen in plaats van groen, omdat ze in een andere spiegel kijken en nieuwe dingen vinden om van zichzelf te houden en te haten.

Locatie

Als je uit Texas bent, kom je niet uit New Hampshire; als je uit Oklahoma bent kom je niet uit New York; Als je naar Stanford ging, ging je niet naar Boston College; Als je in de buurt van het water groeit, weet je iets wat je niet doet als je dat niet doet.

Het is een illusie dat elke verandering eigenlijk klein is. Zodra u uw karakters in bekende vreemden verandert, zullen ze bewegen op manieren die u niet had verwacht. Plotseling kijken ze naar een ander raam in een woestijnstad, met een hele nieuwe set wensen, een nieuwe naam wordt gebeld uit een andere kamer waaraan ze nu moeten antwoorden.