De enige normale mensen zijn degenen die je niet goed weet

Tijdens mijn college in het voorbije jaar, heeft mijn vriendin Gail me naar Thanksgiving met haar familie uitgenodigd. Het zou mijn eerste Thanksgiving weg zijn van mijn eigen familie - weg van het bijzondere merk van gek waar ik mee bezig was. Tijdens de drie uur rijden van school naar Gail's kindertijd, vergelijken we vakantieklassies. Ik las mezelf voor het vullen met rozijnen (de oven die ik opgroeide, kende geen fruit) en de onbekende dikke textuur van cranberrysaus, niet in de vorm van een cilinder.

Maar wat ik de meeste liet zien was de verandering van het bedrijf. Na 19 jaar bij dezelfde tafel wist ik precies wat ik moest verwachten. Mijn broers (en ik) waren goed beoefend op welke knoppen om te drukken om mijn vader in een tirade te sturen over hoe we het zo goed hadden (we waren opgewonden van zowel basiskabel als indoor loodgieterswerk, om Pete's sake). Mijn moeder zou ons overspoelen tot het punt van barsten en dan betreuren dat haar kinderen meer oefening nodig hadden en meer tijd nodig hadden om buiten te brengen maar meer te concentreren op onze studies. Oké, ja, bij het opnieuw vertellen lijkt alles erg mild maar destijds was het onuitputtelijk.

Terwijl ik tijdens het jaarlijkse Dallas Cowboys Turkey Day-spel reclamefilms liet zien, vroeg ik me af hoe het zou zijn om mijn middagen door te brengen met de gelukkige, normale families die met hun nieuwe radio-shack-elektronica gespeeld hebben, glimlachte en knikte door maaltijden bij McDonald's en genezen samen met Robitussin.

Normaal gezinnen zoals die. Ik wist mijn familie goed genoeg om te weten dat "normaal" ze niet was.

(Ja, dit is een supply chain blog. Ik zal mijn weg naar een stompe tangent werken die u helpt om te begrijpen waarom uw supply chain uitdagingen misschien niet zo uniek voor u zijn zoals u denkt. Geduld. )

De belofte van normaal was wat ik zeker zou vinden met Gail's familie.

Haar moeder was een chiropractor. Haar vader was verzekerd en speelde basgitaar in een lokale bluesband. Haar oudere broer werkte in de financiën. Normaal.

Perfect van ver weg

Behalve als liedjesschrijvers legden Ben Gibbered en Jimmy Tamborello het in hun lied "Such Great Heights" - "… alles ziet er perfect van ver weg." U moet zich afvragen of er een reden is dat het lied, oorspronkelijk uitgegeven door The Postal Service in 2003, zo'n 20 keer bedekt is, waaronder Iron & Wine in de 2004-film Garden State. Er is een onveranderlijke waarheid aan die lijn. Alles ziet er perfect van ver weg. Of het Seurat's pointillisme of Tiger Woods is, hoe dichter je naar iets kijkt, hoe meer je het ziet voor wat het echt is. Het gezicht van een vrouw kan eigenlijk gewoon een verzameling verfstippen zijn.En de grootste golfer op de planeet zou misschien wel kunnen, want dit is een familie blog, een niet-heel-aardige-wie-getrokken-de-wol-over-iedereen-ogen.

Hey, ik snap het. We lijken allemaal perfect op Facebook. Onze vakantiefoto's laten ons eruit zien als de Kennedy's op Martha's Vineyard. Als alles wat je van mijn familie weet, is dat wat je op onze vakantiekaarten ziet, zou je denken dat we een buitengewoon groot deel van onze tijd doorbrengen in hekken in witte broek en denim shirts (en daar blij mee zijn).

En als je familie één van die families in een Olive Garden-commercieel is, heb je spanningvrij, multi-generatie dineren uitgeput (om niet te vergeten hoe te overleven op fettuccine Alfredo en niet gewicht te krijgen).

Nadat je een levensduur hebt geklapt, dubbelklikken op die beelden … na het zien van hoeveel ouders in het echt niet meer met hun kinderen praten … En hoeveel broers en zussen geen relatie hebben met elkaar … En hoeveel van ons in het geheim eens met Gore Vidal, die beweerde te hebben gezegd: "Elke keer als een vriend slaagt, sterft er iets in mij." … ik kan me alleen maar afvragen - wat is normaal?

Kras normaal oppervlak en realiteit coagulates in view.

Deze Functionele Familie

Wat is gebakken in de term "disfunctionele familie" is een implicatie dat er een tegenovergestelde werking is. Een "dystopische toekomst" is immers de donkere kant van een utopische.

Maar kunnen we niet allemaal het erover eens zijn dat er geen sprake is van een dystopische toekomst, noch een utopische? Science fiction schrijvers en futuristen in decennia verleden voorstellen beide versies van de 21ste eeuw - en toch zijn we hier. In hun toekomst leven, dat is eigenlijk alleen ons cadeau. Er mag geen utopische teller zijn voor een disfunctionele familie. Gezinnen zijn gewoon.

Na twee dagen met Gail's familie, omvatte de realiteit die in het oog kwam:

Haar broer werkte niet in de financiën. Hij had problemen met zijn financiën. Een schoenendoos gevuld met gerimpelde vijf en tien dollarbiljetten - een doos Gail's vader wilde niet in het huis - werd een stadium gefluisterd punt van stelling. 'Ik kan de IRS niet precies vertellen', kon ik horen tijdens een van haar broers uitademingen.

Haar vader had jarenlang geen verzekering gewerkt. Zijn enige omzetstroom was gebaseerd op de aandelen die hij en zijn bandgenoten zouden splitsen na hun twee wekelijkse optreden bij Nick's. Werken in een kantoor was voor drones.

En die 'drone'-knop was een die hij duwde om Gail's moeder te rammelken - die de laatste twee en een halve decennium in een kantoor heeft gewerkt. Een chiropractie kantoor dat zij bouwde. Een kantoor met haar eigen patiënten. Inclusief Steve, die ons voor Thanksgiving heeft meegemaakt. En die blijkbaar in het huis deelnam met Gail's moeder in de slaapkamer. Omdat de vader van Gail in de kamer van Gail's broer sliep - en was sinds de broer van Gail op de middelbare school.

Normaal, inderdaad.

Gail en ik - het blijkt - hebben elkaar niet echt goed gekend.En door de lente onderbreking geven we achter-the-scenes tours van onze families aan verschillende partners.

TMZ & Uw Supply Chain

Oké, supply chain guy, wat is jouw punt?

Supply chains hebben uitdagingen. En sommige leveranciers van sommige mensen zijn beter dan anderen. Benchmark en verlangen naar Amazon's supply chain alles wat je wilt - de enige normale supply chains zijn degene die je niet zo goed weet.

Zelfs de supply chains die op de Mount Rushmore van de supply chain zitten, hebben hun eigenaardigheden en disfuncties. U denkt dat uw bezorging op tijd stinkt en de kwaliteit van uw leveranciers is inconsistent en uw kosten van goederen zijn te hoog. U droomt over het beheren van een normale, functionerende supply chain zoals de ene Amazon is gezegend. Maar de aanbodketen van Amazon is veel zoals voor 2009 Tiger Woods - de afgunst van het universum, maar niet zonder af en toe rugpijn en tee in de bomen.

De hoeveelheid hard werken en inspanningen die het nodig heeft om Amazon's supply chain te worden of de Tiger Woods voor 2009 wordt pijnloos door de Tiger 2009 gemaakt. Kan Amazon de kritiek over de hoeveelheid golfkarton bedenken die ze beter gebruiken dan Tiger met zijn publieke uitkleden behandelde? Tenminste Amazon zal TMZ niet verbergen in zijn struiken.

Deze inzichtelijke (en de moeite waard om te lezen) artikel van Wesley Morris in de New York Times betreurt dat onze filmsterren zijn gecoöpteerd door de stripboekhelden die ze nu verstoppen. De controle die een filmster moet doorstaan, is onvermijdelijk door de zilveren fineer van de beroemdheid. TMZ heeft duidelijk gemaakt dat sterren niet beter zijn dan gewone mensen. Het is makkelijker voor Chris Evans te doen alsof hij Captain America is - en dat karakter wordt gevierd - dan om te voldoen aan de verwachtingen van de publieke opinie van wat het betekent om een ​​ster te zijn. We hebben niet begonnen met hun 'sterren' te noemen, omdat we hadden verwacht dat ze van deze aarde zouden zijn. We zijn net te veel over hen gekend.

We bewonderen onze sterren, dan vieren we hen en dan worden we ontnugterd. Nogmaals, de enige normale mensen zijn degene die je niet goed weet.

Daarom gebeuren er pauzes. Je ontmoet een persoon. Je valt voor die persoon. Je kent die persoon kennen. En beseffen dat ze niet zijn die je dacht dat ze waren. Je ziet hun gebreken.

Je moet echt weten dat je binnenkomt - je nieuwe vriendje of vriendin is niet zo normaal als je denkt dat ze zijn. Zoals jij niet bent. En zij zullen je gebreken goed zien over de tijd die je ziet. Betekent dit dat je relatie is gedoemd?

Er is geen normaal daar.

Luister, je partner, je werkplek, je ouders, je broers en zussen, je supply chain - als je ze lang genoeg kent, ga je hun oppervlak krabben. Wees niet verbaasd over wat coagulates in view. Het zal niet normaal zijn, wat dat ook betekent. Begrijp dat binnen. Het kan niet het excuus zijn om uit te komen.

En wie weet het? Nadat je genoeg van de wereld hebt gezien en er zich realiseert, is er geen normaal daar, misschien komt je thuis naar het geruststellende normale comfort van rozijnenvrije Stove Top-vulsel en cilindrische cranberrysaus.