Wat is legale verhalen?

Denk je dat sprookjes, romantiek, mysterie, legendes en dergelijke geen plaats hebben in de wet? Ooit gehoord van de indringer met borstelige haren? Ooit iemand genoemd als een cowboy of een eenzame wolf of een diva of een boze heks? Spreek je in termen van goeden en slechteriken? Ooit een veld geperfectioneerd door je cadans te oefenen, bepaalde details te herhalen, bepaalde prestaties te benadrukken? Of je het nu leuk vindt of niet, je bewust bent of niet, je hebt deelgenomen aan een beetje legaal vertellen.

En dat zou een goede zaak zijn, volgens hoogleraren en juridische professionals die voorstanders zijn van verhalen vertellen als middel om de wet te leren en een betere advocaat te worden. Storytelling lijkt misschien een vreemde woordkeuze voor een beroep dat zich richt op activiteiten zoals het opstellen van een contract, het voorstellen van een verordening, het schrijven van een testament, het onderzoeken van een jurisprudentie, het opstellen van een wettelijke bepaling of het opstellen van een brief. Het is een uitdaging om juridisch vertellen te definiëren en zelfs het gebruik van verhalen te accepteren in plaats van een meer academisch indrukwekkend werkwoord. Maar instructeurs gebruiken storytelling voor een generatie toekomstige advocaten in klassen die veel rigoureuzer, verhelderender en effectiever zijn dan de pass-fail juridisch onderzoeks- en schrijfcursussen die sommigen van ons ooit hebben gevolgd.

Hoe werkt legal storytelling?

We kunnen onszelf beschouwen als juridische geleerden, als professionals, als personen met een soort gravitas. Het kan dus als een verrassing komen om te beseffen dat wat we altijd al hebben gedaan, is om te leren over legale verhalen, juridische verhalen te maken en ze vervolgens te vertellen.

Om meer te weten te komen over de wet, condenseerden we precedent tot pertinente details. Bijvoorbeeld over de plastisch chirurg die de operatie aan de patiënt die alleen een Hedy Lamarr-neus wilde, of politieke shenanigans die het falen van de administratie van president Thomas Jefferson betwistte om bepaalde gerechtelijke benoemingen goed te keuren door zijn voorganger.

We vertellen onszelf verhalen over wat er is gebeurd om ons te helpen de uitkomst van gerechtelijke uitspraken te begrijpen. Wanneer we terugverwijzen naar een precedent maar elementen van een zaak voor ons onderscheiden, bekijken we alle details in één ouder verhaal en vergelijken we deze met onze huidige. We gebruiken het verhaal om de wet te begrijpen. We gebruiken verhalen om ons te helpen de wet of de feiten in een kwestie te onthouden; we gebruiken verhalen om begrip te kweken voor gecompliceerde onderwerpen zoals wetenschap of octrooi-inbreuken; we gebruiken verhalen om cliënten te leren die moeten worden opgeleid en om juryleden en juryleden te overtuigen die moeten worden overtuigd.

Wanneer begon de legendarische storytelling?

In een tijd waarin wetenscholen de nadruk leggen op vaardigheidsgericht leren en afgestudeerde praktijk afgestudeerden proberen te vinden, kijken naar elementen van een verhaal om de wet begrijpelijker te maken en studenten te helpen betere communicatie en analytische vaardigheden te ontwikkelen, dat is logisch .Het idee van legal storytelling kreeg rond 2007 een kickstart toen een Applied Legal Storytelling-conferentie plaatsvond op de City Law School in Londen.

Net zoals storytelling een beetje prominent is geworden, zijn ook juridisch onderzoek en het schrijven van programma's meer pedagogische karbonades.

Velen worden niet meer onderwezen door rechtenstudenten, maar worden gerund door professionele instructeurs, zo niet per se tenure-track professoren. Leren 'denken als een advocaat' heeft een achterstand op het leren van de vaardigheden om er echt een te worden. Grote advocatenkantoren en hun klanten zijn begonnen zich te verzetten tegen wat in essentie een zeer goedbetaalde stage was voor nieuwkomers die niet deelnamen aan de rechtenstudie. Juridisch onderzoek en schrijfprogramma's hebben veel meer grip gekregen. Bemand, zoals ze nu zijn, met professionals die echt weten hoe ze goed moeten onderzoeken en schrijven, dat deze hele notie van juridisch vertellen een haalbaar middel is om een ​​zinvolle advocatuur te ontwikkelen, is heel logisch.

Sommigen zouden kunnen beweren dat juridisch vertellen vrijwel altijd al bestond - door relevante feiten vast te stellen, uit te zoeken wat de relevante regel is, en die regel vervolgens toe te passen of te onderscheiden om tot een conclusie te komen, is het eigenlijk een kwestie van vertellen verhaal van een bepaalde kwestie.

Identificeren van relevante personages en relevante elementen van de plot en het bereiken van een einde is echt het passeren van de boog van een verhaal.

In dezelfde geest zal een advocaat die eenvoudigweg een testament opstelt, maar waarschijnlijk een beroep doet op een behoorlijk aantal standaards, de klant moeten vragen wat haar verhaal is, of ze kinderen heeft, of ze verwacht dat ze snel zal sterven, of ze een huidige echtgenoot of andere belangrijke personen voorziet, of ze samen met iemand bezit bezit, of ze een trust wil opzetten of haar nakomelingen een forfaitair bedrag wil laten erven. Bij het verzamelen van al deze stukjes informatie, zal de advocaat het verhaal van de cliënt leren, een beetje over hoe ze is gekomen waar ze is, en een beetje over waar ze verwacht te gaan.

Wat is effectieve juridische verhalenvertelling?

Advocaten gebruiken ook verhalen om les te geven - niet noodzakelijkerwijs verhalen die ze hebben gemaakt, maar verhalen die door anderen zijn gemaakt en die lijken op omstandigheden waarin de huidige advocaat betrokken is. Ze zijn misschien geen romans, maar kunnen echte drama's of films zijn. Heb je ooit Erin Brockovich naar een klant verwezen of gesproken over het mannetje dat een gigant nam of naar de John Travolta-film genaamd A Civil Action werd verwezen? U gebruikt de verhalen van anderen om iemand te helpen een actuele zaak, de huidige wet, te begrijpen.

Natuurlijk gebruiken advocaten ook verhalen om te overtuigen - klanten om zich aan te melden, tegenstanders om zich te vestigen, rechters en juryleden om in hun voordeel te stemmen. Als je een potentiële klant aanbrengt, denk je misschien in termen van een 'elevator speech' - wat je snel kunt zeggen om de aandacht te trekken, om vertrouwen in jezelf te wekken, om indruk te maken, om iemand te krijgen om je diensten te kopen.

Ga je vermelden dat de rechtenstudie die je hebt bijgewoond je derde keuze was en dat je twee pogingen hebt gedaan en een reis naar Pennsylvania om het bachelorexamen te halen en dan moest je afzien van de behandeling bij de rechtbank?Natuurlijk niet! Je maakt een pitch - of, beter gezegd, stelt een verhaal samen - na het sorteren van bepaalde feiten. Je zult niet jaar in jaar uit evenementen in je leven opnemen; je zult enkele hoogtepunten condenseren, en die feiten ordenen, en mogelijk een thema benadrukken - dat gerechtigheid moet worden gedaan, dat de cliënt gezond moet worden gemaakt, dat de cliënt moet worden beschermd.

De persona die je omhelst als je bent, zullen we zeggen, het kan iets van een personage in een verhaal zijn: de slordige maar briljante procureur, de strikverdediger van rechtschapen zaken, de vermenging met -de-sterren-want-zij-is-een-ster high-end echtscheidingsadvocaat, de serieuze maar jeugdige en aantrekkelijk geprijsde generalist. In het verkrijgen van zaken, zal je dat personage invoegen in een verhaal dat van jou is.

Wat levert een goed juridisch verhaal op?

Natuurlijk bestaat een verhaal niet alleen uit karakter, of zelfs uit een recitatie van feiten. Voor het vertellen van een verhaal is meer nodig dan alleen het ene feit voor het andere plaatsen. Er moet een beetje een verhaallijn zijn. Begin je met 'het was een donkere en stormachtige nacht'? Doe je wat journalisten een tikken-verhaal noemen, een verhaal dat in essentie een chronologie is? Welke feiten neem je op in je stuk, en welke details verwerp je als niet relevant en niet voldoende kleurrijk om het verhaal naar voren te brengen? Gebruik je een beetje voorafschaduwing? Probeer je je personages sympathiek te maken? Wat is de actie? Is het een auto-ongeluk of het lange, pijnlijke herstel achteraf? Begint jouw verhaal met een schokkende misdaad en trok het zich vervolgens terug in de tijd en bouwde het op tot het ultieme verraad?

Wie is de doelgroep voor uw legale verhalen?

Hoe u uw verhaal structureert en welke elementen u opneemt en welke technieken u gebruikt om uw publiek te betrekken, hangt inderdaad af van wie dat publiek is. Als je alleen maar een rechter wilt overtuigen om in jouw voordeel te heersen, zou je het verhaal op een andere manier kunnen vertellen dan wanneer je een jury zou willen winnen. Hoe uw verhaal zal worden gepresenteerd, zal ook van belang zijn: zal het worden begraven in een klacht of een beroepschrift na een heleboel procedurele zaken? Hoe ga je je verhaal opvallen, de aandacht van de lezer trekken, die lezer aanspreken, die lezer interesseren en die lezer een pad naar empathie voor zijn cliënt gaan leiden? Ga je dit verhaal vertellen in een context van onderhandeling, waar anderen verschillende variaties van dit verhaal delen?

Luister naar verhalen

Er wordt ook naar advocaten gevraagd om naar verhalen te luisteren en ze kunnen zelfs heel wat leren als ze meer mensen vragen over hun verhalen. Sterke collega's, vooral junioren, kunnen enorm worden geholpen als een advocaat de tijd neemt om te vragen naar bijvoorbeeld het verhaal van een medewerker over het leven bij hun advocatenkantoor tot nu toe. Zo kan een zij die net is overgestapt vanuit een overheidsfunctie, genieten van de nieuwe werkomgeving, maar betreuren zij het verlies aan voldoening bij het werken voor degenen die de 'witte hoeden dragen'.'Een doorgewinterde partner die hiernaar luistert, zou in plaats van alleen maar aan te nemen dat iemand die in de privépraktijk werkt tevreden moet zijn, omdat de kans groot is dat ze meer geld verdienen dan vroeger, praat met die zij-medewerker over het realiseren hoe geen entiteit is de goede kerel de hele tijd; verschillende organisaties hebben verschillende sterke en zwakke punten, maar ze verdienen allemaal nog steeds bescherming.

Vraag naar het verhaal

Een partner was verbolgen dat een medewerker een korte tijd niet zou hebben voltooid, in plaats van te stoeien dat het werk niet door een interne deadline wordt gedaan, stop in plaats daarvan om te vragen: "Wat is er misgegaan? Hoe zijn we zover gekomen? "- en dus zou kunnen leren dat verschillende partners het werk van deze medewerker weggooien, of dat de expertise van de medewerker op een bepaald gebied van de wet niet goed ontwikkeld is tot het punt dat juridisch onderzoek veel langer heeft geduurd dan je had verwacht. Of, later, zou de partner kunnen proberen te leren over de ervaring van de medewerker bij het voltooien van de opdrachten, over wat de hoogtepunten van de activiteit waren en wat de dieptepunten waren. Evenzo kan een advocaat de ervaring van een cliënt bij het bedrijf beloven nadat een zaak is gesloten.

Er zijn veel verhalen die er zijn; ze moeten gewoon worden ontdekt. Natuurlijk, bij het vertellen van een verhaal, moet een advocaat zich houden aan de regels van professioneel gedrag.