Account overname fraude: detectie en bescherming

In deze reeks berichten hebben we besproken over Overnemen van fraudeovernamen in zijn vele vormen, hoe het gebeurt en hoe criminelen de oorlog op cybercrime winnen. Aangezien criminele hackers de kwetsbaarheden in bedrijfsnetwerken blijven doorzoeken en burgers in hun eigen thuisnetwerken lax zijn, zal de overnamefraude het publiek blijven pesten.

Er zijn talloze typen van rekeningovernamen en veel manieren waarop accountoverdracht kan plaatsvinden.

Hier zijn tien voorbeelden die we in eerdere berichten hebben behandeld:

1. Bedrog van de creditcard
2. Hacking
3. Scams
4. Veranderen van het postadres
5. Skimming
6. Phishing
7. Telefoonfraude
8. Vishing
9. Hypotheek herfinancieren fraude
10. Controleer fraude

Opname van rekeningrekeningen

Kredietkaarten: Verloren of gestolen creditcardnummers zijn bruikbaar tot de kaarthouder ze afsluit door een 24-uurs gratis nummer te bellen om de kaart te annuleren. In de meeste gevallen, tenzij een portemonnee onmiddellijk gedetecteerd ontbreekt, kan de dief enkele weken doorgaan zonder kosten van de kaarthouder te betalen. De meeste identiteitstheven zullen de kaart snel maximaliseren door zijn saldo in contanten te zetten. Het slachtoffer vindt de fraude meestal niet tot ze een papieren verklaring ontvangen en ongeoorloofde kosten in acht nemen. Als de kaarthouder een online account heeft ingesteld om hun verklaringen te openen en te monitoren en recente transacties, ontdekken ze vaak fraude sneller.

Kredietkaartbedrijven hebben ook anomalie-detectietechnologie op hun plaats die hen waarschuwt voor kosten die niet zinvol zijn of verdacht zijn in verband met de uitgavengewoonten, het aankoopgedrag of de locatie van een transactie.

Een voorbeeld zou zijn als de kaarthouder in het centrum van Boston bij een benzinestation aankoopt, dan wordt een uur later een aankoop gedaan in een winkel in Roemenië. Anomalie-detectiesoftware zou dit als verdachte, mogelijk fraude, rood-vlaggen, omdat het in een uur fysiek onmogelijk is om vanuit Boston naar Roemenië te komen.

Bankrekeningen: Banken beschikken over soortgelijke systemen wanneer bedrog wordt gepleegd met behulp van de rekeningpas van de rekeninghouder die meer optreedt als een creditcard. Wanneer een pinpas echter een pincode vereist, wordt de fraude niet zo vaak, als ooit, door de uitgevende bank geconstateerd vanwege de aard van de pin-transactie. Er wordt uitgegaan dat de pin alleen door de kaarthouder wordt gebruikt.

Verbruikersrechten en verantwoordelijkheden

Kredietkaarten: Federale wetgeving beperkt de aansprakelijkheid van de kaarthouder tot $ 50 bij creditcardfraude, zolang de kaarthouder de betaling binnen 60 dagen betwist. De slachtoffers van de debitcardfraude moeten de bank binnen twee dagen op de hoogte stellen om te beschermen tegen deze limiet van $ 50. Daarna springen de maximale aansprakelijkheid naar $ 500.En als een slachtoffer de bedrog niet ontdekt of rapporteert tot na 60 dagen zijn verstreken, dan kan de aansprakelijkheid het gehele saldo zijn voor een debet of creditcard. Zodra uw pinpas in het gedrang is gekomen, kunt u het niet vinden totdat een check is gestopt of de kaart wordt geweigerd. En als je de gelden nogmaals herstelt, kan de dief gewoon opnieuw beginnen, tenzij je de account annuleert of de rekeningnummers helemaal verandert.

Bankrekeningen: In 2007 is een echtpaar van het Verenigd Koninkrijk het slachtoffer van identiteitsdiefstal als een misdadiger toegang heeft gekregen naar hun online bankrekening en 26 dollar van een huisstijlkredietlijn heeft gestolen.

Het geld werd overgeboekt naar een Oostenrijkse bank die geweigerd was om het geld terug te sturen naar hun bank. Dus de bank informeerde het echtpaar dat ze aansprakelijk waren voor het verlies. Toen het echtpaar weigerde te betalen, meldde de bank de kredietbureaus dat hun rekening delinquent was en dreigde te verbannen op hun huis. Dus de echtgenoot klaagde de bank, beweerde schendingen van de Electronic Funds Transfer Act en de Fair Credit Reporting Act, evenals de bank van nalatigheid beschuldigen. In dit geval zag de rechter voldoende nalatigheid namens de bank om de zaak naar de rechtbank toe te laten.

De meeste banken hebben nulverantwoordelijkheidsregels op hun plaats die de klanten van de banken helemaal na fraude maken. Maar in veel gevallen zijn er snaren verbonden. Het is cruciaal om de fijne details van alle servicevoorwaarden en voorwaarden te beoordelen om te weten wat de rechten en verantwoordelijkheden zijn.

Concluderend

Bewustzijn: er zijn een aantal dingen die de consument kan en moet doen om fraude te voorkomen. Eerst en vooral, kennis van de verschillende oplichterij en wat de identiteit dieven gebruikt maakt om klantengegevens te verkrijgen is essentieel. Zodra consumenten een scherp bewustzijn hebben van wat ze moeten uitkijken, zijn ze minder kans om te worden bedrogen. Basics zoals het vernietigen van ongewenst papierwerk en fysieke beveiliging in hun eigen huis en kantoor zijn essentieel.

Computerbeveiliging: in de e-commerce-afhankelijke samenleving van vandaag is het essentieel dat elke thuiscomputergebruiker, SMB en enterprise systemen hebben om hun eigen en hun klanten gegevens te beschermen. De bestaande systemen beschermen zich van volledig onbeschermd tot volledig gereguleerde en beschermde 99 procent van de tijd. Er is niet zoiets als 100 procent bescherming, maar iedereen die het proces van e-commerce betrokken heeft, zou verantwoordelijk moeten zijn voor hun eigen veiligheid om de slechteriken uit te houden.

Identiteitsdiefstalbeveiliging : de term "identiteitsdiefstal" omvat veel verschillende soorten fraude. Identiteitsdiefstal als geheel is ongeveer een 50 miljard dollar probleem dat jaarlijks 10 miljoen mensen beïnvloedt. Er zijn tal van soorten identiteitsdiefstal en tal van manieren om te voorkomen dat het gebeurt. In het huidige misdaadklimaat is het essentieel om een ​​belegging te doen in de bescherming van identiteitsdiefstal. Zonder enige vorm van bescherming in plek te hebben, is een consument kwetsbaar voor talrijke soorten identiteitsdiefstal die hun kredietwaardigheid negatief kan beïnvloeden en financieel kunnen functioneren.