Warren Buffett Biography and the Evolution of Berkshire

Warren Buffett is geboren

Warren Edward Buffett werd geboren op 30 augustus 1930, aan zijn moeder Leila en vader Howard, een beursmakelaar-veranderd congreslid. Hij was de op een na oudste, hij had twee zussen en toonde al op zeer jonge leeftijd een geweldige aanleg voor zowel geld als zaken. Kennissen vertellen over zijn griezelige vaardigheid om cijfers uit zijn hoofd te berekenen - een prestatie Warren verbaast nog steeds zakenmensen met vandaag.

Buffett kocht zes jaar oud zes-packs Coca Cola voor vijfentwintig cent uit de supermarkt van zijn grootvader en verkocht elk van de flessen voor een nikkel, met een winst van vijf cent. Terwijl andere kinderen van zijn leeftijd hinkelen en boeren speelden, verdiende Warren geld. Vijf jaar later zette Buffett zijn eerste stap in de wereld van hoge financiën. Op elfjarige leeftijd kocht hij drie aandelen van Cities Service Preferred voor $ 38 per aandeel voor zowel hijzelf als zijn oudere zus, Doris. Kort na het kopen van de aandelen daalde het tot iets meer dan $ 27 per aandeel. Een angstige maar veerkrachtige Warren hield zijn aandelen totdat ze terugkaatsten tot $ 40. Hij verkocht ze prompt - een fout waar hij snel spijt van zou krijgen. Steden Service schoot tot $ 200. De ervaring heeft hem een ​​van de basislessen van beleggen geleerd: geduld is een deugd.

Warren Buffett's Education

In 1947 studeert Warren Buffett van de middelbare school af toen hij 17 jaar oud was.

Het was nooit zijn bedoeling om naar de universiteit te gaan; hij had al $ 5.000 aan kranten bezorgd (dit is gelijk aan $ 42, 610. 81 in 2000). Zijn vader had andere plannen en drong er bij zijn zoon op aan om de Wharton Business School aan de universiteit van Pennsylvania te bezoeken. Buffett bleef slechts twee jaar en klaagde dat hij meer wist dan zijn professoren.

Toen Howard tijdens de Congresrace in 1948 verslagen werd, keerde Warren terug naar Omaha en werd overgebracht naar de Universiteit van Nebraska-Lincoln. Ondanks fulltime werken, slaagde hij erin om in slechts drie jaar af te studeren.

Warren Buffett benaderde graduate studies met dezelfde weerstand die hij een paar jaar eerder liet zien. Uiteindelijk werd hij overgehaald om een ​​aanvraag in te dienen bij de Harvard Business School, die hem in de ergste erkenningbeslissing in de geschiedenis verwierp met "te jong". Slighted, Warren vervolgens toegepast op Columbia, waar beroemde investeerders Ben Graham en David Dodd leerde - een ervaring die zijn leven voor altijd zou veranderen.

Ben Graham - Buffett's mentor

Ben Graham was in de jaren twintig bekend geworden. In een tijd dat de rest van de wereld de investeringsarena naderde alsof het een gigantisch spel van roulette was, zocht Graham naar aandelen die zo goedkoop waren dat ze bijna volledig zonder risico waren.Een van zijn bekendste oproepen was de Northern Pipe Line, een olietransportbedrijf dat wordt beheerd door de Rockefellers. Het aandeel handelde op $ 65 per aandeel, maar na het bestuderen van de balans, realiseerde Graham zich dat het bedrijf obligaties had ter waarde van $ 95 voor elk aandeel. De value-investeerder probeerde het management ervan te overtuigen de portefeuille te verkopen, maar zij weigerden.

Kort daarna voerde hij een proxy-oorlog en verzekerde hij zich van een plek in de raad van bestuur. Het bedrijf verkocht zijn obligaties en betaalde een dividend ter waarde van $ 70 per aandeel.

Toen hij 40 jaar oud was publiceerde Ben Graham Beveiligingsanalyse , een van de grootste werken ooit geschreven op de aandelenmarkt. In die tijd was het riskant; beleggen in aandelen was een grapje geworden (de Dow Jones was gedaald van 381. 17 naar 41. 22 in de loop van drie tot vier korte jaren na de crash van 1929). Het was rond deze tijd dat Graham kwam met het principe van "intrinsieke" bedrijfswaarde - een maatstaf voor de echte waarde van een bedrijf die volledig en volledig onafhankelijk was van de aandelenkoers. Met intrinsieke waarde konden beleggers beslissen wat een bedrijf waard was en dienovereenkomstig investeringsbeslissingen nemen. Zijn volgende boek, The Intelligent Investor , dat Warren viert als 'het beste boek over ooit geschreven beleggen', introduceerde de wereld bij Mr. Market - de beste investeringsanalogie in de geschiedenis.

Door zijn eenvoudige maar diepgaande investeringsprincipes werd Ben Graham een ​​idyllisch figuur voor het eenentwintigjarige Warren Buffett. Reading las een oude editie van Who's Who en ontdekte dat zijn mentor de voorzitter was van een kleine, onbekende verzekeringsmaatschappij met de naam GEICO. Hij sprong op een zaterdagochtend op een trein naar Washington D. C. om het hoofdkwartier te vinden. Toen hij daar aankwam, waren de deuren op slot. Niet te stoppen, bonsde Buffett meedogenloos op de deur tot een conciërge kwam om het voor hem te openen. Hij vroeg of er iemand in het gebouw was. Zoals geluk (of het lot) het zou hebben, was er. Het blijkt dat er nog steeds een man aan het werk was op de zesde verdieping. Warren werd geëscorteerd om hem te ontmoeten en stelde hem onmiddellijk vragen over het bedrijf en zijn zakelijke praktijken; een gesprek dat zich vier uur lang uitstrekte. De man was niemand minder dan Lorimer Davidson, de Financial Vice President. De ervaring zou iets zijn dat Buffett de rest van zijn leven bleef. Uiteindelijk verwierf hij het volledige GEICO-bedrijf via zijn bedrijf, Berkshire Hathaway.

Tijdens zijn afstudeeronderzoek aan Columbia was Warren Buffett de enige student die ooit een A + behaalde in een van de lessen van Graham. Teleurstellend was dat zowel Ben Graham als Warren's vader hem adviseerde om niet te werken op Wall Street nadat hij was afgestudeerd. Absoluut vastbesloten, bood Buffett gratis aan om voor de Graham-samenwerking te werken. Ben wees hem af. Hij gaf er de voorkeur aan zijn plekken te houden voor Joden die op dat moment niet bij heidense bedrijven waren aangenomen. Warren was verpletterd.

Warren Buffett retourneert Home

Toen hij thuiskwam, nam hij een baan bij het makelaarshuis van zijn vader en begon hij een meisje te zien met de naam Susie Thompson.De relatie werd uiteindelijk serieus en in april 1952 waren de twee getrouwd. Ze huurden een appartement met drie kamers voor $ 65 per maand; het was vervallen en het jonge stel deelde de ruimte met een familie muizen. Het was hier dat hun dochter, ook Susie genaamd, was geboren. Om geld te besparen, maakten ze een bed voor haar in een ladekast.

Tijdens deze beginjaren waren de beleggingen van Warren voornamelijk beperkt tot een Texaco-station en wat onroerend goed, maar geen van beiden waren succesvol. Het was ook gedurende deze tijd dat hij les gaf aan de Universiteit van Omaha (iets dat enkele maanden eerder niet mogelijk was geweest). In een poging zijn intense angst voor spreken in het openbaar te overwinnen, nam Warren een cursus bij Dale Carnegie). Gelukkig zijn de dingen veranderd. Ben Graham belde op een dag en nodigde de jonge effectenmakelaar uit om bij hem te komen werken. Warren kreeg eindelijk de kans die hij lang had gewacht.

Warren Buffett gaat werken voor Ben Graham

Warren en Susie verhuisden naar een huis in de buitenwijken van New York. Buffett bracht zijn dagen door met het analyseren van S & P-rapporten, op zoek naar investeringsmogelijkheden. Het was gedurende deze tijd dat de verschillen tussen de Graham en Buffett filosofieën naar voren kwamen. Warren raakte geïnteresseerd in hoe een bedrijf werkte - waardoor het beter was dan concurrenten. Ben wilde gewoon cijfers, terwijl Warren voornamelijk geïnteresseerd was in het management van een bedrijf als een belangrijke factor bij zijn beslissing om te investeren, Graham keek alleen naar de balans en de resultatenrekening; hij kon zich niets aantrekken van zakelijk leiderschap. Tussen 1950 en 1956 bouwde Warren zijn persoonlijk kapitaal op tot $ 140.000, van slechts $ 9, 800. Met deze oorlogskist richtte hij zijn blik weer op Omaha en begon zijn volgende stap te plannen.

Op 1 mei 1956 rondde Warren Buffett zeven commanditaire partners op, waaronder zijn zus Doris en tante Alice, waarmee ze $ 105.000 bijeen brachten. Hij stopte er zelf $ 100 in en creëerde officieel de Buffett Associates, Ltd. Voor het einde van het jaar beheerde hij ongeveer $ 300.000 aan kapitaal. Klein, om het zachtjes uit te drukken, maar hij had veel grotere plannen voor die poel van geld. Hij kocht een huis voor $ 31, 500, met liefdevolle bijnaam "Buffett's Folly", en beheerde zijn partnerschappen oorspronkelijk vanuit een van de slaapkamers van het huis, en later een klein kantoor. Tegen die tijd begon zijn leven vorm te krijgen; hij had drie kinderen, een mooie vrouw en een zeer succesvol bedrijf.

In de loop van de komende vijf jaar boekten de partnerschappen van Buffett een indrukwekkende winst van 251. 0%, terwijl de Dow slechts 74. 3% bedroeg. Warren, een enigszins beroemdheid in zijn geboortestad, gaf nooit stocktips ondanks constante verzoeken van vrienden en vreemden. Tegen 1962 had het partnerschap een kapitaal van meer dan $ 7. 2 miljoen, waarvan een koele $ 1 miljoen de persoonlijke inzet van Buffett was (hij rekende geen vergoeding voor de samenwerking - in plaats daarvan had Warren recht op 1/4 van de winst van meer dan 4%). Hij had ook meer dan 90 gelimiteerde partners in de Verenigde Staten. In één beslissende stap versmolt hij de partnerschappen in een enkele entiteit genaamd "Buffett Partnerships Ltd."", verhoogde de minimuminvestering tot $ 100, 000, en opende een kantoor in Kiewit Plaza op Farnam street.

In 1962 verhuisde een man met de naam Charlie Munger terug naar zijn ouderlijk huis van Omaha uit Californië. , Munger was briljant in alle opzichten, hij was zonder een bachelor in de Harvard Law School geweest. "Geïntroduceerd door wederzijdse vrienden, Buffett en Charlie werden onmiddellijk samengetrokken en vormden de basis voor een vriendschap en zakelijke samenwerking die zou duren voor de volgende 40 jaar.

Tien jaar na de oprichting waren de activa van Buffett Partnership meer dan 1, 156% hoger dan de 122. 9% van de Dow. Als heer over activa die tot $ 44 miljoen dollar waren opgelopen, Warren en Susie's persoonlijke De inzet was $ 6, 849, 936. Mr. Buffett, zoals ze zeggen, was gearriveerd. Netjes genoeg, net toen zijn personage van succes stevig begon te vestigen, sloot Warren Buffett de samenwerking af voor nieuwe accounts. woedde op volle kracht aan de andere kant van de wereld en de aandelenmarkt werd opgedreven door degenen die er niet waren tijdens de depressie. Terwijl het bedrijf zijn zorg uitsprak voor de stijgende aandelenkoersen, trok het zijn grootste staatsgreep in 1968, met een waardestijging van 59,0% en een vermogen van meer dan $ 104 miljoen.

Het volgende jaar ging Warren veel verder dan het sluiten van het fonds voor nieuwe accounts; hij heeft het partnerschap geliquideerd. In mei 1969 informeerde hij zijn partners dat hij "geen koopjes kon vinden in de huidige markt". Buffett bracht de rest van het jaar door met het liquideren van de portefeuille, met uitzondering van twee bedrijven - Berkshire en Diversified Retailing. De aandelen van Berkshire werden onder de partners verdeeld met een brief van Warren waarin ze werden geïnformeerd dat hij in zekere zin bij het bedrijf zou worden betrokken, maar dat ze in de toekomst niet verplicht zouden zijn. Warren was duidelijk in zijn voornemen om zijn eigen belang in het bedrijf vast te houden (hij bezat 29% van de Berkshire Hathaway-aandelen) maar zijn bedoelingen werden niet onthuld.

Warren Buffett krijgt controle over Berkshire Hathaway

De rol van Buffett bij Berkshire Hathaway was jaren geleden al enigszins gedefinieerd. Op 10 mei 1965 noemde Warren zich na het verzamelen van 49% van de gewone aandelen directeur. Verschrikkelijk management had het bedrijf bijna in de grond gelopen, en hij was er zeker van met een beetje tweaken, het zou beter kunnen worden beheerd. Onmiddellijk maakte de heer Buffett Ken Chace president van het bedrijf, waardoor hij volledige autonomie had over de organisatie. Hoewel hij weigerde aandelenopties toe te kennen op basis van het feit dat dit oneerlijk was tegenover aandeelhouders, stemde Warren ermee in een lening van $ 18.000 voor zijn nieuwe president aan te leggen om 1, 000 aandelen van de aandelen van het bedrijf te kopen.

Twee jaar later, in 1967, vroeg Warren de oprichtende en controlerende aandeelhouder van National Indemnity, Jack Ringwalt, naar zijn kantoor. Gevraagd naar wat hij dacht dat het bedrijf waard was, vertelde Ringwalt aan Buffett dat het bedrijf minstens $ 50 per aandeel waard was, een premie van $ 17 boven de toenmalige handelsprijs van $ 33.Warren bood aan om het hele bedrijf ter plaatse te kopen - een actie die hem $ 8 kostte. 6 miljoen dollar. Datzelfde jaar keerde Berkshire een dividend uit van 10 cent op zijn uitstaande aandelen. Het gebeurde nooit meer; Warren zei dat hij "in de badkamer had moeten zijn toen het dividend werd uitgesproken".

In 1970 noemde Buffett zich voorzitter van de raad van bestuur van Berkshire Hathaway en schreef hij voor de eerste keer de brief aan de aandeelhouders (Ken Chace was in het verleden verantwoordelijk voor de taak). Datzelfde jaar begon de kapitaaltoewijzing van de voorzitter zijn voorzichtigheid te tonen; textielwinsten waren een zielige $ 45.000, terwijl verzekering en bankieren elk $ 2 opleverden. 1 en $ 2. 6 miljoen dollar. Het schamele geld dat de worstelende weefgetouwen in New Bedford, Massachusetts binnenhaalden, had de stroom kapitaal verschaft die nodig was om Berkshire Hathaway te bouwen tot wat het vandaag is geworden.

Een jaar of wat later kreeg Warren Buffett de kans om een ​​bedrijf te kopen met de naam See's Candy. De gastronomische chocolademaker verkocht zijn eigen merk snoep aan zijn klanten met een premium tot gewone snoepgoedtraktaties. De balans weerspiegelde wat Californiërs al wisten - ze waren meer dan bereid om een ​​beetje "extra" te betalen voor de speciale "See's" -smaak. De zakenman besloot dat Berkshire bereid zou zijn om het bedrijf voor $ 25 miljoen in contanten te kopen. De eigenaren van See hielden zich voor $ 30 miljoen, maar gaven al snel toe. Het was de grootste investering die Berkshire of Buffett ooit had gedaan.

Na verschillende investeringen en een SEC-onderzoek (nadat een fusie was mislukt, boden Warren en Munger aan om de aandelen van Wesco, het doelbedrijf, tegen de hoge prijs te kopen, simpelweg omdat ze dachten dat het "het juiste ding om te doen was" - niet verrassend, de overheid geloofde hen niet), Buffett begon Berkshire Hathaway's waardige klim te zien. Van 1965 tot 1975 steeg de boekwaarde van het bedrijf van $ 20 per aandeel naar ongeveer $ 95. Het was ook tijdens deze periode dat Warren zijn laatste aankopen van Berkshire-aandelen deed. (Toen de samenwerking de aandelen verdreef, bezat hij 29%. Jaren later had hij meer dan $ 15.4 miljoen dollar geïnvesteerd in het bedrijf tegen een gemiddelde kostprijs van $ 32.45 per aandeel.) Dit bracht zijn eigendom op meer dan 43% van de voorraad met Susie met nog eens 3%. Zijn hele vermogen werd in Berkshire geplaatst. Zonder persoonlijk bezit was het bedrijf zijn enige beleggingsvehikel geworden.

In 1976 raakte Buffett opnieuw betrokken bij GEICO. Het bedrijf had onlangs verbazingwekkend hoge verliezen gemeld en de aandelen werden tot $ 2 per aandeel verpest. Warren besefte terdege dat het basisbedrijf nog steeds in tact was; de meeste problemen werden veroorzaakt door een onbekwaam managementteam. In de daaropvolgende jaren bouwde Berkshire zijn positie op in deze noodlijdende verzekeraar en plukte miljoenen winst. Benjamin Graham, die nog steeds zijn fortuin in het bedrijf had, stierf in september van hetzelfde jaar, kort voor de ommekeer. Jaren later zou de verzekeringsgigant een volledige dochteronderneming van Berkshire worden.

Veranderingen in Warren Buffett's persoonlijke leven

Het was kort daarna dat een van de meest ingrijpende en verontrustende gebeurtenissen in het leven van Buffett plaatsvond. Op vijfenveertigjarige leeftijd verliet Susan Buffett haar echtgenoot - in vorm. Hoewel ze met Warren bleef trouwen, heeft de humanitaire / zanger een appartement in San Francisco veiliggesteld en erop aangedrongen dat ze alleen wilde wonen, verhuisde daarheen. Warren was absoluut verwoest; zijn hele leven lang was Susie "de zon en de regen in [zijn] tuin" geweest. De twee bleven dichtbij, spraken elke dag, namen hun jaarlijkse twee weken durende reis in New York en ontmoetten de kinderen in hun strandhuis in Californië voor kerstborrels. De overgang was moeilijk voor de zakenman, maar uiteindelijk raakte hij enigszins gewend aan de nieuwe regeling. Susie belde verschillende vrouwen in het Omaha-gebied en drong erop aan samen met haar man te gaan eten en een film te maken; uiteindelijk zette ze Warren op met Astrid Menks, een serveerster. Binnen het jaar ging ze bij Buffett wonen, allemaal met Susie's zegen.

Warren Buffett wil twee pogingen om samen te wrijven

Tegen het einde van de jaren '70 was de reputatie zo groot dat het gerucht dat Warren Buffett een aandeel kocht genoeg was om zijn prijs met 10% te verlagen. Het aandeel van Berkshire Hathaway handelde op meer dan $ 290 per aandeel, en de persoonlijke rijkdom van Buffett was bijna $ 140 miljoen. De ironie was dat Warren nooit een enkel deel van zijn bedrijf verkocht, wat betekent dat zijn volledige beschikbare geld het $ 50.000 salaris was dat hij ontving. Gedurende deze tijd maakte hij een opmerking aan een makelaar: 'Alles wat ik heb is vastgebonden in Berkshire, ik wil graag wat stuivertjes buiten.'

Dit zette Warren aan om te gaan investeren voor zijn persoonlijke leven. Volgens het boek van Roger Lowenstein,

Buffett , was Warren veel speculatiever met zijn eigen investeringen dan met Berkshire. Op een gegeven moment kocht hij koperen toekomsten wat onvervalste speculatie was. In korte tijd had hij $ 3 miljoen dollar verdiend. Toen hij door een vriend werd gevraagd om in onroerend goed te investeren, antwoordde hij: "Waarom zou ik onroerend goed kopen als de aandelenmarkt zo gemakkelijk is?" Berkshire Hathaway kondigt Charitable Giving-programma aan

Later toonde Buffett opnieuw zijn neiging om tegen de populaire trend in. In 1981, het decennium van hebzucht, kondigde Berkshire een nieuw liefdadigheidsplan aan dat door Munger werd bedacht en door Warren werd goedgekeurd. Het plan riep elke aandeelhouder op om liefdadigheidsinstellingen aan te wijzen die $ 2 zouden ontvangen voor elk Berkshire-aandeel dat de eigenaar in eigendom had. Dit was in reactie op een gebruikelijke praktijk op Wall Street van de CEO om te kiezen wie de hand-outs van het bedrijf ontving (vaak gingen ze naar de scholen, kerken en organisaties van de uitvoerende macht). Het plan was een enorm succes en in de loop van de jaren werd het bedrag verhoogd voor elk aandeel. Uiteindelijk gaven de aandeelhouders van Berkshire elk jaar miljoenen dollars weg, allemaal aan hun eigen doelen. Het programma werd uiteindelijk stopgezet nadat medewerkers bij een van de filialen van Berkshire, The Pampered Chef, werden gediscrimineerd vanwege de controversiële pro-choice liefdadigheidsinstellingen, Buffett koos ervoor om zijn pro-ratagedeel van de liefdadigheidsbijdragepool toe te wijzen.Een andere belangrijke gebeurtenis rond deze tijd was de aandelenkoers die in 1982 $ 750 per aandeel bedroeg. Het grootste deel van de winsten kon worden toegeschreven aan de aandelenportefeuille van Berkshire die op meer dan $ 1 werd gewaardeerd. 3 miljard dollar.

Warren Buffett Buys Nebraska Furniture Mart, Scott Fetzer en een vliegtuig voor Berkshire Hathaway

Voor alle goede zaken die Berkshire had weten te vergaren, stond een van de beste op het punt onder zijn stal te komen. In 1983 liep Warren Buffett Nebraska Furniture Mart binnen, de meubelzaak met meerdere miljoenen meubels die helemaal opnieuw werd gebouwd door Rose Blumpkin. Mevrouw B zei dat ze, zoals de plaatselijke bewoners haar noemden, Buffett vroeg of ze geïnteresseerd zou zijn in de verkoop van de winkel aan Berkshire Hathaway. Het antwoord van Blumpkin was een eenvoudig "ja", waaraan ze voegde dat ze zou afstaan ​​voor "$ 60 miljoen". De deal werd verzegeld tijdens een handdruk en er werd een pagina-contract opgesteld. De in Rusland geboren immigrant vouwde de cheque alleen in zonder ernaar te kijken toen ze hem dagen later ontving.

Scott & Fetzer was een andere geweldige toevoeging aan de Berkshire-familie. Het bedrijf zelf was het doelwit geweest van een vijandige overname toen een LPO werd gelanceerd door Ralph Schey, de voorzitter. Het jaar was 1984 en Ivan Boesky lanceerde binnenkort een tegenaanbieding voor $ 60 per aandeel (het oorspronkelijke bod bedroeg $ 50 per aandeel - $ 5 boven marktwaarde). De maker van Kirby-stofzuigers en de World Book-encyclopedie, S & F, was in paniek. Buffett, die een kwart miljoen aandelen had, liet een bericht achter aan het bedrijf met het verzoek om te bellen als ze geïnteresseerd waren in een fusie. De telefoon ging bijna meteen. Berkshire bood $ 60 per aandeel in koud, hard, contant. Toen de deal minder dan een week later werd ingepakt, had Berkshire Hathaway een nieuwe cash-generating powerhouse ter waarde van $ 315 miljoen dollar om aan zijn collectie toe te voegen. De kleine stroom geld die uit de worstelende textielfabriek werd gehaald, had een van de machtigste bedrijven ter wereld gebouwd. In het komende decennium zouden er veel indrukwekkender dingen worden gedaan. Berkshire zou zijn aandelenkoers zien stijgen van $ 2, 600 naar zo hoog als $ 80.000 in de jaren negentig.

In 1986 kocht Buffett een gebruikt Falcon-vliegtuig voor $ 850.000. Naarmate hij steeds herkenbaarder werd, was het niet meer prettig voor hem om commercieel te vliegen. Het idee van de luxe was een levensstijl die moeilijk te accepteren was, maar hij hield enorm van de jet. De passie voor jets leidde hem uiteindelijk gedeeltelijk tot de aankoop van Executive Jet in de jaren '90.

De jaren 80 gingen door met Berkshire die in waarde toenam, alsof de rij op de weg lag, de enige hobbel in de weg was de crash van 1987. Warren, die niet boos was over de marktcorrectie, controleerde kalm de prijs van zijn bedrijf en ging terug aan het werk. Het was representatief voor hoe hij aandelen en bedrijven in het algemeen bekeek. Dit was een van de tijdelijke aberraties van 'Mr. Market'. Het was best een sterke; volledig een vierde van Berkshire's marktkapitalisatie was weggevaagd. Warren ploeterde, zonder zich te vervelen.

I'll Take a Coke

Een jaar later, in 1988, begon hij Coca-Cola-aandelen op te kopen als een verslaafde.Zijn oude buurman, nu de president van Coca-Cola, merkte dat iemand bezig was met het inladen van aandelen en maakte zich zorgen. Na het onderzoeken van de transacties, zag hij dat de transacties vanuit het Midwesten werden geplaatst. Hij dacht meteen aan Buffett, die hij belde. Warren bekende dat hij de schuldige was en verzocht hen er niet over te spreken totdat hij wettelijk verplicht was zijn bedrijf bekend te maken aan de drempel van 5%. Binnen enkele maanden bezat Berkshire 7% van het bedrijf, of $ 1. 02 miljard dollar aan aandelen. Binnen drie jaar zou Buffett's Coca-Cola-aandeel meer waard zijn dan de volledige waarde van Berkshire toen hij de investering deed.

Geld en reputatie van Warren Buffett on the line tijdens het Solomon-schandaal

Tegen 1989 handelde Berkshire Hathaway tegen $ 8, 000 per aandeel. Buffett was nu persoonlijk meer waard dan $ 3. 8 miljard dollar. In de komende tien jaar zou hij tien keer zoveel waard zijn. Voordat dat zou gebeuren, waren er veel donkerdere tijden voor de boeg (lees The Solomon Scandal).

Warren Buffet aan het begin van het millennium

In de rest van de jaren negentig steeg het aandeel tot $ 80.000 per aandeel. Zelfs met deze astronomische prestatie werd Warren Buffett beschuldigd van "het verliezen van zijn aanraking", toen de opwindende dot-com-waanzin begon vast te lopen. In 1999, toen Berkshire een nettotoename van 0,5% per aandeel rapporteerde, hadden verschillende kranten verhalen over de ondergang van het "Orakel van Omaha". Ervan overtuigd dat de technologiezeep zou barsten, bleef Warren Buffett doen wat hij het beste deed: kapitaal toewijzen aan grote bedrijven die onder de intrinsieke waarde verkochten. Zijn inspanningen zijn niet onbeloond gebleven. Toen de markten eindelijk tot bezinning kwamen, was Warren Buffett opnieuw een ster. Berkshire's aandelen herstelden zich naar het vorige niveau na een daling tot ongeveer $ 45.000 per aandeel, en de man uit Omaha werd opnieuw gezien als een investeringspictogram.