Het Xenotransplantation Ethics Debate

In theorie zou xenotransplantatie kunnen worden beschouwd als een levensreddend antwoord voor vele afwachtende orgaantransplantaties, en voor artsen die te maken hebben met tekorten aan organen. Het gebruik van dierlijke organen voor transplantaties bij de mens is echter sinds het begin van het idee onder de loep genomen, vanwege de vele risico's die dit met zich meebrengt, niet alleen voor de patiënt maar ook voor het algemene publiek, en bio-ethiekkwesties met betrekking tot het gebruik van dieren voor menselijke vooruitgang. .

Nieuwste ontwikkelingen

Verscheidene jaren geleden bleek de belangrijkste wegversperring voor het gebruik van varkensorganen voor xenotransplantatie de aanwezigheid van galactosyl (GAL) -delen gekoppeld aan de celoppervlakken van dierlijke weefsels en geproduceerd door de enzym alfa-galactosyltransferase. Primaten, inclusief mensen, hebben geen GAL-koppelingen op hun celoppervlakken en produceren er geen antilichamen tegen, wat de afstoting van getransplanteerde dierlijke organen veroorzaakt.

Sindsdien is vastgesteld dat de oorzaken voor orgaanafstoting gecompliceerder zijn dan dat, en er zijn extra antigenen betrokken bij de respons van het menselijk immuunsysteem. Immunologische problemen blijven echter de belangrijkste wegversperringen voor xenotransplantatie, volgens Dr. Muhammad Mohiuddin van het NIH Cardiothoracic Surgery Research Program, National Heart, Lung en Blood Institute.

Naast de immunologische problemen zijn er ook veiligheidsproblemen voor hele populaties, vanwege de mogelijkheid van infectie van een orgaan-ontvanger door een dierlijk virus, en dierenrechtenkwesties, die resulteren in ethisch debat over het onderwerp xenotransplantatie.

Als gevolg hiervan zijn er ook veel hindernissen voor regelgeving, voordat xenotransplantatie dagelijkse praktijk wordt.

Wat staat er op het spel?

Transplantaties van dierlijke organen naar mensen worden duidelijk uitgevoerd ten koste van het dier in kwestie. Voorstanders van dierenrechten zijn van mening dat het niet moreel aanvaardbaar is om dieren op te offeren ten behoeve van mensenlevens, of het nu gaat om het gebruik van hun organen of om onderzoek dat nodig is om de immunologische factoren te bestuderen die orgaanafstoting veroorzaken.

Mensen zijn ook in dit nummer niet zonder risico's. De effecten van latente dierenvirussen op ontvangers van menselijke organen zijn nog onbekend. Tegenstanders van xenotransplantatie vrezen dat deze virussen, wanneer ze in een menselijk systeem worden geïntroduceerd, epidemieën van ziekten kunnen veroorzaken waarvoor we geen immuniteit en geen genezing hebben. Varkens, bijvoorbeeld, momenteel de beste kandidaat-diersoort voor het kweken van organen voor mensen, dragen een retrovirus, PERV (Porcine Endogenous Retrovirus) genaamd. Er is aangetoond dat dit virus menselijke cellen infecteert en de gevolgen van infectie nog niet zijn vastgesteld.

Sommige tegenstanders van xenotransplantatie geloven dat dieren niet de oplossing zijn, maar dat biotechbedrijven gewoon geld willen verdienen aan hun vermogen om dierlijke cellen te klonen en GGO's te maken, specifiek genetisch gemodificeerde varkens (knockouts zonder het alpha-galactosyl transferase-enzym).

De profs

Het gebruik van dierlijke organen zou de tijdsduur verminderen dat veel mensen moeten wachten op een geschikt orgaan, en zou het mogelijk maken dat transplantaties plaatsvinden terwijl de ontvanger nog steeds sterk en enigszins gezond is en beter in staat om chirurgie te tolereren. Volgens statistieken geciteerd door de Lincoln Journal Star, zou het huidige aantal van 20.000 transplantaties per jaar in Amerika kunnen worden verhoogd tot meer dan 100.000, als dierlijke organen werden gebruikt, en 12 van de 73.000 Amerikanen die wachten op transplantaties sterven elk dag.

Er wordt gehoopt dat de huidige praktijk van het injecteren van donorcellen in embryo's van varkens, in utero, de noodzaak voor immunosuppressieve geneesmiddelen zal elimineren, aangezien is aangetoond dat dit de donor en de ontvanger compatibel maakt wanneer ze op varkens en andere dieren worden getest. Dit betekent het gebruik van moleculaire genetica technieken om GM-dieren te creëren, specifiek aangepast om een ​​match te zijn voor een individuele menselijke ontvanger. De knock-out soort zou opgevat en gefokt moeten worden met als enig doel om opgeofferd te worden voor medicijnen.

Varkens zijn een goede keuze voor orgaandonor vanwege hun korte draagtijd, snelle groeisnelheid en grootte van de organen (passend bij die van mensen). Hyperacute rejection (HAR) van organen van Gal-knock-out varkens getransplanteerd naar bavianen werd voorkomen vanwege de afwezigheid van expressie van het 1, 3-galactosyltransferase-gen.

Hoewel andere immuunresponsen aanwezig zijn, is er hoop dat vergelijkbare genetische veranderingen mogelijk zullen zijn, om het probleem van HAR bij mensen aan te pakken.

Volgens Dr. Muhammad Mohiuddin lijken ethische kwesties die zijn gebaseerd op de mogelijkheid van een ziekte die zich van dieren naar mensen verspreidt, minder water te bevatten dan eerder werd gedacht, aangezien PERV tot nu toe geen mensen heeft gevonden die met varkensweefsels werden behandeld, noch zijn er epidemieën ontstaan ​​door infectie van menselijke landarbeiders die betrokken zijn bij het behandelen van varkens.

Varkens zijn zeer schoon en kunnen indien nodig in een uitzonderlijk schone omgeving worden grootgebracht. Varkensfokkerijen voor onderzoek naar xenotransplantatie bevatten schuren die zijn uitgerust met filters om virussen en bacteriën buiten te houden. In de toekomst zullen, zelfs wanneer de varkens worden grootgebracht voor transplantaties bij mensen, zelfs werknemers in de landbouw maskers dragen om blootstelling van de varkens aan menselijke pathogenen te voorkomen.

De nadelen van het gebruik van dierlijke organen voor transplantaties bij mensen lijkt drievoudig. Er is de kwestie van dierenrechten en het fokken van dieren eenvoudig voor menselijke consumptie en medisch voordeel. Ten tweede zijn er sommigen die geloven dat xenotransplantatie technologie gewoon een andere manier is voor biotechbedrijven om geld te verdienen, en ze houden zich niet bezig met het welzijn van de dieren of werkelijk bezorgd over het welzijn van de mensheid, vanwege hun vermeende minachting voor het derde probleem , wat de onbekende impact op het menselijk ras is, mocht er een nieuwe infectie worden geïntroduceerd waarvoor we geen remedie hebben.

Where It Stands

Experts die betrokken zijn bij xenotransplantatieonderzoek lijken veel van de argumenten tegen de technologie te verwerpen. Volgens hoofdonderzoeker Dr. William Beschorner van het University of Nebraska Medical Center, die met succes harten en grote bloedvaten tussen varkens en schapen heeft getransplanteerd, kunnen de class action en de misdaden die zouden kunnen voortvloeien uit het dwaas springen van het geweer, voordat alle risico's zijn zijn aangepakt, voldoende moeten zijn om te voorkomen dat iemand de veiligheid van consumenten riskeert om alleen maar geld te verdienen.Bovendien werd een anonieme boer geciteerd door Bob Reeves van de Lincoln Journal Star, omdat de winst voor varkensboeren minuscuul zou zijn.

Ethicus Dr. Andrew Jameton, van het Nebraska Medical Center in Omaha, wees erop dat dit probleem niet verschilt van onderzoek op welk medisch gebied dan ook. Hoewel de wens om de kosten van onderzoek te erkennen en te vergoeden altijd een verleiding is, met name waar risicokapitaalverschaffers bij betrokken zijn, "moeten wetenschappers op alle terreinen ervoor waken dat winst de wetenschappelijke methode en nauwkeurigheid voorbij schiet". Dat wil zeggen, het probleem van integriteit is hier niet groter dan in enig ander gebied van de wetenschap en zou niet noodzakelijkerwijs moeten worden gezien als een reden om de technologie tegen te houden om levens te redden.

Wetenschappers die betrokken zijn bij xenotransplantaatonderzoek zeggen dat hun onderzoek sterk gereguleerd is en dat de betrokken dieren met het grootste respect worden behandeld, naast dat ze pijnstillers of anesthetica krijgen die nodig zijn om ze comfortabel te maken. In veel experimenten zijn zenuwcellen niet verbonden met getransplanteerde organen, zodat de dieren geen pijn kunnen voelen van het orgaan dat wordt afgewezen.

Realistisch gezien moet worden erkend dat geen enkele medische vooruitgang van de mensheid had kunnen worden bereikt zonder dierproeven. Het feit blijft echter dat xenotransplantatie ethisch op een heel ander niveau is, want zelfs nadat de technologie is vastgesteld, zullen dierenlevens voortdurend moeten worden opgeofferd voor de levens van menselijke begunstigden.

Bronnen:

Mohiuddin, M. Klinische Xenotransplantatie van organen: Waarom zijn we er nog niet? PLOS Med. 4 (3): e75. doi: 10. 1371 / journaal. Pmed. 0040075. Reeves, B. Animal Organs Hold Promise for Humans, Designer Pigs Doel van Med Center Research en Special Farm Supports Research. Online-serie van Lincoln Journal Star over medische ethiek: moeilijke keuzes.