Monetaire beleidsinstrumenten: hoe ze werken

Centrale banken hebben drie belangrijke monetaire beleidsinstrumenten: open marktactiviteiten, de discontovoet en de reservevereiste. De meeste centrale banken hebben ook veel meer instrumenten tot hun beschikking. Hier zijn wat de drie primaire instrumenten zijn en hoe ze samenwerken om gezonde economische groei te behouden.

1. Open Mark Operations

Open market operations zijn wanneer centrale banken effecten kopen of verkopen. Deze worden gekocht van of verkocht aan de particuliere banken van het land.

Wanneer de centrale bank effecten koopt, voegt het contant geld toe aan de reserves van de banken. Dat geeft hen meer geld om te lenen. Wanneer de centrale bank de effecten verkoopt, plaatst deze ze op de balans van de banken en vermindert de kasposities. De bank heeft nu minder te lenen. Een centrale bank koopt effecten wanneer het een expansief monetair beleid wil. Het verkoopt ze als het contractair monetair beleid uitvoert.

Kwantitatieve versoepeling is open markt operaties op steroïden. Voor de recessie bleef de Amerikaanse Federale Reserve tussen de $ 700 en $ 800 miljard van de schatkistnota's op zijn balans. Het heeft toegevoegd of afgetrokken om het beleid te beïnvloeden, maar bleef het binnen dat bereik. QE heeft dit bedrag bijna in 2014 verdubbeld tot meer dan 4 biljoen dollar.

2. Reservevereiste

De reservevereiste heeft betrekking op het geld dat banken overnachten. Ze kunnen de reserve in hun kluizen of in de centrale bank houden. Een lage reservevereiste stelt banken in staat om meer van hun deposito's te lenen.

Het is expansief omdat het krediet creëert.

Een hoge reservevereiste is contractief. Het geeft banken minder geld om te lenen. Het is vooral moeilijk voor kleine banken, omdat ze in de eerste plaats niet zo veel lenen. Daarom leggen de meeste centrale banken geen reservevereiste op kleine banken op.

Centrale banken veranderen zelden de reservevereiste omdat het duur en ontwrichtend is voor de ledenbanken om hun procedures te wijzigen.

Centrale banken hebben meer kans om de doelmatige rentevoet aan te passen. Het behaalt hetzelfde resultaat als het aanpassen van de reservevereiste met minder storing. Het gevoerde fondsenpercentage is misschien wel de meest bekende van deze instrumenten. Dit is hoe het werkt. Als een bank niet aan de reservevereiste voldoet, leent hij van een andere bank die overmaat aan contanten heeft. De rentevoet die het betaalt is het gevoerde fondsenpercentage. Het bedrag dat het lenen, heet de gevoedfondsen. De Federal Open Market Committee stelt op zijn vergaderingen een doel voor het gevoerde fondsenpercentage vast.

Centrale banken hebben verschillende instrumenten om ervoor te zorgen dat het tarief aan dat doel voldoet. De Federal Reserve, de Bank of England en de Europese Centrale Bank betalen rente op de vereiste reserves en eventuele overige reserves.Banken zullen geen geld verstrekken voor minder dan het tarief dat zij van de Fed ontvangen voor deze reserves. Centrale banken gebruiken ook open marktactiviteiten om het gevoerde fondsenrente te beheren.

3. Kortingstarief

De discontovoet is het derde gereedschap. Het is het tarief dat de centrale banken zijn leden opladen op zijn kortingsvenster. Aangezien het tarief hoog is, gebruiken banken dit alleen als ze geen fondsen kunnen lenen van andere banken.

Er is ook een stigma verbonden. De financiële gemeenschap gaat ervan uit dat elke bank die het kortingsvenster gebruikt, in de problemen zit. Slechts een wanhopige bank die door anderen is afgewezen, gebruikt het kortingsvenster.

Hoe het werkt

Instrumenten van de centrale bank werken door de totale liquiditeit te verhogen of te verminderen. Dat is de hoeveelheid kapitaal die beschikbaar is om te investeren of te lenen. Het is ook geld en krediet dat consumenten uitgeven. Het is technisch meer dan de geldvoorraad. Dat bestaat alleen uit M1 (valuta- en cheque deposito's) en M2 (geldmarktfondsen, CD's en spaarrekeningen). Daarom, wanneer mensen zeggen dat de centrale bankinstrumenten de geldvoorraad beïnvloeden, onderschatten ze de impact.

Veel meer hulpmiddelen

De Federale Reserve heeft veel nieuwe en innovatieve instrumenten gecreëerd om de financiële crisis van 2008 te bestrijden. Nu de crisis is voorbij, is het de meeste van hen gestaakt.

Klik op de hyperlink om meer te leren over hen. Voor meer analyse, zie Fed's Tools en hoe ze werken.

• Financieringsfaciliteit voor geldmarktinvesteringen
• Termijnveilingsfaciliteit
• Commercieel papierfinancieringsfaciliteit
• Termijnveilingsinvesteringsfaciliteit
• Asset-Backed Commercieel Papier Geldmarkt Mutual Fund Liquidity Facility
• Primaire Dealer Credit Facility