Wat is werknemer of baan stroperij?

Staking van werknemers (ook wel bekend als het stropen van werk, het strikken van talent of overvallen door werknemers) is wanneer een bedrijf een medewerker van een concurrerend bedrijf inhuurt. Stroperij door werknemers gebeurt vaak in de IT-industrie vanwege de hoge vraag naar technische vaardigheden.

Terwijl sommige bedrijven ooit niet-stroperige overeenkomsten met elkaar hebben gesloten, doen veel van deze bedrijven dat niet meer.

Lees hieronder voor meer informatie over banenstropen en wat het einde van niet-stroperijovereenkomsten voor werknemers kan betekenen.

Overeenkomsten om werknemers niet te pesten

Voordien hadden sommige technologiebedrijven afgesproken om elkaars werknemers niet te stropen. Sommige van deze overeenkomsten stelden dat bedrijven "cold calling" niet kunnen uitoefenen, wat verwijst naar bedrijven die elkaars werknemers vragen.

Na een onderzoek naar niet-concurrerende wervingspraktijken werd echter een schikking bereikt tussen het Amerikaanse ministerie van Justitie en belangrijke technologiebedrijven, waaronder Adobe, Apple, Google, Intel, Intuit en Pixar. De onderzochte ondernemingen kwamen overeen om niet langer niet-stroperige overeenkomsten te sluiten met de concurrentie.

Volgens een verklaring van het ministerie van Justitie leiden dit soort overeenkomsten tot een "vorm van concurrentie, die [wanneer] ongebreideld leidt tot betere carrièrekansen" voor werknemers. proces, "en beperkte loopbaangroei van werknemers.

Wat de ondergang betekent van werknemersstroperijovereenkomsten voor werknemers

Volgens een onderzoek in 2017 van grote werkgevers door het professionele dienstenbedrijf Towers Watson, ligt de gemiddelde verhoging rond de 3 procent per jaar.

Schakelen tussen banen kan werknemers aanzienlijk meer opleveren, vooral als ze op zoek zijn naar een baan terwijl ze een baan hebben, en het zich kunnen veroorloven om te wachten op een aanbieding die financieel aantrekkelijk is. Dit wordt ook wel 'jobhoppen' genoemd. "

Het einde van het afpakken van banen heeft een aantal mogelijke voordelen voor werknemers.

Werknemers strikken overeenkomsten voorkomen dat werknemers profiteren van jobhoppen om hun salarissen te verhogen. Zonder deze afspraken kunnen werknemers zo vaak van baan veranderen als ze willen om hun inkomsten te vergroten en betere kansen na te streven.

Dit kan niet alleen op korte termijn leiden tot dikkere vergoedingen, maar op de lange termijn kan het ook voordelen voor werknemers opleveren door hen kansen te bieden om nieuwe vaardigheden te leren, promoties te verdienen die leiden tot betere functietitels en meer te verwerven en betere werkgevers op hun cv's.

Jobhopping is natuurlijk niet zonder risico's; wisselt te vaak van baan en werknemers lopen het risico ontrouw te zijn of hun professionele focus te verliezen. Maar het vermogen om van baan te veranderen wanneer dat nodig is, zonder dat u zich zorgen hoeft te maken over werknemersstropersovereenkomsten die de verhuizing voorkomen, is belangrijk voor de groei van uw loopbaan.

Stroperij van werknemers versus niet-concurrerende overeenkomsten

Hoewel overeenkomsten voor werknemerstroperij (voor het grootste deel) illegale, niet-concurrentiebedingen zijn, zijn dit een ander verhaal. Een niet-concurrentiebeding of niet-concurrentiebeding (ook bekend als een NCC) is een contract tussen een werknemer en werkgever. Er staat in dat de werknemer niet in concurrentie treedt met de werkgever nadat hij of zij het dienstverband heeft beëindigd.

Het doel van een niet-concurrentiebeding is om te voorkomen dat een voormalige werknemer bedrijfsgeheimen aan een concurrent na beëindiging van het dienstverband. Het kan ook worden gebruikt om te voorkomen dat een medewerker een concurrerend bedrijf opent.

Wat bedrijven echter niet kunnen doen, is voorkomen dat werknemers voor onbepaalde tijd bij een concurrerend bedrijf werken. Niet-concurrentiebedingen bestrijken over het algemeen een bepaalde periode, vaak een paar maanden, om te voorkomen dat werknemers direct na beëindiging van hun dienstverband van de ene werkgever naar de andere springen. Maar bedrijven kunnen werknemers niet vragen om te beloven niet voor een ander bedrijf te werken voor de rest van hun carrière, of voor een periode die hun carrière zou beïnvloeden.

Niet-concurrentiebedingen bevatten doorgaans de ingangsdatum waarop de overeenkomst zal beginnen, de reden voor het vaststellen van de overeenkomst, de data waarop de werknemer niet mag werken met een concurrent, de locatie van de overeenkomst en details over compensatie in ruil voor de werknemer die instemt met de NCC.

Als u wordt gevraagd om een ​​arbeidsovereenkomst met een niet-concurrentiebeding te ondertekenen, kunt u het beste juridisch advies inwinnen. In sommige staten worden niet-competities helemaal genegeerd en heeft elke staat zijn eigen reeks wetten met betrekking tot de afdwingbaarheid van NCC's.

Lees meer: ​​ Wat is een arbeidscontract? | Niet-concurrentiebeding | Vertrouwelijkheid overeenkomst Wat te zoeken in een vertrouwelijkheidsovereenkomst Werkgelegenheid bij Will