OPEC Scrambling als Olie Fundamentals Remain Bearish

De ogen van de wereld zijn op de prijs van ruwe olie geweest, sinds de energieproductie zijn afkomst in de afgrond begon. Ruwe olie bedroeg in juni 2014 meer dan $ 107 per vat. Eind maart 2016 was de prijs ongeveer $ 34 na de handel naar laagtepunten van $ 26. 05 in februari. Eind maart was de prijs op het niveau van $ 40 - een stijging van meer dan 50% van de laagtepunten pas zes weken eerder. Ruwe olie is een van de belangrijkste en vloeibaar verhandelde grondstoffen in de wereld.

De olieprijs raakt bijna elke activaklasse aan. Ruwe olie sloot het eerste kwartaal van 2016 op 38 dollar. 34 per vat op de actieve maand NYMEX futures contract.

Waarom is cruolie belangrijk?

Ruwe olie is een belangrijke indicator voor de gezondheid en het welzijn van de wereldeconomie. Groei leidt tot meer economische activiteit, wat de vraag naar energie vergroot. Aandelenprijzen zijn zeer gevoelig voor de prijs van ruwe olie. De reden is tweeledig. Wanneer de olieprijs daalt, zien bedrijven die de grondstoffen voor fabricage- en bedrijfsdoeleinden nodig hebben, hun kosten van verkochte daling zien. Dit laat hen toe om de prijzen te verlagen en het volume te verhogen. In sommige gevallen, als de prijzen stabiel blijven voor goederen, betekent dit dat de winstmarges stijgen door lagere energiekosten. De andere reden dat ruwe olie belangrijk is voor de aandelenkoersen is dat zoveel bedrijven betrokken zijn bij de exploratie en productie van oliehandel op aandelenmarkten.

Daarnaast heeft de olieprijs direct invloed op de aandeelprijzen van bedrijven die betrokken zijn bij oliediensten, raffinage en andere aanverwante industrieën.

Ruwe olie beïnvloedt ook valuta waarden. Verbruikende landen profiteren van een lagere olieprijs, aangezien het de economie stimuleert. Voor het produceren van naties die afhankelijk zijn van de olieprijs voor de inkomstenstromen, vermindert een lagere ruwe olieprijs de cashflow waardoor de valuta wordt verzwakt.

Andere grondstoffenprijzen weerspiegelen de energieprijzen, aangezien olie vaak een belangrijke kosten van goederencomponent in de productie van grondstoffen is. Zo verhoogt een hogere olieprijs de productiekosten en een dalende olieprijs zal de balk verlagen voor totale productiekosten.

Een kartel met veranderende dynamiek

OPEC, het oliekartel, is een belangrijk lichaam als het gaat om de wereldolieproductie. Wanneer de prijzen hoog zijn, werkt het kartel op autopilot. Als ze vallen, is het kartel geneigd om te scrambelen. Dat komt doordat de dertien lidlande allemaal verschillende interesses en motiveringen hebben. De dominante leden van het kartel zijn de laagste kosten producenten. Naties zoals Saoedi-Arabië, Iran en de Golfstaten produceren olie tegen lagere kosten dan veel van de andere leden. Daarom, als de prijzen landen zoals Venezuela, Nigeria, Angola, Algerije en Ecuador vallen, vinden ze zich vaak in ernstige economische straatjes.De zwakkere landen hebben gekeken naar de sterkere naties voor productiebesparingen in perioden van prijsslacht en vaak hebben de sterkere producenten zich verzet. Dat was het geval in maart 2015, aangezien de olieprijs op het laagste niveau in jaren bleef.

Bovendien zijn twee van de grootste olieproducenten ter wereld Rusland en de Verenigde Staten.

Beide landen zijn niet lid van het kartel. In februari 2016 werd tijdens een ontmoeting tussen de Russen en Saudi-Arabië een "freeze" in productie besproken in reactie op het lage olieprijsniveau. Rusland, een nauwe bondgenoot van Iran, heeft een aandeel in de olieprijs, omdat zij de op één na grootste producent ter wereld zijn. Daarnaast hebben Rusland en Iran nauwe banden als gevolg van de afstemming van politieke belangen in Syrië en het Midden-Oosten.

Iran en Saoedi-Arabië hebben een moeilijke relatie. De twee naties zijn bezig met een proxy oorlog in Jemen. Daarnaast snijden ze vroeg in 2016 diplomatieke banden door de stammen tussen de Shiite en Sunni Muslim-wereld in het Midden-Oosten. Tijdens de bijeenkomst in februari trad Rusland in een zekere zin als 'frontman' voor de Iraniërs. Twee andere naties die aanwezig waren waren Venezuela en Qatar.

Venezuela vertegenwoordigde de belangstelling van de arme leden van het kartel, terwijl Qatar altijd de rol van bemiddelaar tussen de Saoedi-Arabieren en Iraniërs heeft genomen. Het concept van een "freeze" productie kan de eerste stap zijn op de weg naar een productieverlaging voor olie in een poging om een ​​mate van steun te verlenen aan de prijs van de energieproducten. Ondertussen verklaarde de minister van Saoedi-olie herhaaldelijk dat hij geen productieverlaging had gesteund. Zijn redenering is dat lidmaatslanden zullen bedriegen en meer olie produceren, zelfs als de termen van een afsnijding door de lidstaten worden overeengekomen. Of de Saudis zich afspeelde voor voorwaarden of in hun opinie standvastig is, is de olieprijs zeer gevoelig voor geruchten van een vermindering van de productie. Hoe lager de prijs, hoe gevoeliger het zal worden.

Aangezien de olieprijs in eind 2014 en 2015 begon te dalen, lieten de sterkere leden van OPEC de rest van het kartel lanceren om de productie verder te zetten en zelfs de dagelijkse omzet te verhogen. Het niet-officiële OPEC-uitvoertak steeg van 30 miljoen vaten per dag tot meer dan 32 miljoen. Daarnaast leidde de nucleaire non-proliferatieovereenkomst tussen Iran en de Westerse landen tot een toename van de Iraanse productie, omdat de olieprijs bleef dalen. Als gevolg daarvan bleef de voorraad stijgen in een markt waar de prijs daalde. De theorie achter de voortzetting van de OPEC-productie was dat de marginaal hoge kostprijsproductie vertraagde toen de prijs lager was dan de productiekosten waardoor het marktaandeel voor de kartelleden toenam. Dit gebeurde niet en de prijs bleef vallen.

Begin april 2016 blijven de fundamenten voor de oliemarkt zwak. De productie blijft stijgen en de voorraad is in vele jaren op het hoogste niveau geklommen. Met een olieprijs op minder dan de helft van het niveau trad het op minder dan twee jaar voor, veel olieproducerende landen hebben zich gedwongen om de productie te verhogen om zo veel mogelijk inkomsten uit deze omzet te ontvangen.Terwijl de vraag- en aanbodgrondslagen voor olie voor de prijs bearish blijven, zou het kartel de prijs kunnen beïnvloeden als ze de productie zouden verminderen.

Een wijziging in het OPEC-beleid kan helpen bij de prijs

In maart vernam een ​​aankondiging van de olieproducerende landen veel in de markt. Voor 17 april werd een speciale bijeenkomst in Doha in Qatar genoemd. De meeste leden van de OPEC-landen zullen aanwezig zijn, alleen Libië heeft gezegd dat ze niet komen. De Russen zullen ook aanwezig zijn bij de samenkomst. Hoewel het niet officieel een vergadering van het kartel is, is het waarschijnlijk dat de vergadering de volgende stap werd genoemd voor de bijeenkomst die plaatsvond in februari, waar het concept van een productievries werd besproken. De Russen hebben waarschijnlijk Iran beïnvloed om naar Doha te komen. Het is ook mogelijk dat de Saoedi-houding op het pompen van zoveel mogelijk ruw materiaal om marktaandeel te bouwen verandert.

De Saudis heeft het potentieel geëvalueerd om geld in te zamelen door een deel van het Koninklijke kroonjuwel, Saoedi-Arabië, te verkopen. Aramco is 's werelds grootste olieproducerende en raffinagebedrijf en een eerste openbare aanbesteding of IPO van Aramco zou waarschijnlijk een enorme beleggerbelang uit alle hoeken van de aarde opleveren. The Saudis heeft in maart 2016 een langdurige joint venture-overeenkomst met Shell Oil beëindigd. Dit zou de eerste stap kunnen zijn op weg naar een beurs van hun oliebedrijf. Het succes van de beursintroductie hangt af van de waardering van het bedrijf. Hoe hoger de olieprijs, hoe meer Aramco de beleggers de moeite waard zijn. Aramco is een goedkope olieproducent; daarom is het in het belang van de Saudis om olie zo hoog mogelijk te zijn wanneer de IPO plaatsvindt. Dit kan leiden tot wat vruchtbare resultaten tijdens de vergadering in Doha.

Meer dan de helft van de bewezen en waarschijnlijke reserves van ruwe olie in de wereld bevinden zich in het Midden-Oosten. Politiek is dit een van de meest turbulente regio's van de wereld. OPEC-beleid, stabiliteit in het Midden-Oosten en productie uit Rusland en de VS is een ingewikkelde economische en politieke formule die uiteindelijk het prijsstijg van ruwe olie bepaalt. Hoe lager het gaat, des te meer zal het kartel scramble. Uiteindelijk, als olie een prijs bereikt waar de economische druk op kartelleden toeneemt, kunnen ze gedwongen worden om de productie te verminderen. Tot nu toe heeft olie nog niet zo'n lage prijs bereikt. De ontmoeting in Doha op 17 april 2016 zou kunnen blijken een waterskeerde gebeurtenis te zijn, omdat de Saudi, het dominerende lid van het kartel, nu interesse heeft in het zien van de prijs hoger, zelfs als het verhuist naar de $ 50- $ 60 per vatniveau voor lang genoeg voor het verkopen van een deel van hun staatsbedrijf oliemaatschappij.