Een definitie van en naar te kijken, Compilatie Albums

Een compilatiealbum is een algemene term die wordt gebruikt voor een muziekversie die bestaat uit nummers die niet bedoeld zijn om als een enkel werk te worden gezien. Compilatiealbums worden vaak aangeduid als "comps" en bevatten vaak tracks van verschillende artiesten. Ze kunnen echter soms een enkele artiest hebben, maar dit is niet de norm. Een single artiest release bevat soundtracks, label monsters en thema albums.

Soundtrack Compilaties

Muziek critici noemen Jay-Z's soundtrack compilatie album, voor regisseur Baz Luhrmann's filmversie van "The Great Gatsby", zoals een uitstekend voorbeeld van een goed doordachte soundtrack die presenteerde een breed scala aan muziek. Het album bevat de bijdragen van Jay-Z en Beyonce, '100 $ Bill' en 'Back to Black', evenals Jack Black's Love is Blindness. Deze liedjes riepen een breed scala aan filmgangers en muziekliefhebbers aan, terwijl ze nog steeds de emotionele ondertoon van de film op een fantasierijke en verrassende manier spijkeren. Niet verrassend, anderen, die misschien wel een voornamelijk orkestrale soundtrack hadden verwacht, heb het echt gehoord .

Niet verrassend, veel van de andere soundtrack compilaties beoordeeld "best" zijn geweest voor jeugd-pop cultuurfilms zoals de "Hunger Games." Dat komt omdat jonge filmgangers vaak de meest passievolle consumenten van hedendaagse muziek zijn.

Beste voorbeelden van Label Compilations

Nogmaals, niet verrassend, komen enkele van de meer interessante labelcompilaties uit labels met sterke, soms idiosyncratische, identiteiten.

Een voorbeeld is Nonesuch Records, die tijdens de periode van de grootste invloed kundig vertegenwoordigd muzikant / producer / muziekliefhebber Bob Hurwitz, die een talent voor het identificeren, het ondersteunen, en het vrijgeven van compilatie albums van grote artiesten op het had begin van hun loopbaan. Deze muzikanten omvatten John Adams, Philip Glass, en Steve Reich, die de pantheon van American Minimalism vertegenwoordigen.

Hurwitz bevorderde ook de carrière van het baanbrekende Kronos Quartet.

De reeksen van Nonesuch's compilaties zijn zowel breed en diep. Het bevat twee- en vier-cd-compilaties van 20 jaar Wilco, evenals de vroege Kronos-compilatie "Winter Was Hard". Dat album introduceerde John Zorn, John Lurie, Terry Riley, Astor Piazzolla, Aulis Sallinen, turntablist Terry Riley, Alfred Schnittke, en Samuel Barber. Het kan niet veel eclectisch worden dan dat.

Andere succesvolle labelcompilaties zijn afkomstig van labels met dezelfde sterke identiteiten, waaronder Rhino Records, Stax / Volt en Atlantic Records (vooral in hun vroege Ahmet Ertegun-leidende jaren). Niet te missen in die categorie is het verwante Warner label, Elektra.

Een kijk naar Themaalbums

Een themaalbum is een heel ander dier dan een compilatiealbum.Een themaalbum kan bijna alles zijn. Dit soort album varieert van de retrospectieve collectie van een prominente artiest's hits (en missen) naar een liet-cash-in-on-the-collectie van een muzikaal genre dat een terugkeer maakt van collecties van eerder onuitgegeven materiaal van bekende artiesten. Of het kan een album zijn van onuitgegeven werk (zonder schijnbare reden) of het kan een combinatie zijn van al het bovenstaande.

Een laatste woord over compilatiealbums

Compilatiealbums kunnen moeilijk samenvoegen, omdat het label dat het album vrijlaat, toestemming moeten krijgen van alle betrokken partijen. Dit kan jongeren eisen van een lange lijst van uitgevers, labels en muzikanten, die soms tegenstrijdige interesses hebben. Dit feit is zelfs van een album met één artiest compilatie als de artiest in de loop van zijn carrière met meer dan één label gewerkt heeft.