Instrument Vertrekprocedures

Vertrekprocedures zijn instrumentvluchtprocedures die worden gecreëerd om vertrekkend verkeer van obstakels en terrein te beheren en te beschermen. Instrumentafwijkingsprocedures komen in twee soorten: Obstacle Departure Procedures (ODPs) en Standard Instrument Departures (SIDs). ODP's bieden obstructiewaardering voor piloten wanneer ze vertrekken op een instrument vluchtplan en SID's zijn bedoeld om de overgang van de terminalomgeving naar de vluchtfase van de vlucht op een efficiënte manier te coördineren, terwijl obstakels en terreinruimten worden gecoördineerd.

Elke luchthaven met een aanpakprocedure moet worden beoordeeld om te bepalen of er een hindernisafwijkingsprocedure nodig is. Om te evalueren gebruikt de FAA een reeks normen die gebaseerd zijn op de piloot die het vertrekpunt van de startbaan (DER) overschrijdt, ten minste 35 meter boven de DER-hoogte, en klimt tot 400 meter boven de DER-hoogte voordat de initiële draai, en behoud van een minimale klimgradiënt van 200 voet per zeemijl (FPNM). “

Obstacle Departure Procedures

ODP's zijn bedoeld om IFR piloten te helpen tijdens de klim vanaf de startbaan naar de toegewezen of gepubliceerde rijhoogte, terwijl obstakels en terrein worden vermeden. ODP's worden vaak uitgedrukt in tekst, maar soms in grafische vorm. In de bekende vervoersdiagrammen worden de ODP's gevonden in de U. S. Terminal Procedures, bekend in de volksnaam als de "aanwijzingsplaten. "Textuele ODP's zijn te vinden in sectie C (IFR Take-Off Minimums en Departure Procedures) van de Terminal Procedures en de getiteld Obstacle DPs worden gevonden volgens de aanpakschema's voor de specifieke luchthaven.

Hinderprocedures worden niet door ATC toegewezen. In plaats daarvan is het aan de piloot om ze te zoeken en ze te vliegen als dat nodig is. Tenzij in de IFR-goedkeuring wordt opgenomen, is de naleving van een ODP niet verplicht, maar het is verstandig.

Standaard Instrument Afwijkingen

Standaard Instrument Afwijkingen (SID's) worden toegewezen door ATC en worden gevonden in drukke luchthavens.

SID's vergemakkelijken de overgang van de terminal luchthaven omgeving naar de onderweg van de vlucht, en de compliance helpt ATC de verkeersstroom beheren. SID's zijn ontworpen met obstakelvrijheid in het achterhoofd, evenals geluidsreductie, maar worden voornamelijk gebruikt om de werkbelasting en radioclatter tussen piloten en controllers te verminderen door de verkeersstroom op een efficiënte manier te beheren. Ze zijn grafisch afgebeeld en kunnen naast de aanwijzingsplaten worden gevonden in het terminalboek. SID's bevatten vaak overgangsroutes, die de verbinding maken van het vertrek naar een onderweg luchtweg of baan naadloos.

In een radaromgeving zijn radar-SID's gebruikelijk, waarbij controllers radarvectoren bieden aan een route-oplossing.Ze bevatten meestal een initiële cursus die specifiek is voor de vertrekbaan en een tweede fase, een overgang naar een oplossing die de vlucht begint. Deze SID's bevatten meestal de vertrekfrequentie voor de verschillende richtingen van vertrek.

Standaard instrumentafwijkingen hebben vaak verplichte klimgradiënten en navigatiemogelijkheden. Piloten zouden zich moeten bewust zijn van hun prestatie en navigatiemogelijkheden van hun vliegtuigen (of het ontbreken daarvan) voordat ze een SID van luchtverkeersleiding accepteren.

RNAV Departures

Vertrekken van het gebiedsnavigatie (RNAV) worden steeds vaker omdat het gebruik van GPS en ADS-B steeds wijdder wordt. RNAV-routes zullen een goed uitgerust RNAV-vliegtuig mogelijk maken om een ​​efficiëntere cursus te vliegen, aangezien deze vliegtuigen niet noodzakelijkerwijs op traditionele navigatiemiddelen, zoals VOR's, moeten vertrouwen. Het verloop van een RNAV-vertrek kan aangepast worden om een ​​gebogen cursus te volgen om luchtruim, bevolkingsgebieden voor geluidsoverlast of andere luchthavens te vermijden. RNAV-afwijkingen worden momenteel ontwikkeld in het kader van het FAA's National Airspace Redesign-project, en moeten het efficiënter luchtvervoer mogelijk maken, aangezien piloten vaker routes kunnen vliegen.

Bron: FAA Instrument Procedures Handbook