Begrijpen en optimaliseren Leveranciersaangepaste aanvulling

Inleiding

Wanneer een productiebedrijf veel componenten gebruikt voor hun afgewerkte producten, merken ze dat ze veel tijd kunnen besteden aan het voorspellen, bestellen en ontvangen van duizenden items. In veel gevallen worden deze artikelen door slechts een paar leveranciers geleverd.

Terwijl bedrijven de klantenservice proberen te verbeteren en de kosten verlagen, zoeken ze naar hun leveranciers om hen een service te bieden die hen ten goede komt en biedt de leverancier een beveiligingsniveau.

Een manier waarop dit kan worden bereikt, is dat bedrijven een door leveranciers beheerd aanvullend (VMV) programma aannemen.

Dit is vergelijkbaar met de VMI-programma's (Vendor-managed inventory) die bedrijven gebruiken, maar heeft verschillende verschillen.

VMR versus VMI

In het Vendor-model (vendor managed inventory) zal de leverancier de voorraad bezitten en de voorraad aanvullen op basis van vooraf overeengekomen min-max-hoeveelheden. De klant is eigenaar van de voorraad zodra deze uit het magazijn is verwijderd en kan soms aansprakelijk zijn voor voorraad die niet is verwijderd.

Met VMware-programma's (vendor managed replenishment) is de klant eigenaar van de voorraad en is de leverancier verantwoordelijk voor het aanvullen van vooraf overeengekomen, vraaggestuurde min-max hoeveelheden. Daarom is de klant bij VMR aansprakelijk voor de goederen zodra deze van de leverancier zijn aangekomen, ongeacht of deze zijn gebruikt of niet.

Bij het VMR-model moet de klant waakzaam zijn dat de min-max-niveaus die zij overeenkomen niet toestaan ​​dat te veel voorraad wordt geleverd, omdat deze eigenaar zijn van elke inventaris die door de leverancier wordt aangeleverd.

Voorraadaanvulling

Net als bij het VMI-model ontvangt de leverancier een EDI 852-transactie die de verkoper informeert over de actuele handbalans en de verplaatsingsgegevens voor elk van de artikelen die de leverancier aanvult .

Afhankelijk van het gebruik van het artikel, kan dit dagelijks of wekelijks zijn, als het een langzaam bewegend item is.

Met deze informatie van de EDI 852 kan de leverancier het artikel voorspellen voor de klant en de geplande aanvulorders berekenen die naar de klant moeten worden verzonden.

Op basis van de min-max-hoeveelheden die zijn vastgesteld als onderdeel van het contract tussen de leverancier en de klant, maakt de leverancier de aanvulorders. De leverancier verzendt een EDI-transactie, een EDI 855 genaamd, naar de klant en informeert hen over de artikelen op de bestelling.

De artikelen worden geselecteerd voor de bestellingen en de hoeveelheden worden naar de klant verzonden.

De klant gebruikt de EDI 855-transactie om een ​​inkooporder in zijn systeem aan te maken zodat wanneer de artikelen aankomen ze kunnen worden gecontroleerd en ontvangen in de voorraad. Nadat de goederen zijn ontvangen, kan de verkoper de klant factureren.

Problemen met Vendor Managed Replenishment

Er zijn problemen met het VMR-model voor de klant en de leverancier. Voor de leverancier bestaat de mogelijkheid dat ze weliswaar een aanvullingswaarde voor een artikel voor een klant voorspellen, maar dat ze die volgorde mogelijk niet kunnen uitvoeren.

Het probleem voor leveranciers is dat ze artikelen aan twee soorten klanten leveren; degenen die een VMR-relatie hebben en zij die normale klanten zijn.

Het probleem voor de leverancier is welke klant de artikelen ontvangt als er niet voldoende hoeveelheid is om beide klanten te leveren.

Voor de klant is het probleem met een VMR-relatie dat ze afhankelijk zijn van de leverancier en een nauwkeurige voorspelling van de behoeften van de klant produceren. Als die prognoses niet correct zijn, kan de klant zich bevinden in een magazijn met items die ze niet nodig hebben, of in een positie waar ze een voorraad zouden kunnen hebben omdat er onvoldoende voorraad wordt aangeleverd door de leverancier.

Dit zijn de risico's dat ze hun prognoses niet onder controle hebben. Bovendien kan een onvoorziene piek in de vraag mogelijk niet worden vastgesteld door een prognose van een leverancier en een klant een tekort aan voorraad laten om zijn eigen verkooporders te vervullen.

Dus hoewel VMR een waardevol hulpmiddel kan zijn bij het optimaliseren van uw supply chain en productieactiviteiten, is het een proces dat van tijd tot tijd zorgvuldig moet worden beheerd en gecontroleerd.

Dit artikel in de toeleveringsketen over door leveranciers beheerde aanvullingen is bijgewerkt door Gary W. Marion, Logistics en Supply Chain-expert.