Wat is hoofdstuk 15 Faillissement?

Hoofdstuk 15 is waarschijnlijk het minst gebruikte en minst bekende type faillissement, hoewel hoofdstuk 9, faillissement voor gemeenten, waarschijnlijk een goede tweede is. Hoofdstuk 15 is pas sinds 2005 toegevoegd aan de faillissementswetgeving met de inwerkingtreding van de wet voorkoming van misbruik en consumentenbescherming. Hoofdstuk 15 biedt de mogelijkheid voor een buitenlandse debiteur of andere verbonden partijen om toegang te krijgen tot de Amerikaanse faillissementsrechtbanken.

Hoofdstuk 15 is in wezen de goedkeuring door de Verenigde Staten van de Commissie voor Internationaal Handelsrecht van de Verenigde Naties ("UNCITRAL"), die zich bezighoudt met internationale faillissementskwesties.

Neerleggingsstatistieken

Het aantal zaken dat onder hoofdstuk 15 is ingediend, is nog steeds klein. Hier ziet u het aantal zaken dat de afgelopen jaren is ingediend.

• 2016: 178
• 2015: 90
• 2014: 58
• 2013: 87
• 2012: 121
• 2011: 57
• 2010: 124. < Bron: American Bankruptcy Institute Statistics Tables

Recente Chapter 15-registraties omvatten Alitalia SpA, de Italiaanse luchtvaartmaatschappij, US Steel Canada (voorheen bekend als Stelco) en Mood Music (voorheen Muzak).

Doelstellingen

De faillissementswetgeving voorziet in een aantal behoorlijk verheven bezwaren om buitenlanders toegang te verlenen tot het Amerikaanse faillissementsstelsel:

(1) bevorderen van samenwerking tussen de rechtbanken van de Verenigde Staten en belanghebbende partijen en de rechtbanken en andere bevoegde autoriteiten van derde landen die betrokken zijn bij grensoverschrijdende insolventiezaken;

(2) meer rechtszekerheid scheppen voor handel en investeringen;

(3) Om te voorzien in een eerlijk en efficiënt beheer van grensoverschrijdende insolventies die de belangen behartigen van alle schuldeisers en andere geïnteresseerde entiteiten, waaronder de schuldenaar;

(4) Bescherming en maximale waarde van het vermogen van de schuldenaar

(5) Verlenen van financieel gestoorde bedrijven vergemakkelijken, waardoor investeringen worden beschermd en werkgelegenheid behouden

Zie 11 USC § 1501

Aard van de procedure

Een hoofdstuk 15-procedure is doorgaans niet de belangrijkste faillissementsprocedure met betrekking tot de buitenlandse persoon of entiteit. De Chapter 15 procedure is daarom meestal "bijkomend" of secundair. De hoofdprocedure vindt meestal plaats in het thuisland van de vreemdeling.

Indiening van de zaak

Een buitenlandse onderneming kan ervoor kiezen om een ​​zaak onder hoofdstuk 7 of hoofdstuk 11 van de Amerikaanse faillissementscode in te dienen als haar activa of verwevenheid met de handel in de Verenigde Staten voldoende complex zijn. Of, de buitenlandse onderneming kiest er veel voor om een ​​Chapter 15-procedure in te dienen als een insolventiezaak in een ander land in behandeling is.

Een Chapter 15-zaak moet worden ingediend bij de Amerikaanse faillissementsrechtbank door een buitenlandse vertegenwoordiger die de erkenning van een buitenlandse procedure aanvraagt. De petitie moet bewijzen dat de buitenlandse procedure bestaat.

Na de indiening zal de faillissementsrechtbank de buitenlandse procedure aanduiden als "hoofdprocedure in het buitenland" of "buitenlandse procedure niet in het hoofdgeding", met het verschil dat in een procedure zonder hoofdprocedure de schuldenaar niet over de hoofdprocedure beschikt. belangen in dat land.

Na de erkenning van een buitenlandse hoofdprocedure, treedt het automatische verblijf in de Verenigde Staten in werking om de activa van de buitenlandse schuldenaar die zich binnen de Verenigde Staten bevinden te beschermen.

Zodra de buitenlandse vertegenwoordiger de hoofdstuk 15-zaak initieert, kan hij verdere aflossing van de faillissementsrechtbank vragen, inclusief het indienen van een volledige faillissementsaanvraag (zoals onder hoofdstuk 7).

Bevoegdheid van het Hof

Het Amerikaanse faillissementsgerechtshof is in een procedure van hoofdstuk 15 over het algemeen beperkt in de reikwijdte van zijn bevoegdheid om alleen de activa van de buitenlandse entiteit of personen die zich binnen de Verenigde Staten bevinden, te beïnvloeden. Daarom verdedigt het Amerikaanse Hof veel van de acties van de buitenlandse rechtbank. Dit bevordert de samenwerking met buitenlandse landen en rechtbanken door niet alleen toe te staan ​​dat een buitenlandse entiteit haar rechten in de Verenigde Staten beschermt, maar ook om zich niet overmatig te bemoeien met de aangelegenheden van een vreemd land.

Maar het Amerikaanse faillissementsgerechtshof kan de benoeming van een gevolmachtigde of een examinator toestaan ​​om in het andere land te handelen namens de faillissementscorporatie in de Verenigde Staten. De buitenlandse vertegenwoordiger is ook bevoegd om het Amerikaanse bedrijf van het bedrijf in de normale gang van zaken te leiden.

Het Amerikaanse faillissementsgerechtshof kan ook extra hulp aanbieden aan een buitenlandse vertegenwoordiger. Dit is alleen in omstandigheden waarin het faillissementsgerechtshof bepaalt dat de wetten van de buitenlandse rechtbank niet in strijd zijn met de wetten of de openbare orde van de Verenigde Staten en dat de buitenlandse rechter eerlijk is. Als het Amerikaanse faillissementsgerechtshof vaststelt dat de buitenlandse rechter in dit opzicht tekortschiet, kan het de vreemdeling aanvullende hulp bieden.

WETTELIJKE DISCLAIMER

Dit artikel is uitsluitend voor informatiedoeleinden en niet voor juridisch advies. Neem contact op met uw advocaat voor advies over een bepaald probleem of probleem. Gebruik van en toegang tot dit artikel creëert geen advocaat-cliënt relatie tussen de auteur van dit artikel en de gebruiker of browser.

Update juni 2017 door Carron E. Nicks