Definitie van organochloorbestrijdingsmiddelen

De meeste pesticiden zijn slecht nieuws, maar organochloorpesticiden zijn superbestendige pesticiden, waardoor ze zeer slecht nieuws zijn. Zo slecht dat de meeste organochloor pesticiden zijn verboden in Noord-Amerika en Europa. De chemicaliën zijn echter nog steeds in gebruik in Midden-Amerika, India, China en landen in Afrika.

Ook bekend als persistente organische verontreinigende stoffen (POPS), hebben organochloorverbindingen buitengewoon sterke bindingen tussen hun chloor- en koolstofbestanddelen en ze worden aangetrokken door vetten.

Ze zijn ook zeer onoplosbaar in water, wat betekent dat ze niet oplossen, en wanneer het regent, kunnen ze zich wijd verspreiden door afvloeiing. Het probleem met deze sterkte is dat zodra er organochloorpesticiden worden gebruikt, deze lang blijven bestaan, niet alleen in de watervoorziening en in de bodem maar ook in menselijke en dierlijke lichamen.

Bug Killers

De grootste toepassing voor organochloorpesticiden is als insecticide en ze werden veel gebruikt vanaf de jaren 1940 tot de jaren 1960 in de Verenigde Staten en Europa. Waarschijnlijk is het meest beruchte organochloorinsecticide DDT. Het was zo effectief als een mugmoordenaar, waardoor naar schatting een miljard mensen vrij van angst voor malaria kon leven, dat de chemicus die zijn insecticide krachten ontdekte een Nobelprijs ontving. DDT werd veel gebruikt in de Verenigde Staten totdat bioloog Rachel Carson haar baanbrekende boek Silent Spring publiceerde, dat waarschuwde voor de toxiciteit van de chemicaliën.

Wetenschappers hebben bevestigd dat DDT rampzalige gevolgen had voor het voortplantingsvermogen van vogels, vissen en zeedieren en het werd in de Verenigde Staten in 1972 verboden.

Tegen de tijd dat het verbood, echter , 1. 2 miljard pond van de chemische stof was al in het hele land toegepast. Dertig jaar later vond het testen nog steeds bewijs van de chemische stof in lucht, water en regen, aarde en stof, planten, dieren en mensen, inclusief mensen die werden geboren lang nadat het DDT-verbod in werking trad.

Toch zijn de Verenigde Naties in 2006 begonnen met het promoten van DDT's gebruik in landen die het toestaan ​​muggen te bestrijden en malaria te bestrijden, waarbij jaarlijks meer dan een miljoen mensen worden gedood.

In uw systeem komen

Organochloorpesticiden kunnen bij gebruik in het milieu terechtkomen via directe toepassing, vervuilde afvalverwijdering, verbrandingsemissies of afvoer. Als u in de buurt bent van een gebied waar onlangs een organochloorpesticide is toegepast, kunt u de chemicaliën daadwerkelijk inademen. U kunt ze ook inslikken door besmet voedsel te eten, zoals vis, zuivelproducten en ander voedsel met een hoger vetgehalte.

Organochloorpesticiden breken niet gemakkelijk af in vetweefsel, ze kunnen zich ophopen bij dieren en mensen en zelfs op deze manier worden doorgegeven.Studies tonen bijvoorbeeld aan dat wanneer een mens of vogel of andere vis een vis eet die is verontreinigd met een organochloor pesticide, dat pesticide wordt doorgegeven aan de eter.

Langdurige blootstelling bij de mens kan ernstige gevolgen voor de gezondheid hebben, waaronder schade aan de lever, de nieren, de schildklier, de blaas en het centrale zenuwstelsel, alsmede aan ernstige reproductieve problemen.

Symptomen van blootstelling

Langdurige blootstelling kan hoofdpijn, verwardheid en duizeligheid veroorzaken; spijsverteringsproblemen zoals buikpijn, misselijkheid, braken en diarree; agitatie of een gevoel van angst; en zwakte, verlies van spiercontrole en tremoren, zelfs aanvallen.

U kunt ook last krijgen van irritatie van de huid, oren, neus of keel, ademhalingsproblemen of een hoest. Als u vermoedt dat u aan blootstelling lijdt, raadpleeg dan uw arts.