Belastingtarieven: Basisgegevens voor Alle Werkgevers

Werkgevers rapporteren loonlijst door de bruto maandelijkse loonverdiensten en diverse loonaftrekkingen te berekenen om te komen tot netto loon. Hoewel dit op het oppervlak simpel genoeg lijkt, vereist het berekenen van verschillende loonafwijkingen dat u detailgericht bent en met extreme nauwkeurigheid werkt.

Basisformule voor de netto betaling:

Bruto loon van de werknemer (loonstarief x gewerkt)
minus Statutaire aftrekregelingen
minus Vrijwillige loonaftrekkingen
gelijk Netto betaling.

Wettelijke belastingverminderingen

De wet vereist dat de loonheffingen van de werknemer worden betaald. Werkgevers moeten dan deze terughouding doorgeven aan verschillende fiscale agentschappen. De aftrek van de loonheffingen omvat het volgende:

• Inkomstenbelasting in de federale winst (gebaseerd op bronnen in publicatie 15)
• Belastingheffing op de sociale zekerheid (6,2 procent tot de jaarlijkse maximale belastbare winst van 127, 200 per 2017)
• Medicare belastingheffing (1.45 procent)
• Extra belastingvermindering voor Medicare (0,9 procent) voor werknemers die meer dan $ 200.000 verdienen (dit is een nieuwe belastingverplichting die begint in het jaar 2013).
• Staat Inkomstenbelastingvermindering
• Diverse lokale belastingen (zoals stads-, provincie- of schoolwijkbelastingen, staatsongeschiktheid of werkloosheidsverzekering).

Vrijwillige loonafschrijvingen

Vrijwillige loonafschrijvingen worden alleen in rekening gebracht indien de werknemer de aftrek heeft overeengekomen.

Vrijwillige aftrek betalen of bijdragen aan verschillende voordelen die de werknemer heeft gekozen om deel te nemen. Vrijwillige loonaflossingen kunnen het volgende omvatten:

• Ziektekostenverzekeringen (medische, tandheelkundige en oogzorg)
• Levensverzekeringspremies
• Bijdrage bijdragen (zoals een 401 (k) plan)
• Maaltijden, uniformen, unievergoedingen en andere bijkomende kosten
• Vrijwillige aftrekkingen kunnen worden betaald met dollars vóór de belasting of na- belastingtarieven, afhankelijk van het soort voordeel dat wordt betaald. Sommige voorbelasting aftrek verminderen lonen onderhevig aan federale inkomstenbelasting, terwijl andere aftrek verminderen lonen onderhevig aan sociale zekerheid en Medicare belastingen ook. IRS Publicaties 15 en 15-B leggen uit welke voordelen voor verschillende doeleinden voor belastingen zijn, en de professionele loonlijstsoftware helpt u bij het bijhouden van alle belastinggerelateerde loonrekeningen.

Verantwoordelijkheden voor de loonbelasting van de werkgever

De verantwoordelijkheid voor loonbelastingen blijft doorgaan, zelfs nadat loonstrookjes aan werknemers zijn uitgereikt. Het bedrijf is verantwoordelijk voor:

Het aandeel van de werkgever in de loonheffingen betalen

1. Voor het deponeren van belastinggeld terugbetaald van de salarissen van de werknemers
2. Verschillende verzoeningsverslagen opstellen
3. Boekhouding van de loonkosten via hun financiële verslaggeving > En het indienen van loonheffingen op de loonlijst
4. Werkgeversbelastingverplichtingen
5. Bedrijven zijn verantwoordelijk voor het betalen van hun loonbelastingbelasting.Deze loonheffingen zijn een extra kosten boven de kosten van een bruto loon van een werknemer. Het werkgeld gedeelte van de loonbelasting omvat het volgende:

Sociale zekerheidsbelasting (6,2 procent tot het jaarlijkse maximum)

Medicare belasting (1,45 procent van de lonen)

• Federale werkloosheidsbelasting (FUTA) < Staatswerkloosheidsbelasting (SUTA)
• FICA Belastingen
• FICA staat voor de Federal Insurance Contributions Act. De FICA-belasting bestaat uit zowel sociale zekerheid als Medicare belasting. Sociale zekerheid en Medicare belasting worden betaald door zowel de werknemer als de werkgever. Elke partij betaalt de helft van deze belastingen. Samen vormen beide bijdragen van de FICA-belastingen tot 15 procent. 3 procent, als volgt:
• Sociale zekerheid (werknemer betaalt 6,2%)

Sociale zekerheid (werkgever betaalt 6,2%)

Medicare (werknemer betaalt 1,45%)

• Medicare (werkgever betaalt 1,45%)
• Vanaf 2013 wordt een extra Medicare-belasting toegepast op werknemers die belastingen indienen als hoofd van huishouden, alleenstaande of als kwalificerende weduwe (er) met een afhankelijk kind en wiens Medicare loon meer dan 200.000 dollar overschrijdt.
• De drempel is veel lager voor getrouwde personen die een aparte belastingopgave indienen: $ 125, 000. De aanvullende Medicare-belasting is van toepassing op inkomsten boven $ 250, 000 voor getrouwd belastingbetalers die gezamenlijk rendement indienen.
• Dit is een alleenstaande belasting voor werknemers. Er is geen bijbehorende belasting op de werkgever opgelegd.

Het personeelsgedeelte van de sociale zekerheid is gestegen vanaf het 4,2 procent dat in 2011 en 2012 werd vastgesteld. Die loonheffingsvakantie is wetgevend als onderdeel van de Belastingverminderingswet van 2010, die vervolgens verlengd werd door HR 3765 en verlengd opnieuw door HR 3630. Maar het personeelsgedeelte van de sociale zekerheid keerde terug naar de volledige 6,2 procent in 2013.

Rapportage van de loonheffingen

Werkgevers zijn verplicht hun loonbelastingsverplichtingen te melden en loonheffingen in te dienen in een tijdig. De rapportagevereisten zijn onder meer: ​​

Federale belastingdeposito's

Jaarlijkse federale werkloosheidsbelastingopgave (formulier 940 of 940EZ)

Werkgever kwartaallastenbelastingrendement (formulier 941)

• Jaarlijkse teruggave van teruggehouden federale inkomstenbelasting (formulier 945 )
• Loon- en belastingsverklaringen (formulier W-2)
• Werkgevers hebben ook eisen om rapporten te rapporteren bij verschillende staats- en lokale agentschappen. Werkgevers kunnen links vinden naar belastingdiensten over de staat via de American Payroll Association website.
• Oorspronkelijk geschreven door Diana Van Blaricom, een gecertificeerde Professional in Human Resources (PHR).
• Beverly Bird bewerkt en herzien.