Yahoo's demise: hoe een slechte CEO een goede voorraad kan laten zinken

Als het gaat om de zinloosheid van een CEO - en hoe het aandeelhouderswaarde kan vernietigen - kunnen maar weinig spiegels in de C-suite beter zien dan Ted Prince. Gevestigd in Gainesville, Florida, en oprichter-CEO van het Perth Leadership Institute, heeft hij verschillende boeken geschreven over hoe CEO's een bottom line maken of breken. Kijkend naar de verkoop van Yahoo aan Verizon Communications voor $ 4. 8 miljard, Prince beweert dat de neerwaartse spiraal van Yahoo vierkant op de schouders van CEO Marissa Mayer rust, wiens ambtstermijn in controverse en kritiek werd verpletterd sinds zij de teugels in juli 2012 nam. Hier, biedt Prince zijn meningen over hoe Mayer Yahoo naar beneden bracht - en wat het ons leert over het peggen van een CEO die investeerders meer kwaad dan goed zal doen.

Kun je niet-succesvolle CEO's identificeren voordat ze een schip als Yahoo laten zinken?

Het antwoord is ja. Maar Wall Street-analisten hebben de kunst niet onder de knie omdat ze te jong zijn en geen idee hebben van het gedrag van mensen.

Warren Buffett kan het doen omdat hij het snapt. Maar wat is "het? "Eenvoudig gesteld, Buffett heeft de kunst van het lezen van het gedrag van mensen onder de knie gekregen om te identificeren en te beoordelen of ze een neus voor winst hebben. Het is duidelijk dat Buffett en een heel klein aantal andere investeerders het hebben. “

Vergelijk dat eens met de grote meerderheid van de mensen, die denken dat je traditionele financiële en financiële gegevens moet gebruiken om de klus te klaren. Natuurlijk werkt het niet. Dat is de reden waarom analisten het zo vaak verkeerd hebben, zelfs als het heel duidelijk is dat ze de verkeerde boom aan het blaffen zijn.

Yahoo's Tumble

Neem mijn huidige bête noir, Yahoo en zijn teflon-directeur, Marissa Mayer. U herinnert zich: de enige die $ 482 miljoen op Tumblr heeft geschreven deze zomer, waardoor de totale afwaardering tot op heden op ongeveer $ 650 miljoen komt.

Tumblr was, natuurlijk, de vroegere Grote Witte Hoop toen Yahoo het in 2013 verwierf. De waardeverminderingen maken waarschijnlijk hun waarde effectief nul.

Nu zijn de kernactiva van Yahoo voor $ 4 aan Verizon verkocht. 8 miljard. Terwijl ze werden gebundeld in Big Yahoo, inclusief de belangen in Alibaba (BABA) en Yahoo Japan, gaf de markt in wezen deze activa een negatieve waarde.

Tot zover de hoop die mensen op de CEO hebben gelegd toen ze voor het eerst werd benoemd.

Mensen hadden het moeten weten. Kort nadat ze tot CEO was benoemd, schreef de Wall Street Journal dat ze 'aan werknemers signaleerde dat ze zich moesten concentreren op het creëren van betere webservices in plaats van zich zorgen te maken over bedrijfsfinanciën. "

Maar niemand had kunnen weten dat Mayer niet zou slagen in Yahoo, toch? Ze was tenslotte een stralende ster geweest - eigenlijk een quasar - bij Google, wat haar een glansrijk succes opleverde. Maar er was één groot probleem: Marissa Mayer is voor al haar bon mots geen innovator. En als u geen innovator bent, krijgt niets wat u doet of kiest de astronomische brutomarges en rendementen die u van een winnende Silicon Valley-tech CEO wilt.

Wat moeten bedrijfsbesturen echt opzoeken in een CEO?

Hierin kan menselijke emotie vliegen in het licht van de beproefde waarheid. De toenmalige directie van Yahoo schreef Mayor grotendeels een halo toe omdat ze toevallig een van de eerste werknemers bij Google was. Maar ze had nooit iets opgericht, nooit iets verkocht en eigenlijk nooit iets bedacht. Ze was een goede, goed gesproken manager die toevallig op het juiste moment op de juiste plek was. Het deed zeker geen kwaad dat ze een vrouw in een cultuur in Silicon Valley was die de wereld graag wilde laten zien dat het niet alleen een door mannen gedomineerd studentenhuis was.

Natuurlijk was ze slim. Ze ging tenslotte naar Stanford! En zij was een computeringenieur! Dus had ze niet veel geld moeten verdienen? Nou … Het is verbazingwekkend hoe vaak ogenschijnlijk slimme, goed opgeleide mensen voor de shibboleth vallen dat als je slim bent en van een topuniversiteit met een computerwetenschappen diploma, je zeker de jackpot zult halen. Maar ons onderzoek toont aan dat geschoolde mensen over het algemeen een lager zakelijk inzicht hebben dan laagopgeleiden.

Waar Miss Mayer echt heel erg goed in was, was het bedrijf van zelfpromotie. Ze was duidelijk. Ze heeft een ogenschijnlijk illustere achtergrond, heeft de beste scholen bezocht en is aangenomen door dat Latinate van zakelijke presteerders, Google. Ze was geweldig in het verkopen van technische bling (zoals in Yahoo's vele hopeloze overnames). Hoe was ze anders in staat om op haar verheven baars te blijven nadat ze voortdurend vier opeenvolgende jaren faalde op alle denkbare manieren?

Pas op voor de zelfpromotoren

Ik heb in verschillende raden gediend waarvan de CEO's zelfpromotors waren - en het is een veilige manier voor beleggers om een ​​verliezer te identificeren.

Waarom? Om te beginnen gaat alles over hen en niet het bedrijf. Ze hebben zelfs dat onuitsprekelijke kenmerk van het kunnen overtuigen van andere verstandige en rationele mensen dat ze het Millennium zullen brengen.

Zelfpromotors hebben dat talent. En ze kunnen het tot hun eigen zelfverheerlijking brengen, zelfs wanneer het overduidelijk is in het koude daglicht dat het niets anders is dan een zelf gefabriceerde luchtspiegeling. Wanneer je het ziet, kun je er zeker van zijn dat de bedrijfskosten door het dak gaan.

Dus hier is een vraag voor jou goede lezers: Hoeveel mensen zijn er zoals Marissa Mayer? Hoeveel CEO's zijn u zich bewust van wie misschien wel erg gearticuleerd zijn, maar die toch gewoon bedrijfsbureaucraten zijn met veel gepraat en geweldige lichaamstaal? Alle hoed en geen zadel

,

zoals het gezegde luidt. Bottom line: als je die kunt uitvogelen, moet je de bedrijven die ze onmiddellijk uitvoeren kort houden. Dat is goed voor ongeveer de helft van je portfolio. Wat de andere helft betreft, kijk wat de CEO heeft bereikt

, in tegenstelling tot wat ze hebben gedaan. Dat is het grootste deel van de rest.Ik geloof dat dit de moderne vervanging is voor fundamentele analyse. In andere kringen staat het bekend als behavioral finance.

Bottomeline: als u een actieve belegger wilt zijn, let dan heel goed op het gedrag en de achtergrond van de CEO en het managementteam. Vergeet hun financiën: als het er uitziet en te mooi klinkt om waar te zijn, is het ongetwijfeld het geval.

Vraag gewoon het bord van Yahoo … zolang het duurt.

Dr. Ted Prince is CEO van het Perth Leadership Institute en auteur van 'The Three Financial Styles of Very Successful Leaders' (McGraw Hill, 2005) en 'Business Personality and Leadership Success' (Amazon Kindle, 2011). Hij heeft een Ph. D. van de Monash University in Australië.

De meningen in dit artikel zijn van de auteur zelf en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten van de balans.