Koreaanse Oorlog Feiten, Definitie, Kosten en Tijdlijn

De Koreaanse Oorlog was een militaire campagne gelanceerd door de Truman-administratie in reactie op de invasie van Noord-Korea in Zuid-Korea. Het duurde van 25 juni 1950 tot 27 juli 1953. Het kost 30 miljard dollar, of 276 miljard dollar in de dollars van vandaag.

De oorlog heeft 36.000 Amerikaanse soldaten gedood en 100.000 meer gewonden. De Noord- en Zuid-Koreanen verloren 620, 000 soldaten en 1. 6 miljoen burgers.

Oorzaken

In september 1945 besloot de winnaars van de Tweede Wereldoorlog Korea te verdelen in plaats van te verenigen.

Zij geloofden dat Korea niet de ervaring had om zichzelf te beheersen. Japan had sinds 1910 Korea geregeerd.

De 38e parallel splitste het Koreaanse schiereiland in de helft. De 38e parallel is de breedtegraad die 38 graden ten noorden van de evenaar ligt. De Sovjetunie nam het noordelijke grondgebied. De Verenigde Staten namen het zuidelijke grondgebied, zodat het Seoul, hoofdstad van Korea, had. Als gevolg hiervan werd Noord-Korea communistisch en Zuid-Korea heeft zijn economie op het kapitalisme gebaseerd.

Maar het verdelen van het land had economische gevolgen. Japanse bezetting had het noorden verlaten met de meeste infrastructuur van het land. De Japanners hadden hun spoorwegen, dammen en industrie gevestigd waar ze ze nodig hadden. Het zuiden produceerde het grootste deel van het voedsel, vooral rijst. Als gevolg daarvan had het noorden het zuiden nodig voor zijn voedselproductie.

Koreaanse Oorlogs Tijdlijn en Kosten

De wortels van de Koreaanse Oorlog begonnen in 1945 toen het land verdeeld was.

1948: Kim Il Sung nam commando van Noord-Korea. De Sovjetunie en China ondersteunen zijn hemelvaart naar de macht. Syngmun Ree was de Zuid-Koreaanse Zuid-Koreaanse leider.

1949: Op 1 oktober 1949 nam de communistische Mao Zedong China over.

1950: In januari waarschuwden de intelligentie-analisten van de VS dat troepen bij de grens masseerden.

In juni 1950 trokken Noord-Koreaanse en Chinese troepen, gewapend met Sovjet-militaire uitrusting, Zuid-Korea binnen.

Op 9 juli vroeg generaal MacArthur dat president Truman nucleaire bommen gebruikt om de oorlog te verkorten. Truman heeft besloten het noorden te bedreigen. Hij stuurde 20 B-29s, het enige vliegtuig dat groot genoeg was om de beemoths te dragen, naar Guam. Het vliegtuig had Mark 4 kernbommen gemonteerd, hoewel zonder hun plutoniumkernen. In augustus had het noorden de Zuid-Koreaanse en de Verenigde Naties troepen in het zuiden naar Pusan ​​achtervolgd. Het leek wel of het noorden zou winnen.

In september maakten de troepen van de Verenigde Naties een amfibische aanval op Inchon. Ze keerden terug naar Seoul en sloop de leveringen van Noord-Korea af.

In oktober trokken de VN-troepen in het noorden van de 38e parallel. Ze bombardeerden bijna alle militaire en industriële doelen in Noord-Korea. Generaal Douglas MacArthur wilde het hele land overnemen, waardoor de Noord-Koreaanse bedreiging voor goed werd weggenomen.Maar president Truman wilde China of Rusland niet tot een direct conflict leiden. Zijn administratie wilde "de oorlog weinig houden". De Noord-Koreanen vochten terug, met verse versterkingen uit China. De kracht van 200.000 troepen herstelde de 38e parallel als de grens. Truman's ploeg van de oprichting van de B-29's in Guam heeft China niet afgeschrikt.

Truman upped de nucleaire ante door negen volledig operationele atoombommen te laten vervoeren naar de militaire basis in Okinawa. Maar ze werden nooit gebruikt.

Op 30 november verklaarde Truman publiekelijk dat hij "alles wat nodig was" zou gebruiken om de communisten te ontmoedigen. Toen hij werd gevraagd of dat atoomwapens omvatte, zei hij: "Dat omvat elk wapen dat we hebben."

De onderhandelingen over wapenstilstanden begonnen na een paar maanden. Maar voor de komende twee jaar vochten de twee kanten in een bittere stalemate.

1951:

General Ridgeway vervangde MacArthur. Hij startte Operation Hudson Harbour. Het gebruikte B-29s om nucleaire bombardementen over Noord-Korea te simuleren. 1952:

Grondoorlogvoering stalemated. Conventionele bombardementen hadden bijna alle steden en dorpen in Noord-Korea vernietigd. Dat omvatte 650.000 ton bommen, waaronder 43.000 ton napalmbommen. Twintig procent van zijn bevolking werd gedood. Burgers werden verminderd om te leven in grotten of tijdelijke dorpen verborgen in canyons.

1953:

Op 20 mei heeft president Eisenhower en de Amerikaanse veiligheidsraad het gebruik van nucleaire bommen goedgekeurd als China en Noord-Korea het niet eens waren met het leger. Zij deden dat op 27 juli 1953. Maar dat was niet door een nucleaire bedreiging van Eisenhower, zoals algemeen wordt gedacht. Het was omdat de Sovjet-leider Joseph Stalin in maart overleden was. Zijn opvolgers wilden de oorlog beëindigen. Mao Zedong en Kim Il Sung overeengekomen. Technisch gezien is de Koreaanse Oorlog niet voorbij. Een formeel vredesverdrag werd nooit getekend. Op 3 oktober ondertekenden de Verenigde Staten en Zuid-Korea een wederzijds verdragsverdrag. Zuid-Korea verleende vrije militaire bases aan de Verenigde Staten. In ruil daarvoor zou de Verenigde Staten zijn bondgenoot automatisch verdedigen tegen elke aanval. Het zou geen congres goedkeuring nodig hebben.

Als gevolg hiervan werd de 38e parallel een gedemilitariseerde zone. Troepen van beide zijden patrouilleert het voortdurend. De Verenigde Staten hebben 29.000 troepen in Zuid-Korea. Het gaat verder met oefeningen in het gebied om het noorden te herinneren dat het nog steeds betrokken is.

Koreaanse Oorlogskosten

De Koreaanse Oorlog kostte 30 miljard dollar in 1953 of 5,2 procent van het bruto binnenlands product.

Vergoedingsvoordelen voor Koreaanse Oorlogsveteranen en -families kosten nog steeds $ 2. 8 miljard per jaar. Overlevende echtgenoten komen in aanmerking voor levensvoordelen als de veteraan aan oorlogswonden is gestorven. Kinderen van de veteranen krijgen tot 18-jarige leeftijd voordelen. Als de kinderen uitgeschakeld zijn, krijgen ze levenslange voordelen.

Effect

U. S. BBP per jaar laat zien dat de oorlog de economie heeft gestimuleerd uit een recessie veroorzaakt door het einde van de Tweede Wereldoorlog. Maar na de afloop van de Koreaanse oorlog in 1953, veroorzaakte het een zachte recessie. De economie heeft 0 aangegaan.6 procent in 1954.

De Amerikaanse bedreiging van het gebruik van kernwapens in Noord-Korea heeft ertoe geleid dat het land de obsessie heeft om zijn eigen atoombom te bouwen. Na de oorlog, de VS gestarte nucleaire raketten in Zuid-Korea, in strijd met het wapenstilstand.

Wat de Verenigde Staten willen

U. S. leiders willen dat Noord-Korea zijn nucleaire wapens en raketprogramma opgeeft. Het maakt gebruik van economische sancties om de "Hoogste Leider," Kim Jung Un, te drukken om terug te keren naar de onderhandelingstafel.

Wat China wil

China wil een vriendelijk communistisch land op zijn grens houden. Het wil geen Zuid-Korea terugvinden in het noorden. Een stabiele Noord-Korea is in zijn belangen.

China wil een implosie van Noord-Koreaanse vluchtelingen vermijden die zijn grens overschrijden. Er zijn ramingen dat tussen 40, 000 en 200.000 vluchtelingen al in China wonen. Daarom ondersteunt het regime het voorkomen van massa-hongersnood of revolutie. Daarom blijft de handel ondanks de VN-sancties.

China levert 90 procent van de handel in Noord-Korea, inclusief voedsel en energie. De handel tussen China en Noord-Korea steeg tussen 2000 en 2015 10 keer. Het piekte op 6 dollar. 86 miljard in 2014. In 2017 reageerde China op de nucleaire tests van Noord-Korea. Het stelde tijdelijk de invoer van kool en de brandstofverkoop af. De handel in de eerste zes maanden van 2017 bedroeg slechts $ 2. 6 miljard.

China is ook de toonaangevende handelspartner van Zuid-Korea en neemt een vierde van de uitvoer van Zuid-Korea in. Omgekeerd is Zuid-Korea China's vierde handelspartner.

Het zou de Seksparty-gesprekken willen hervatten om Noord-Korea te nucleariseren. De gesprekken daalden in 2009. Vóór dat hebben Japan, Zuid-Korea en de Verenigde Staten China aangesloten bij het leveren van hulp aan Noord-Korea.

Wat Noord-Korea wil

Noord-Korea wil een formeel vredesverdrag. De mensen willen verzekeringen dat ze niet door de Verenigde Staten of iemand anders worden aangevallen. Kim Jung Un wil formele erkenning dat Noord-Korea een legitiem land is. Kim wil een garantie van de Amerikaanse krachten hem niet als Muammar el-Qaddafi van Libië afzetten. Hij wil verzekeringen dat hij niet zal worden geëlimineerd als Irak's leider Saddam Hussein. Noord-Koreaanse hackers hebben bewijs gevonden van de Verenigde Staten van plan om dat te doen.

Wat een oorlog met Noord-Korea zou lijken op vandaag

Noord-Korea heeft conventionele wapens in de buurt van de DMZ in Seoul. De hoofdstad van Zuid-Korea ligt op slechts 24 mijl en bevat 24 miljoen mensen. Noord-Korea zou ook een chemische wapenaanval kunnen starten. De troepen zouden infrastructuur kunnen saboteren.

De VS en Zuid-Koreaanse luchtmacht zouden snel een einde maken aan de dreiging van 800 militaire vliegtuigen van Noord-Korea. De marine van de bondgenoten zou ook snel de duikboten van het noorden uit kunnen nemen.

Maar Noord-Korea heeft de vaardigheid in cyber-oorlogvoering om de financiële en communicatiesystemen van Zuid-Korea te verstoren.

De oorlog zou heel anders verschijnen als China betrokken was. Het Koreaans-Koreaans verdrag van 1961 verplicht China om in te grijpen tegen onbevlekte agressie. China zou niet betrokken zijn als Noord-Korea het conflict in gang zou brengen.China wil niet echt in een oorlog komen met de Verenigde Staten, de beste klant.

China pleit voor een 'freeze for freeze' benadering. De Verenigde Staten en Zuid-Korea zouden haar militaire oefeningen bevriezen in ruil voor een bevriezing in Noord-Korea's nucleaire en raketproeven. China ziet de 2017 U. S. Terminal High Altitude Area Defense tegen Noord-Korea als een bedreiging voor zijn eigen veiligheid.