Begrijpen Waarom soldaten besluiten om te vechten

Een studie voegt een nieuw perspectief toe aan de eeuwenoude vraag waarom soldaten vechten.

Dr. Leonard Wong, associate research professor aan het Strategic Studies Institute van het US Army War College, zei dat de paper 'Why They Fight: Combat Motivation in the Iraq' de populaire overtuiging bevestigde dat eenheidscohesie een sleutelrol speelt bij het motiveren van soldaten om te vechten. produceerde ook een aantal "verrassende informatie over het patriottisme van soldaten."

Aanvankelijk steeg de vraag van Samuel Stouffer's "The American Soldier" -studie die in 1949 werd gepubliceerd, de standpunten van de soldaten uit de Tweede Wereldoorlog vastlegde over het gevecht. <> Combat infanteristen die terugkeren uit de oorlog zeiden meestal dat ze bleven vechten om "de oorlog over te krijgen zodat ze naar huis konden." De tweede meest voorkomende reactie en de primaire gevechtsmotivatie noemden echter de sterke groep banden die zich tijdens gevechten ontwikkelden, "rapporteerde Stouffer. - <-> ->

De conclusies van Stouffer ondersteunden de in 1942 uitgegeven historicus SLA Marshall's" Men Against Fire ".

" Ik beschouw het als een van de eenvoudig st waarheid van de oorlog dat het ding dat een infanteriegok soldaat in staat stelt om met zijn wapens door te gaan, de nabijheid is of de veronderstelde aanwezigheid van een kameraad … hij wordt ondersteund door zijn medemensen in de eerste plaats en door zijn wapens in de tweede plaats. "

Een ander bekend onderzoek van Edward A. Shils en Morris Janowitz toonde verrassend vergelijkbare resultaten tussen Duitse Wehrmacht-soldaten die vochten, zelfs toen Berlijn viel.

Sinds deze kranten is het verlangen om "je vriend niet teleur te stellen" de conventionele wijsheid geweest over waarom soldaten vechten.

Gaat het echt om kameraadschap?

"Recente studies hebben deze traditionele wijsheid in twijfel getrokken," zei Wong.

Kort nadat grote gevechtsoperaties eindigden op 1 mei in Irak, gingen Wong en een team onderzoekers van het War College naar Irak om uit de eerste hand te weten of de traditionele wijsheid nog steeds geldig is.

Het team ging naar het slagveld voor de interviews omdat ze met de soldaten wilden praten terwijl de gebeurtenissen nog vers in hun gedachten waren.

Het team vroeg de soldaten dezelfde vraag die Stouffer in zijn studie uit 1949 aan soldaten stelde: "Over het algemeen was het in je gevechtservaring belangrijk om je te laten blijven gaan en te doen zoals net zoals jij deed. Amerikaanse soldaten in Irak reageerden op dezelfde manier op hun voorouders over hun terugkeer naar huis, maar de meest voorkomende reactie op gevechtsmotivatie was 'vechten voor mijn maatjes', aldus het rapport van Wong.

Het rapport onthulde twee rollen voor sociale samenhang in de strijd.

Eén rol is dat elke soldaat verantwoordelijk is voor het succes van een groep en de eenheid beschermt tegen schade.Zoals een soldaat het zei: "Die persoon betekent meer voor jou dan wie dan ook. Je gaat dood als hij sterft. Dat is waarom ik denk dat we elkaar in elke situatie beschermen. Ik weet dat als hij sterft en het mijn schuld is, het voor mij erger zou zijn dan de dood. "

De andere rol is dat het het vertrouwen en de zekerheid biedt dat iemand hun rug toekent. In de woorden van één infanterist: "Je moet ze meer vertrouwen dan je moeder, je vader of je vriendin, of je vrouw, of iemand anders. Het wordt bijna als je beschermengel. "

Zodra soldaten ervan overtuigd zijn dat hun persoonlijke veiligheid door anderen wordt gewaarborgd, zijn ze bevoegd om hun werk te doen zonder zorgen, aldus de studie. Het merkte op dat soldaten begrepen dat het volledig toevertrouwen van hun veiligheid als irrationeel te beschouwen was. Een soldaat deelde de reactie van zijn ouders - "Mijn hele familie denkt dat ik gek ben. Ze denken: 'Hoe kun je je leven zo in iemands handen stoppen? … Je wordt nog steeds neergeschoten. Ondanks de af en toe sceptische houding van buitenstaanders, concludeerde het rapport, dat soldaten het erg waarderen dat ze geen afleidende zorgen over de veiligheid van personeel hebben.

Hoewel de studie van Wong liet zien dat het concept van Stouffer over de waarde van militair-cohesie nog steeds geldig is, had het een andere kijk op de waarde van patriottisme.

Stouffer stelde dat ideologie, patriottisme of vechten voor de zaak geen belangrijke factoren waren in de strijdmotivatie.

"Vreemd genoeg werden veel soldaten in Irak gemotiveerd door patriottische idealen," zei Wong.

Het bevrijden van de mensen en het brengen van vrijheid waren veelvoorkomende thema's in het beschrijven van gevechtsmotivatie, aldus het rapport.

Wong credits het vrijwilligersleger van vandaag met "meer politiek onderlegde" soldaten als de reden voor de verandering. Hij zei dat de meer ontwikkelde militairen van vandaag de algemene missie beter begrijpen en een 'echt professioneel leger' bieden. “

"Hoewel het Amerikaanse leger zeker de beste uitrusting en training heeft," zei het rapport. "Een menselijke dimensie wordt vaak over het hoofd gezien … De soldaten hebben ook een ongeëvenaard niveau van vertrouwen.

"Ze vertrouwen elkaar vanwege de nauwe interpersoonlijke banden tussen soldaten. Ze vertrouwen hun leiders omdat hun leiders hun eenheden competent hebben opgeleid. En ze vertrouwen het leger omdat, sinds het einde van het ontwerp, het leger zijn leden heeft moeten aantrekken in plaats van ze te conscriberen. “

Wong zei dat het vertrouwen in zijn rapport hoog is, maar waarschuwt: "Time test trust. “

Hij zei dat onzekerheid vertrouwen en het hedendaagse milieu van open-ended implementaties kan ontrafelen en dat besprekingen over inkrimping het vertrouwen kunnen verminderen als het niet zorgvuldig wordt beheerd.