Geld Aanbod: definitie, hoeveelheid, impact

Definitie: De geldhoeveelheid bestaat uit fysieke contanten in omloop plus het geld dat wordt aangehouden op betaal- en spaarrekeningen.

Andere vormen van welvaart, zoals beleggingen, eigen vermogen of activa, zijn niet inbegrepen. Ze moeten worden verkocht om ze in contanten om te zetten. Het omvat ook geen krediet, zoals leningen, hypotheken en creditcards. Mensen gebruiken deze als geld om hun levensstandaard te verbeteren, maar ze maken geen deel uit van de geldhoeveelheid.

Hoe wordt de geldhoeveelheid gemeten?

De Federal Reserve meet de Amerikaanse geldhoeveelheid met M1 en M2. De meest liquide vorm van geld is M1. Het bevat valuta in omloop. Het omvat niet de valuta die wordt aangehouden in de Amerikaanse schatkist, banken van de Federal Reserve en bankkluizen. Het omvat alle reischeques. Het omvat het controleren van rekeningdeposito's, inclusief die welke rente betalen. Het omvat niet het controleren van deposito's die worden aangehouden in Amerikaanse overheidsrekeningen en bij buitenlandse banken.

M2 bevat alles in M1. Het voegt spaarrekeningen, geldmarktrekeningen en geldmarktfondsen toe. Het omvat termijndeposito's onder $ 100, 000. Het bevat geen van deze rekeningen die worden aangehouden in IRA- of Keogh-pensioenrekeningen. De Fed rapporteert er wekelijks over. (Bron: "Money Stock Measures - H. 6.," Federal Reserve Board.)

M3 omvat alles in M2, evenals een aantal langere termijndeposito's en geldmarktfondsen.

M4 bevat M3 plus andere stortingen. De centrale banken van sommige landen nemen aanvullende vormen van de geldhoeveelheid op, hoewel de definities vaag zijn en van land tot land verschillen. (Bron: "Money Supply," Financial Times Lexicon.)

Hoe nuttig is de geldvoorraadmeting?

De geldhoeveelheid werd traditioneel uitgebreid en gecontracteerd, samen met de economie en de inflatie.

Om die reden zei de econoom Milton Friedman dat de geldhoeveelheid een nuttige indicator was. (Bron: "Is de geldvoorraad belangrijk?" De raad van bestuur van het Federal Reserve System.)

Maar in de jaren negentig veranderde die relatie. Mensen haalden geld uit rentedragende spaarrekeningen en investeerden het op de aandelenmarkt. M2 daalde toen de economie en de inflatie toenamen. Voormalig voorzitter van de Federal Reserve, Alan Greenspan, ondervroeg het nut van de meting van de geldhoeveelheid. Hij zei dat als de economie afhankelijk was van de M2-geldhoeveelheid voor groei, het in een recessie zou zijn. Om die reden stelt de Federal Reserve niet langer een doelwit voor de geldhoeveelheid. (Bron: "The Money Supply," Federal Reserve Bank of New York.)

Wat is de huidige Amerikaanse geldvoorraad?

In november 2016 was M1 $ 3. 354000000000000. Meer dan de helft werd gehouden bij het controleren van accounts. De rest ($ 1, 4 biljoen) was contant en reischeques.Meer dan $ 1 triljoen is in $ 100 rekeningen. Nog eens $ 300 miljard zit in $ 20 biljetten en andere lagere coupures. Er is $ 300 miljoen aan hogere coupures die collectors items zijn.

Banken houden die valuta niet. Het is allemaal in omloop. Dat is $ 11.000 in contanten per huishouden. De meeste mensen gebruiken bankpassen en creditcards in plaats van contant geld.

Dat betekent dat het waarschijnlijk wordt gebruikt door mensen die niet willen dat hun inkomen wordt gerapporteerd aan de IRS. Dat geldt ook voor criminelen, voor wie een koffertje voor $ 100 rekeningen kan bevatten.

Hiervan vond een verbazingwekkende tweederde buiten het land plaats. Veel opkomende markteconomieën gebruiken de Greenback als een substituut voor hun wispelturige valuta. Zoals veel reizigers weten, is een factuur van $ 20 overal ter wereld goed.

Het kan ook degenen zijn die een arbeidsongeschiktheidsuitkering van de sociale zekerheid hebben aangevraagd. Een toenemend aantal mensen onder de 60 jaar heeft dat sinds de recessie gedaan. Ze kunnen in ondergrondse banen werken die alleen contant betalen. Op die manier hoeven ze het niet aan de IRS te melden en verliezen ze hun voordelen. (Bron: Gene Epstein, "Cash zou Dethroned kunnen zijn, maar het is niet verdwenen", Barron's, 18 mei 2015).

M2 was $ 13. 223 biljoen.

Het grootste deel ($ 8, 7 biljoen) was op spaarrekeningen. Geldmarkten bevatten $ 712 miljard en termijndeposito's bevatten $ 376 miljard.

Zorgt uitbreiding van de geldhoeveelheid voor inflatie?

In april 2008 was M1 $ 1. 4 biljoen en M2 was $ 7. 7 biljoen. De Federal Reserve verdubbelde de geldhoeveelheid om de financiële crisis van 2008 te beëindigen. Het kwantitatieve versoepelingsprogramma van de Fed voegde ook $ 4 biljoen krediet aan banken toe om de rentetarieven laag te houden. (Bron: "Money Supply, The Economist, 6 augustus 2011." Obama's Love Hate-relatie met Ben Bernanke, "Forbes, 22 maart 2012.)

Veel mensen vreesden dat de enorme injectie van geld en krediet door de Fed zou leiden tot inflatie. Zoals de onderstaande grafiek laat zien, was dit niet het geval.

Geldhoeveelheid (vanaf december)

Jaar	M2 (biljoen)	M2-groei	Inflatie	conjunctuurfase 0
$ 3, 2	3, 7%	6,1%	Recessie	1991
$ 3, 4	3, 1%	3. 1%	1992
$ 3, 4	1, 5%	2, 9%	Uitbreiding	1993
$ 3, 5	1, 3% < 2, 7%	1994	$ 3, 5
0, 4%	2, 7%	1995	$ 3, 6
4, 1%	2. 5%	1996	$ 3, 8
4, 9%	3, 3%	1997	$ 4, 0
5, 6%	1. 7%	1998	$ 4, 4
9,5%	1, 6%	1999	$ 4, 6
6, 0%	2, 7%	2000	$ 4, 9
6, 2%	3, 4%	2001	$ 5, 4
10, 3%	1, 6% > Recessie	2002	$ 5. 7	6. 2%
2. 4%	Uitbreiding	2003	$ 6. 0	5. 1%
1. 9%	2004	$ 6. 4	5. 8%
3. 3%	2005	$ 6. 7	4. 1%
3. 4%	2006	$ 7. 0	5. 9%
2. 5%	2007	$ 7. 4	5. 7%
4. 1%	2008	$ 8. 2	9. 7%
0. 1%	Recessie	2009	$ 8. 5	3. 7%
2. 7%	2010	$ 8. 8	3. 6%
1. 5%	Expansion	2011	$ 9. 6	9.8%
3. 0%	2012	$ 10. 4	8. 2%
1. 7%	2013	$ 11. 0	5. 4%
1. 5%	2014	$ 11. 6	5. 9%
0. 8%	2015	$ 12. 3	5. 7%
0. 7%	2016	$ 13. 2	7. 4%
1. 0%	(Bron: Federal Reserve, Money Stock Measures)	Dat komt omdat de expansie van het krediet van de Fed beleggers ten goede kwam in plaats van consumenten. De Fed gaf banken het krediet om te lenen aan consumenten en kleine bedrijven. Dat zou de vraag gestimuleerd hebben. Banks klaagde dat ze geen kredietwaardige kredietnemers konden vinden.	In plaats daarvan heeft het geld van de Fed een reeks asset bubbles gecreëerd. In 2011 wendden beleggers zich tot grondstoffen, waardoor de goudprijs naar een recordhoogte steeg. Beleggers stapten vervolgens over naar schatkistcertificaten in 2012, vervolgens aandelen in 2013 en de Amerikaanse dollar in 2014 en 2015. Zie voor meer oorzaken van inflatie.