Belasting Behandeling van zelfstandige inkomsten

Mensen die voor zichzelf werken, in plaats van door een werkgever te werken, krijgen vergoedingsinkomen op basis van de kosten die aan hun klanten of klanten worden geheven. Zelfstandigen hebben ook kosten verbonden aan hun werk, en dergelijke bedrijfsgerelateerde kosten verminderen direct het aantal zelfstandige inkomsten die onderworpen zijn aan verschillende federale en staatsbelastingen.

De zelfstandige belastingbasis

Zelfstandigen worden belast met hun eigen eigen inkomen, in tegenstelling tot werknemers die voor het eerst op hun bruto loon belast worden voor werkverplichtingen.

Verschillende bedrijfskosten kunnen rechtstreeks tegen inkomsten worden gedragen door een zelfstandige, zoals kosten voor reclame, kantoorbenodigdheden en uitrusting. Het netto bedrag van zelfstandig inkomen, dat wil zeggen nadat de toegestane aftrek is afgetrokken, is onderworpen aan de volgende federale en staatsbelasting.

Federale Inkomstenbelasting

De Amerikaanse federale overheid stelt inkomstenbelasting op netto eigen inkomen. Deze belasting wordt per jaar op het formulier 1040 berekend. De inkomstenbelasting wordt geleidelijk hoger als inkomenstijgingen. De federale inkomstenbelasting wordt niet automatisch afgetrokken van de inkomsten ontvangen door klanten en klanten. In plaats daarvan verlenen zelfstandigen hun belastingbetalingen op basis van het geschatte belastingstelsel.

Belasting op sociale zekerheid

De belasting op sociale zekerheid is een platte belasting met een maximale cap. De sociale zekerheidsbelasting bedraagt ​​12,4 procent van alle compensatie-inkomsten, tot een maximumvergoeding van $ 118, 500.

Deze $ 118, 500-bedrag heet de sociale zekerheidsloon. Het loonbasisbedrag wordt jaarlijks vastgesteld door de sociale zekerheid. De sociale zekerheidsbelasting wordt half betaald door de werkgever en half door de werknemer. De zelfstandige betaalt beide helften van de sociale zekerheid, maar neemt ook een aftrek uit voor de werkgever's deel van de sociale zekerheidsbelasting als aanvullende aftrek tegen de inkomstenbelasting.

Medicare Tax

De Medicare-belasting is een platte belasting van 2,9 procent op alle compensatie-inkomsten. De helft van de Medicare-belasting, of 1,45 procent, wordt betaald door de werkgever. De andere helft van de Medicare-belasting, ook 1.45 procent, wordt betaald door de werknemer. De zelfstandige betaalt beide helften, maar neemt een aftrek uit voor de werkgever's gedeelte van Medicare als een aftrek tegen de inkomstenbelasting.

De belasting over zelfstandige werkgelegenheid

De belasting op zelfstandigen is de gecombineerde sociale zekerheid en Medicare belasting die verschuldigd is op het netto inkomen van zelfstandigen. Zelfstandigen nemen een aftrek voor de werkgever's gedeelte van de zelfstandige belasting als een aftrekregeling op pagina 1 van hun formulier 1040. De zelfbelastingbelasting zelf en de aftrek voor het werkgevergedeelte worden berekend op Schema SE.

Staatsinkomenbelasting

De inkomstenbelastingtarieven zijn van toepassing op het netto-inkomen van zelfstandigen. Sommige staten hebben een vast belastingtarief (zoals Massachusetts '5 3 procent flat rate), andere staten hebben progressieve of afgestudeerde belastingtarieven, en nog steeds andere staten hebben helemaal geen inkomstenbelasting.

Plaatselijke en lokale belastingen

Steden en plaatsen in heel de natie leggen hun eigen inkomstenbelasting op. New York City is misschien wel het meest bekende voorbeeld van een stadsbelasting.

Sommige lokale belastingen worden opgelegd op het stadsniveau (zoals in Ohio). Andere belastingen worden opgelegd op het provincieniveau (zoals Indiana), terwijl andere belastingen door schooldistrict worden vastgesteld (zoals in Iowa).
Meer over lokale en lokale belastingen.

Diverse lokale bedrijfsbelastingen

Gemeenten en gemeenten kunnen zakelijke belastingen op zelfstandigen oplichten, zoals stadsbelasting of stadslastenbelasting. New York City legt bijvoorbeeld een niet-opgenomen bedrijfsbelasting op zelfstandigen op. En San Francisco past zijn loonbelasting op inkomsten uit zelfstandige arbeid.

Belastingheffing op federale en staatsbelasting

In tegenstelling tot loon- en inkomensinkomen, is zelfstandig inkomen niet onderworpen aan federale en staatswerkloosheidsverzekeringsbelastingen, noch is het onderworpen aan staatsverzekeringsfondsen zoals het California State Disability Insurance Program.

Sommige staten staan ​​echter in staat om zelfstandigen vrijwillig in te schrijven voor de verzekeringsprogramma's.

Inkomstenrapportage voor zelfstandige personen

Uw klanten en klanten kunnen verzoeken dat een zelfstandige verkoper een formulier W-9 invullen. De informatie op dit formulier wordt gebruikt om de zelfstandige een formulier 1099-MISC te verstrekken nadat het jaar over is om terugbetalingen te melden in het jaar dat $ 600 of meer bedraagt. Form 1099-MISC wordt ook naar de IRS gestuurd.

De zelfstandige zou mogelijk ook W-9 Forms van leveranciers en onderaannemers moeten vragen en op hun beurt probleem 1099-MISC indien zij $ 600 of meer aan een enkele verkoper betalen.

Daarnaast zal de zelfstandige hun totale bruto inkomen voor het jaar op Form 1040 rapporteren met behulp van Schedule F als zij een boerderij of Schedule C uitvoeren als zij een niet-boerenverwante onderneming uitvoeren.

Werken zowel als werknemer en zelfstandige

Sommige zelfstandigen werken ook als medewerkers. In deze situatie wordt hun totale sociale zekerheidsbelasting gecoördineerd met behulp van Schedule SE bij het berekenen van hun sociale zekerheid en Medicare-belastingen. Een loonbasis voor sociale zekerheid, momenteel op 118, 500 dollar, wordt gebruikt voor compensatie-inkomsten, zowel als werknemer of zelfstandige. Bovendien kan de zelfstandige hun inkomen op hun looninkomen aanpassen om meer belastingen uit te trekken, in plaats van de geschatte betalingen in te dienen.

Wat als je niet echt zelfstandig bent?

Sommige werkgevers classificeren hun werknemers onjuist als zelfstandige aannemers. Dit heeft het voordeel (voor de werkgever) dat de administratieve en financiele kosten van de wachttijd niet moeten worden opgelegd. Maar dit kan een enorme belastinginvloed op de werknemer hebben, die nu twee keer de sociale zekerheid en Medicare belasting moet betalen die zij gewoonlijk zouden betalen.Werknemers die denken dat ze onjuist als zelfstandige aannemer zijn gekwalificeerd, kunnen contact opnemen met de IRS om te vragen dat het agentschap de kwestie onderzoekt. Om dit IRS-onderzoek te vergemakkelijken, dient de werknemer formulier SS-8 te gebruiken, waarin wordt verzocht dat de IRS een beslissing maakt of de werknemer zelfstandig of een werknemer is.