Hoe slecht is van invloed op overheidsinstanties

Het gezegde luidt dat alle publiciteit goede publiciteit is. Dat geldt misschien voor auteurs, Broadway-showproducenten en muzikanten, maar voor overheidsinstanties is slechte publiciteit nooit een goede zaak. Entertainers hebben hun naam nodig in de openbare ruimte om geld te verdienen, dus terwijl ze misschien worden afgetikt bij een slecht verhaal, beseffen ze dat het uiteindelijk voor hun best is dat hun namen in druk worden afgedrukt.

Tenzij een overheidsinstelling een bewustmakingscampagne onderneemt, houden regeringsfunctionarissen ervan om hun organisaties uit het nieuws te houden.

Smokey the Bear houdt de US Forest Service in de openbaarheid, maar organisaties zoals het Government Accountability Office en General Service Administration houden er meestal van op de hoogte te blijven.

Slechte pers is een van de tekenen dat uw overheidsinstantie problemen heeft.

Ongunstige publieke opinie

De media dienen het grote publiek, dus wanneer de media een verhaal te pakken krijgen dat een overheidsinstantie in een kwaad daglicht stelt, heeft de media invloed op de publieke opinie. Terwijl geïnformeerde burgers weten sceptisch te zijn over wat de media produceren, volgen sommige mensen blindelings wat hun favoriete nieuwsankers, bloggers of persoonlijkheden in talkshows zeggen.

Hoeveel impact een mediabedrijf kan hebben op de publieke opinie, hangt af van het aantal mensen dat het stopcontact kan bereiken en de kenmerken van dat publiek.

Ongunstige aandacht van wetgevers

Slechte pers leidt tot wetgevers - of ze nu federaal of federaal zijn - om vragen te stellen.

Deze individuen worden door het publiek verantwoordelijk gehouden voor verkiezingen, dus moeten ze op de hoogte blijven van hoe hun kiezers denken en voelen.

Wanneer een ongunstig verhaal toeslaat, willen wetgevers dezelfde informatie als de media hebben. In feite hebben ze de neiging om meer te willen, vooral als het verhaal hen verrast.

Zo wordt de politiecommandant van een stad ontslagen omdat hij uit de stad steelt. Dit zal voor opschudding in de media zorgen. Een voorzichtige stadsmanager waarschuwt gemeenteraadsleden over de situatie voordat het verhaal breekt, maar zelfs dan zullen de leden meer informatie willen dan wat er is vrijgegeven aan de media.

Als een verhaal al erg genoeg is, zullen staats- en federale wetgevers agentschapshoofden bijeenroepen voor commissiehoorzittingen. Deze hoorzittingen zijn bedoeld om de waarheid naar het publiek te brengen en om het publiek te laten zien dat hun gekozen functionarissen de situatie aanpakken.

Meer Slechte Druk

Slechte druk leidt tot meer slechte pers. Zodra de media een bijzonder sappig verhaal te pakken krijgen, bloeden ze er elke druppel inkt van af. Om het verhaal fris te houden, schrijven verslaggevers vervolgverhalen waarin ze opnieuw schrijven wat ze al hebben geschreven en een paar stukjes nieuwe informatie toevoegen.Ze laten een verhaal pas los als er een of twee dingen gebeuren: het publiek verliest interesse of ze hebben elk detail ontdekt dat ze denken te kunnen krijgen.