Wat is een Safe Harbor-wet of -bepaling?

Wat is een veilige haven?

Een veilige haven is een bepaling in een wet of verordening die bescherming biedt tegen aansprakelijkheid of boetes in specifieke situaties of als aan bepaalde voorwaarden is voldaan. (Business Dictionary.com). Soms vermindert een veilige haven de aansprakelijkheid als "goede trouw" wordt aangetoond.

Hier is een eenvoudig voorbeeld van een veiligehavenwet: een staatswet schrijft voor dat landeigenaren de grootte van hun eigendom moeten aangeven.

Maar de landeigenaar wordt niet bestraft als hij of zij te goeder trouw zou hebben vertrouwd op een defect meetinstrument of een externe landmeter.

Veilige haven als concept wordt op verschillende rechtsgebieden gebruikt, waaronder:

• Fiscale wetten, inclusief voorzieningen voor een veilige haven 401 (k).
• Milieuwetten
• Voorwetenschap en vijandige overnames in effectenwetgeving
• Auteursrechten, met name de Digital Millennium Copyright Act
• Wet op het het smokkelen van seks.

Veiligehavenverordeningen voor het verdisconteren van tastbare goederen

Een recente wijziging in een wet inzake veilige havens verhoogt de limieten voor kleine bedrijven om kosten te belasten met belastingaftrek voor tastbaar persoonlijk bezit (geen intellectuele eigendom) in de aankoopjaar. Dit is handig omdat het kleine bedrijven grotere aftrekmogelijkheden biedt. De vorige regels vereisten dat "toepasselijke financiële overzichten" werden gebruikt om de aftrek te bewijzen. Vanaf 1 januari 2016, tot $ 2500 aan aftrek per factuur voor onroerend goed, waaronder tabletcomputers, smartphones en onderdelen voor machines en apparatuur.

Een recent voorbeeld van een veilige haven

Veilige havenvoorzieningen kwamen in 2015 in het nieuws met betrekking tot gegevensoverdracht tussen de Europese Unie (EU) en de VS voor wetshandhavingsdoeleinden. Dit was een geval waarin een voorziening voor veilige havens werd weggenomen.

De EU had eerder Amerikaanse wetshandhavingsinstanties toestemming gegeven de gegevens van Amerikaanse burgers uit de EU over te dragen (de vorige bepaling inzake veilige havens).

Maar het Europese Hof van Justitie oordeelde dat deze overeenkomst "ongeldig was in het licht van wat de rechter beschouwde als onvoldoende bescherming van de U. S. privacy". Dat wil zeggen, de VS deden niet genoeg om de gegevens te beschermen van EU-burgers en bedrijven die gelieerde of dochterondernemingen zijn van Amerikaanse bedrijven.

Enkele andere voorbeelden van belastingvrijehavenbepalingen

Hier zijn enkele andere voorbeelden van belastingvrije havenbepalingen:

• Sectie 530 van de Internal Revenue Code (IRC) bevat een veiligehavenbepaling met betrekking tot de classificatie van werknemers als onafhankelijk aannemers. Krachtens deze bepaling is een onderneming niet aansprakelijk voor werkbelasting, als zij een redelijke basis kan aantonen voor de behandeling van werknemers als onafhankelijke contractanten en als de werkgever aan alle drie redelijke basisnormen kan voldoen.Voor beroepen in de kunsten en ambachten helpt deze veilige haven kunstenaars die onafhankelijke aannemers zijn.
• In een ander voorbeeld omvat de nieuwe wet op de gezondheidszorg (de "Affordable Care Act") een veilige haven voor de betaalbaarheid van de dekking van de gezondheidszorg voor werknemers.
• Een andere veiligehavenbepaling is de IRS-speciale boekhoudregel die werkgevers toestaat om niet-geldelijke secundaire voordelen te behandelen die in november of december worden verstrekt en die in het volgende jaar worden verstrekt.
• In zijn bespreking van de aftrek voor de productie van binnenlandse productie noemt belastingplanningsexpert William Perez een veiligehavenregel. De totale aftrek is voor Amerikaanse productiebedrijven. De safe harbour-voorziening binnen deze IRS-regelgeving stelt bedrijven in staat om deze aftrek te nemen als "ten minste 20 procent van de totale kosten het resultaat is van directe arbeidskosten en overheadkosten van in de VS gevestigde operaties." (Zie het bovenstaande artikel voor meer informatie hierover.)
• De Digital Millennium Copyright Act van 1998 heeft verschillende veilige havens. Deze bepalingen beschermen internetserviceproviders (ISP's) tegen aansprakelijkheid voor auteursrechtschendingen en andere illegale activiteiten van hun klanten.