Zullen de ST-Bondfondsen waarde verliezen wanneer de Fed begint met verhoging van de tarieven?

Laatst bijgewerkt November 2014

Het federale fondspercentage - de kortlopende rentevoet die door de Amerikaanse Federal Reserve wordt beheerd - is zo lang zo'n nul geweest dat beleggers kunnen vergeten dat Fed gebruikt werd om te veranderen dit percentage meerdere keren per kalenderjaar. Momenteel wordt de Fed verwacht dat de tarieven bijna nul blijven tot eind 2015, en misschien zelfs tot 2016. Hoewel de exacte timing onbekend is, is er één ding dat de Fed op een bepaald moment in de toekomst opnieuw tarieven zal verhogen.

En als dat het geval is, zullen beleggers in obligaties een nieuwe uitdaging onder ogen zien: het potentieel voor prijsstoornis in kortetermijnfondsen.

Dit zal een belangrijke verandering uitmaken van het milieu dat sinds de financiële crisis van 2008 is ontstaan. Sindsdien heeft het lage niveau van het gevoerde fondsenpercentage - en beleggers de kennis dat de tarieven laag zouden blijven voor een periode van meerdere jaar - de kortlopende obligaties in staat gesteld om een ​​stabiele rendement te leveren, zelfs tijdens de afzet van de obligatiemarkt van 2013. De onderstaande tabel toont de opbrengsten van het kalenderjaar voor de Vanguard Short-Term Bond ETF (BSV) in de periode van 2008 tot en met 2013:

->

Jaar Terug	2008
8. 50%	2009
1. 30%	2010
3. 89%	2011
2. 25%	2012
1. 62%	2013
0. 15%	Deze rendementen zijn niet spectaculair, maar ze voldoen zeker aan verwachtingen van beleggers. voor stabiele prestaties met lage volatiliteit. Zodra de Fed begint tarieven te verhogen, zal het milieu voor de korte termijn schuld echter niet zo positief zijn.

Maar hoe erg kan het krijgen?

De lessen van 1994

De huidige norm voor de slechte obligatiemarktprestaties is in 1994 toen de Barclays Aggregate Bond Index 2,92% viel - het slechtste rendement van de afgelopen 34 jaar. De oorzaak van deze neergang was de beslissing van de Fed om de rentetarieven agressief te verhogen van 3. 00% aan het begin van het jaar tot 5. 50% tegen het einde van het jaar.

Deze verhuizing omvatte zes tariefverhogingen, waaronder drie kwartpuntenbewegingen, twee halvepuntenverhogingen en een kwartierpunt verplaatsen om de cyclus op 15 november af te sluiten.

Dit vertegenwoordigde een verrassend agressieve strategie die deed beleggers wacht en uiteindelijk bijgedragen tot een ineenstorting in de prijzen van complexe derivaten die eigendom zijn van sommige beleggingsfondsen en andere grote beleggers. De verliezen in deze derivaten waren de belangrijkste factor in het beruchte faillissement van Orange Country in december 1994.

Voor individuele beleggers speelde de volatiliteit van de obligatiemarkt in de vorm van aanzienlijke verliezen in obligatiefondsen. Misschien was het meest verrassend echter de negatieve opbrengst voor kortlopende obligatiefondsen. Beleggers hebben doorgaans een kortlopend obligatiefonds als een laag risico voertuig om hun opdrachtgever te behouden, zodat verliezen in dit segment meestal moeilijker zijn dan een daling van de beleggingen, zoals aandelenfondsen, waar de volatiliteit verwacht wordt.

De Wall St. Journal rapporteerde het volgende in zijn 1 februari 2010, artikel

Kortlopende obligaties dragen risico wanneer de tarieven stijgen : "In 1994, toen de Fed een agressieve reeks tariefverhogingen lanceerde, ongeveer 120 fondsen lijden (kalender) kwartaal verliezen topping 2%. Velen van hen waren gemeentebondsfondsen gehamerd door het faillissement van Orange County, Californië. "De financiële planningskamer Cambridge Connection LLC rapporteert afzonderlijk dat" In 1994 … de stijging van de korte rente een daling van 4, 75 procent gemiddeld in de (netto-inventariswaarde) van kortlopende obligatiefondsen. Voor veel individuen betekende dit verlies van kapitaal dat ze niet bereid waren te lijden. "

Waarom waren kortlopende obligaties zo hard in 1994, maar niet in 2013? Het antwoord is dat het Fed-beleid de primaire factor is die de rendementen op korte termijn obligaties richt, wat betekent dat ze veel beter houden dan de langlopende schulden, wanneer de Fed naar verwachting de tarieven laag zal houden, zoals in 2013 het geval was. In tegenstelling daarmee is de agressieve Fed-actie in 1994 het podium voor grotere verliezen in kortetermijnfondsen.

Zou 1994 opnieuw kunnen gebeuren?

Op sommige manieren zijn de lessen van 1994 relevant vandaag. De Fed zal naar verwachting tarieven in de buurt van nul houden voor een geruime tijd, maar uiteindelijk moet het tarief verhogen naar meer genormaliseerde niveaus. Kortlopende obligaties blijven daarom veilig van de bezorgdheid over Fed-beleidsverschuivingen in de nabije toekomst.

Zodra beleggers beginnen te concentreren op het potentieel voor Fed-rentestijgingen, zullen kortlopende obligaties echter bijna zeker beginnen met lagere rendementen en - afhankelijk van het type fonds - de grotere volatiliteit hebben dan in de afgelopen jaren. In alle waarschijnlijkheid wordt dit eind maart 2015 een probleem voor de markt.

Er zijn twee belangrijke redenen waarom beleggers geen zorgen hoeven te maken over een herhaling van 1994 zodra de Fed begint met het verhogen van tarieven.

Ten eerste, de Fed heeft de neiging om telegraaf te verplaatsen, en is nu veel meer effectief en betrouwbaar dan 20 jaar geleden. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de Fed van vandaag zou kiezen om de markten te verstoren via een gewelddadige, verrassende reeks rentestijgingen zoals in 1994.

In de tweede plaats is de potentiële impact van derivaten nu meer vervat dan in 1994 als gevolg van strakker regelgeving op financiële instellingen.

Beide factoren wijzen op een tijdperk van slechte rendementen voor kortlopende obligatiefondsen vanaf 2015, maar niet van het soort neergang dat zich in 1994 voordoet.

Het potentiële voordeel van de stijging van de fondsverhogingen

Zodra de Fed begint het verhogen van tarieven, de impact zal niet allemaal slecht zijn. Naarmate het gevoerde fondsenrente stijgt, zullen ook de rendementen op kortlopende obligaties worden gefinancierd. (Houd er rekening mee dat dit proces niet overnacht gebeurt. Het gebeurt echter geleidelijk over de tijd, aangezien de beleggingen van fondsen volwassen zijn en portefeuillebeheerders vervangen door nieuwe, hogere rendementen.) Hogere rendementen kunnen beleggers meer verdienen inkomsten uit hun portefeuilles. Hogere rendementen compenseren ook sommige van de verliezen die zich voordoen in obligatieprijzen, waardoor de totale rendementen kunnen worden gestabiliseerd.

The Bottom Line

De verliezen in kortlopende obligatiefondsen zullen waarschijnlijk niet zwaar zijn zodra de Fed rentetarieven begint te verhogen, en het komt zelfs nauwelijks overeen met die geregistreerd in 1994. Het is echter ook waarschijnlijk dat kortlopende obligatiefondsen minder betrouwbaar zullen worden in termen van hun vermogen om uw geld veilig te houden vanaf eind 2015. Als het behoud van de opdrachtgever uw voornaamste prioriteit is, is het tijd om te beginnen te denken over alternatieven, terwijl de Fed nog steeds tarieven houdt .