Met faillissement om niet-kwijt te schelden belastingen

U vindt veel informatie over het voldoen van schulden, en met name over het voldoen van belastingschulden. Sommige belastingschulden zijn echter niet ontlastbaar. Zo zijn inkomstenbelastingen niet verrekenbaar als ze relatief recent zijn, dat wil zeggen dat ze verschuldigd waren op een aangifte die minder dan drie jaar vóór de faillissementszaak zou moeten worden ingediend. Een werkgever is aansprakelijk voor eventuele loonheffingen die de werkgever niet doorgeeft aan de belastingdienst.

Die zijn nooit ontlastbaar.

Ook al bent u misschien niet in staat om een ​​deel van de belastingschuld kwijt te raken, toch kunt u mogelijk een soort faillissement gebruiken dat hoofdstuk 13 wordt genoemd, om die schuld te beheren en af ​​te krijgen.

Hoe hoofdstuk 13 werkt

Tenzij de belastingdienst of een andere belastinginstantie een geldig pandrecht op uw eigendom heeft geplaatst, is uw belastingschuld niet-beveiligd. Ongedekte schuld heeft geen onderpand. Het lijkt meer op een creditcard-saldo dan een autolening. Met een retentierecht zou de belastingautoriteit het onroerend goed kunnen verkopen om het nodige geld te krijgen om de belastingschuld af te lossen, of het kan wachten tot het onroerend goed is verkocht, en hopen dat de verkoopprijs voldoende is om het bedrag van de schuld te dekken.

Als u een Chapter 13-zaak indient, zal u (ook bekend als de "debiteur") een betalingsplan voorstellen. Onder het betalingsplan betaalt u een maandelijkse betaling voor drie tot vijf jaar aan een door de faillissementsrechtbank aangewezen trustee.

De trustee verdeelt vervolgens uw betalingen onder de schuldeisers die in uw geval de juiste claims hebben ingediend.

Hoofdstuk 13 bevat alle beschermingen van andere soorten faillissementen, zoals hoofdstuk 7: rechtstreeks faillissement en hoofdstuk 11 reorganisaties. Schuldeisers moeten een faillissementsrechtbank worden als ze hopen ooit de schuld te innen.

Ze kunnen niet zelfstandig actie ondernemen zonder goedkeuring van de rechtbank. Dit geldt zelfs voor de IRS en andere belastingautoriteiten.

Hoewel u over een periode van drie tot vijf jaar betalingen verricht, is het in een hoofdstuk 13-geval mogelijk om uw plan nog steeds te beëindigen vanwege ongedekte schuld, zoals creditcards, medische rekeningen, flitskredieten en persoonlijke leningen van de bank. Dit worden niet-prioritaire ongedekte schulden genoemd. Zolang u hebt betaald op basis van uw vermogen om te betalen, op basis van een formule die rekening houdt met uw inkomen, redelijke kosten en het bedrag en de soorten schulden die u verschuldigd bent, moet u worden vrijgesteld van de resterende niet-gepubliceerde ongedekte schuld.

Sommige ongedekte schulden kunnen echter niet op deze manier worden ontladen. Die schulden worden prioriteitsschulden genoemd. Prioritaire schulden zijn niet-gegarandeerde schulden die een speciale behandeling krijgen in een hoofdstuk 13-zaak. Over het algemeen moeten ze volledig worden betaald in de loop van het drie- tot vijfjarenplan. De meeste belastingschulden die niet in een hoofdstuk 7 geval zijn verschuldigd, zijn prioritaire schulden voor een hoofdstuk 13-zaak.

Charlie's hoofdstuk 13-plan

Het is nuttig om een ​​voorbeeld te bekijken van hoe een Hoofdstuk 13-plan werkt. Charlie verdient $ 4, 000 per maand. We moeten ook kijken naar de kosten van Charlie voor een typische maand, inclusief zijn hypotheek, nutsvoorzieningen en onderhoud van het huis, eten, kinderopvang, medische kosten, mobiele telefoon, transport en recreatie.

In ons voorbeeld heeft Charles uitgaven die in totaal $ 3, 700 per maand bedragen. Merk op dat we creditcardrekeningen hebben weggelaten. Dit zijn geen kosten omdat ze worden betaald als onderdeel van het hoofdstuk 13-plan, zoals hierboven uitgelegd.

Het verschil tussen het huidige salaris van Charlie en zijn totale uitgaven is zijn 'besteedbaar inkomen'. Charlie's plan moet bepalen dat hij elke maand zijn besteedbare inkomen aan de trustee betaalt. De lengte van het plan, drie of vijf jaar of iets daar tussenin, hangt grotendeels af van Charlie's inkomensniveau en gezinsgrootte.

Hoe kan hoofdstuk 13 helpen om niet-naleven schulden met voorrangsbelastingen te beheren?

Dus hoe helpt hoofdstuk 13? In plaats van te blijven worstelen met een besteedbaar inkomen dat te klein is om zowel deze belastingschuld als zijn creditcards te dekken, betaalt Charlie de beheerder één betaling per maand van $ 300.

De trustee zal die $ 300 verdelen aan de crediteuren van Charlie. In ons scenario, omdat de belastingschuld een prioriteitsschuld is, zal de belastingdienst eerst worden betaald totdat die vordering volledig is betaald. Zodra de belastingdienst tevreden is, gaan de betalingen naar de andere niet-prioritaire niet-gegarandeerde schulden.

Aan het einde van het betalingsplan van Charlie kan hij sommige schuldeisers nog steeds verschuldigd zijn. Maar hij zal de prioritaire belastingschuld hebben afbetaald. Elke niet-prioritaire schuld die overblijft, zal hoogstwaarschijnlijk worden afgewikkeld, met uitzondering van enkele schulden zoals studieleningen.

In hoofdstuk 13 kan Charlie zijn ongedekte belastingschuld gedurende een periode van drie tot vijf jaar uitbetalen. Maar dat is niet het enige voordeel van het indienen van een hoofdstuk 13-zaak. Rente op de schuld loopt niet tijdens de hoofdstuk 13-zaak. Daarom kan de belastingschuld worden gespreid over een langere periode dan de belastingdienst toestaat, en worden betaald met een rente van -0 procent.

Zie ons artikel Wat is hoofdstuk 13 Faillissement voor meer informatie over de plannen van hoofdstuk 13?

Er zijn veel verschillende factoren die van invloed zijn op hoe Hoofdstuk 13 van plan is en wie betaald krijgt. Als u uw omstandigheden wilt laten evalueren, neemt u contact op met een bevoegde faillissementsadvocaat. De meesten bieden een gratis consult aan zonder verplichtingen.