Wat is hoofdstuk 13 Faillissement?

Wanneer de meeste mensen denken aan een faillissement, stellen ze zich een situatie voor waarin een rechtbank zich aanmeldt, al hun bezittingen inneemt en ze met weinig of niets achterlaat. Ik ben blij te kunnen melden dat de realiteit heel anders is. Maar dat is de klassieke kijk op wat we een hoofdstuk 7-faillissementszaak noemen. Je kunt er hier over lezen: Wat is hoofdstuk 7 Faillissement?

Hoofdstuk 7 is niet het enige type faillissement dat voor ons beschikbaar is.

Er zijn er vijf in totaal. Je hebt misschien wel gehoord van hoofdstuk 11, dat bedrijven vaak gebruiken om hun schulden te reorganiseren. Of, een hoofdstuk 9, gebruikt door gemeenten zoals een stad of een openbaar waterbedrijf om haar schulden te reorganiseren onder de bescherming van de faillissementsrechtbank. Of zelfs een hoofdstuk 12, alleen beschikbaar voor boeren en visbedrijven.

Er is een ander type faillissement dat particulieren gebruiken om hun schulden te reorganiseren. Dit type wordt Hoofdstuk 13 faillissement genoemd. In tegenstelling tot hoofdstuk 7 houdt hoofdstuk 13 geen liquidatie in. Gewoonlijk mag een Chapter 13-schuldenaar (dat noemen we mensen die faillissement aanvragen) al zijn eigendommen, of het nu vrijgesteld is of niet, behouden zolang het hoofdstuk 13-plan in overeenstemming is met de wet. Hoofdstuk 13 kan ook meer kosten met zich meebrengen dan een hoofdstuk 7 in termen van advocatenhonoraria, omdat het proces ingewikkelder en uitgebreider is.

Tijdsbetrachting

Hoofdstuk 7 is een relatief kort proces en duurt meestal maar vier tot zes maanden voordat de rechtbank de kwijting afgeeft.

Aan de andere kant, hoofdstuk 13 faillissement duurt van drie tot vijf jaar, de lengte van een maandelijks betalingsplan dat u voorstelt aan de rechtbank om bepaalde schulden te betalen. De planperiode zal variëren van drie tot vijf jaar, afhankelijk van uw of uw gezinsinkomen over het algemeen hoger of lager is dan het mediaan inkomen voor uw woonstaat.

Betalingsplan

Het hoofdstuk 13-plan, of simpelweg het betalingsplan, vormt de kern van een hoofdstuk 13-zaak. Hoofdstuk 13 is een poging om uw schuld na verloop van tijd te "reorganiseren". Het is een geweldig hulpmiddel voor de schuldenaar die achterloopt bij betalingen aan huis of autobetalingen. Deze betalingen kunnen in de loop van de tijd worden ingehaald met het betalingsplan, waardoor het huis wordt gespaard van marktafscherming of de auto van inbeslagname. Het plan omvat ook alle achterstallige claims met prioriteit, zoals alimentatie, kinderbijslag of recente inkomstenbelastingen.

Het hoofdstuk 13-plan kan ook betalingen aan ongedraaide crediteuren bevatten, zoals creditcards en medische rekeningen. Een berekening wordt toegepast op uw inkomsten en uitgaven om te bepalen of u een besteedbaar inkomen heeft nadat al uw andere verplichtingen zijn voldaan. Van u wordt verwacht dat u uw besteedbaar inkomen besteedt aan uw planbetaling, en dat extra geld zal worden gebruikt om ongedekte crediteuren te betalen, zoals die creditcards en medische rekeningen.Als je geen besteedbaar inkomen hebt, is dat oké. De schulden worden nog steeds betaald omdat je je uiterste best hebt gedaan om je rekeningen te betalen via hoofdstuk 13.

Planvereisten

Het hoofdstuk 13-plan moet aan verschillende tests voldoen om het moet worden bevestigd of goedgekeurd door de faillissementsrechtbank.

Ten eerste moet het plan te goeder trouw worden voorgesteld. Dit betekent in essentie dat u van plan bent om het plan volledig te volgen en probeert uw financiën verkeerd voor te stellen of een fraude voor de rechtbank pleegt. Het plan moet ook voldoen aan de toets "belang van crediteuren". Deze test vereist dat het hoofdstuk 13-plan onbeveiligde crediteuren minstens wat ze zouden hebben gehad onder een hoofdstuk 7 faillissement. In veel gevallen zouden de onbeveiligde crediteuren niets hebben ontvangen in hoofdstuk 7, dus deze test kan vaak gemakkelijk worden gehaald. De andere test wordt de test met de "beste inspanningen" genoemd. De best effort-test vereist dat het hoofdstuk 13-plan ongedekte crediteuren een bepaald bedrag betaalt vermenigvuldigd met het besteedbare inkomen van de schuldenaar.

Hoofdstuk 13 Trustee

Net als de Trustee van Hoofdstuk 7 fungeert de trustee van Hoofdstuk 13 als het belangrijkste contactpunt voor een debiteur.

De trustee zal het voorgestelde betalingsplan beoordelen en heeft de bevoegdheid om het plan in een faillissementsrechtbank aan te vechten als hij of zij van mening is dat het ongepast is. Als het hoofdstuk 13-plan wordt bevestigd door de faillissementsrechtbank, treedt de trustee op als tussenpersoon tussen de schuldenaar en crediteuren die betalingen ontvangen. In het bijzonder doet de debiteur elke maand betalingen aan de trustee. De trustee verdeelt vervolgens de betaling, zoals vastgelegd in het hoofdstuk 13-plan, en geeft betalingen uit aan de schuldeisers.

Beperkingen tijdens hoofdstuk 13 Faillissement

Hoofdstuk 13 faillissement kent een aantal beperkingen die niet aanwezig zijn in hoofdstuk 7 faillissement, waarbij de maandelijkse betaling van het plan de meest voor de hand liggende is. Bovendien mag u geen schulden meer oplopen, zoals een autolening, zonder toestemming van de rechtbank. U moet ook een verzekering afsluiten voor een onderpand, zoals een onderpand voor een autolening.

Kwijting

Net als bij een faillissement van hoofdstuk 7, wordt aan het einde van het plan de meeste of alle schulden kwijtgescholden. U kunt achterblijven met schulden die niet worden aangezuiverd, zoals studieleningen. Net als in hoofdstuk 7 is kwijting van hoofdstuk 13 persoonlijk, wat betekent dat als er iemand is die ook verplicht is voor een van de kwijtgescholden schulden, hij of zij nog steeds aansprakelijk is voor de schuld.

Bijgewerkt door Carron Nicks, juli 2017