Is onze voedselvoorziening veilig?

E. coli in onze hamburgers, appelsap en spinazie. Hepatitis A in onze groene uien. Salmonella in onze melk en pinda's. En listeria in alles van kaas tot verkoudheid aan hotdogs naar kalkoen tot cantaloupe. Dat zijn slechts de voedselverontreinigingen die sinds 1985 het nationale nieuws van de Verenigde Staten hebben gemaakt. Meer dan honderd mensen zijn in die incidenten gestorven en duizenden duizenden kwamen ziek.

En dat omvat niet de recente E.

uitbraken van coli en norovirus bij Chipotle restaurants of de E. coli gevonden in Costco kippensalades. Gelukkig stierf niemand als gevolg van deze recente incidenten, maar ze verlichten de veiligheidsbehoefte in onze voedselvoorziening.

In reactie op het uitbraak van Costco E. coli, had Chris Morrison van het voedselveiligheidsbedrijf Trace One Chris Morrison dit te zeggen:

"De E. coli-uitbraak die is gekoppeld aan Costco is een voorbeeld van het belang van het hebben van een sterk systeem om voedselproducten te kunnen volgen, van de grondstoffen die gebruikt worden voor de verblijfplaats van de producten in de markt. Het helpt bedrijven om de getroffen producten te herkennen, de oorsprong ervan en de omvang van de impact. We zien merken zoals Costco steeds meer reageert op voedselveiligheid en kwaliteitskwesties als dit. "

In de Verenigde Staten is de taak van onze voedselketen om 320 miljoen mensen te voeden. Elke boerderij, fabriek, verpakkingsfaciliteit, distributiecentrum, vrachtwagens, vrachtwagen, Domino's bezorgingsman en Western Sizzler-buffet is tot op zekere hoogte blootgesteld aan bacteriën, virussen en andere besmettingen.

Deze besmettingen kunnen op allerlei manieren worden ingevoerd in de voedselvoorziening - van nature (bacteriën in de bodem), per ongeluk (ongezonde voedselbehandeling) of door iemand die andere mensen ziek maakt.

Beide gelokaliseerde voedselverontreinigingsvraagstukken (bijvoorbeeld een enkel restaurant) en wijdverbreide - die eens herkend zijn - vereisen een snelle traceerbaarheid om de vervuiling te bevatten en te corrigeren.

In het geval van de recente Chipotle- en Costco-gevallen moesten beide bedrijven erachter komen of de besmetting het gevolg was van hun processen niet robuust genoeg of als er een storing was in een systeem dat anders werkte.

Nogmaals, Chris Morrison van het voedselveiligheidsbedrijf Trace One: " Het is een beetje van beide - een systemische en een procesverdeling. Verontreiniging kan op veel plaatsen in de toeleveringsketen voorkomen - op de boerderij, door transport, tijdens verpakking of in opslag. Wanneer u selderij hebt die in veel kant-en-klare levensmiddelen bestaat, is het belangrijkst, hoe snel de oorzaak is geïdentificeerd, evenals de bron. Verbeterde identificatie en testen betekenen vervuiling kan gevonden worden veel eenvoudiger. Maar wat de terugwinning en het opsporen van het verontreinigde ingrediënt snel en effectief maakt, is hoe goed retailers hun eigen supply chains kennen, zodat zodra de identificatie door middel van het testen is gemaakt, de bron kan worden gevonden, kan het product worden getrokken - waardoor de ziekte beperkt wordt."

Dat is het goede nieuws. Zodra we het probleem met onze voedselvoorziening realiseren, hebben we de neiging om relatief goed te identificeren en te bevatten. Misschien is dat het beste dat we kunnen hopen.

Omdat, zoals ik hierboven heb aangegeven, Er zijn duizenden aanrakingpunten in de voedselketen.

En dat is alleen in de Verenigde Staten. Stel je voor dat je de hele voedselketens van populaties twee en drie keer zo groot wilt maken. Er is geen realistische manier om toekomstig voedsel te vermijden verontreinigingen. Op dezelfde manier moeten we in de wereld van de wereld blijven omgaan met ons. We moeten hetzelfde blijven met betrekking tot ons voedsel.

Met de geoptimaliseerde supply chain worden onze klanten wat ze willen, wanneer ze dat willen. zo weinig mogelijk geld. Maar als het gaat om de voedselketen, kunnen we misschien wat kostenbesparingen opofferen voor veiligheids- en sanitaire voorzieningen.