U. S. Inkomensongelijkheid: Feiten, oorzaken, Oplossing

Een kwart van de Amerikaanse werknemers maakt minder dan $ 10 per uur. Dat creëert een inkomen onder de federale armoedevlak. Dit zijn de mensen die elke dag op je wachten. Ze omvatten kassiers, fastfoodarbeiders en assistenten van de verpleegster. Of misschien zijn ze u.

In 2012 nam de top 10 procent van de inkomsten 50 procent van alle inkomsten mee. Dat is het hoogste percentage in de afgelopen 100 jaar. De top 1 procent nam 20 procent van het inkomen thuis, volgens een studie van economen Emmanuel Saez en Thomas Piketty.

Van de jaren 2000 tot en met 2006 is het aantal Amerikanen die in armoede leven, hebben 15 procent verhoogd. In 2006 verdienden bijna 33 miljoen werknemers minder dan $ 10 per uur. Hun jaarlijks inkomen bedraagt ​​minder dan $ 20, 614. Dit ligt onder de armoedegrens voor een gezin van vier. De meeste van deze laagloonarbeiders ontvangen geen ziektekostenverzekering, ziekdagen of pensioenplannen van hun werkgevers. Dat betekent dat ze niet ziek kunnen worden en geen hoop hebben op pensioen.

In dezelfde periode bleven de gemiddelde lonen vlak. Dat is ondanks een stijging van de productiviteit van de werknemers van 15 procent. De bedrijfswinsten stegen 13 procent per jaar . (Bron: The Big Squeeze,

Steven Greenhouse, blz. 6-9.)

Tussen 1979 en 2007 steeg het huishoudelijk inkomen 275 procent voor de rijkste 1 procent van de huishoudens. Het steeg 65 procent voor de top vijfde.

De onderste vijfde steeg slechts 18 procent. Dat is waar, zelfs na 'wealth redistribution'. Met andere woorden, alle belastingen aftrekken en alle inkomsten uit sociale zekerheid, welzijn en andere betalingen toevoegen.

Sinds de rijker rijker raster werd, groeide het stukje van de taart groter. De rijkste 1 procent steeg hun aandeel van het totale inkomen met 10 procent.

Iedereen zag hun stukje de taart krimpen met 1-2 procent. Met andere woorden, hoewel het inkomen naar de armen verbeterde, vielen ze verder achter in vergelijking met de rijkste. (Bron: "Tendensen in de verdeling van het huishoudelijk inkomen, 1979-2007," Congresbegrotingskantoor, 17 mei 2012.)

Wie of wat is de schuld?

Inkomen ongelijkheid wordt beschuldigd van goedkope arbeidskrachten in China, oneerlijke wisselkoersen en outsourcing van banen. Bedrijven worden vaak beschuldigd om winsten voor werkers te zetten. Maar ze moeten concurrerend blijven. Amerikaanse bedrijven moeten concurreren met goedkopere Chinese en Indiase bedrijven die hun werknemers veel minder betalen. Als gevolg hiervan hebben veel bedrijven hun hightech- en fabricagebureaus in het buitenland uitbesteed. De Verenigde Staten hebben sinds 2000 20 procent van haar fabrieksopdrachten verloren. Dit waren traditioneel hogere betalende vakbonden.Service banen zijn gestegen, maar deze zijn veel lager betaald.

In de jaren negentig werden bedrijven publiekelijk meer geld gekregen om te investeren in groei. Managers moeten nu steeds grotere winst produceren om aandeelhouders tevreden te stellen. Voor de meeste bedrijven is de loonlijst het grootste begrotingsonderdeel. Reengineering heeft geleid tot meer doen met minder voltijdse werknemers. Het betekent ook het inhuren van meer contracten en tijdelijke werknemers.

Immigranten, veel illegaal in het land, vullen meer betaalde serviceposities. Zij hebben minder onderhandelingsmacht om hogere lonen te eisen.

Wal-Mart is de grootste werkgever van de natie, op 1. 4 miljoen. Helaas heeft het nieuwe normen vastgesteld voor het verminderen van werknemersbetalen en -voordelen. De concurrenten moeten zich volgen om dezelfde "Lage Prijzen" te bieden.

Het recente overheidsbelastingbeleid heeft beleggers meer dan lage loongevers geholpen. Deregulering betekent minder streng onderzoek naar arbeidsgeschillen. Het minimumloon van de VS bleef op $ 5. 15 uur tot 2007. Tien jaar later is het slechts gestegen tot $ 7 per uur. (Bron: The Big Squeeze

, Steven Greenhouse, blz. 12-14.)

Technologie verhoogt ook ongelijkheid. Het heeft ook veel werknemers vervangen bij fabrieksopdrachten. Degenen die opleiding hebben in technologie kunnen betere banen krijgen.

(Bron: "Technology, Non Globalization, Feeds Income Inequality", The Wall Street Journal, 24 juli 2008.)

In de afgelopen jaren verdient de Federal Reserve een deel van de schuld. Rekord-lage rentetarieven zouden de woningmarkt moeten stimuleren, waardoor huizen betaalbaarder zijn. Terwijl dat het geval is, hebben de huizenprijzen de afgelopen jaren afgenomen. De gemiddelde Amerikaan heeft nog steeds niet genoeg inkomen om een ​​huis te kopen. Dit geldt vooral voor jongere mensen die typisch nieuwe huishoudens vormen. Zonder goede banen zijn ze vast thuis of met huisgenoten.

Door de rentevoet van de schatkist laag te houden, heeft de Fed een activa-bubble in aandelen gecreëerd. Dit helpt de top 10 procent, die nu 91 procent van de rijkdom in aandelen en obligaties bezit. Andere investeerders hebben goederen gekocht, waardoor de voedselprijzen met 40 procent hoger zijn dan 2009. Dit doet de pijn van 90 procent, die een groter percentage van hun inkomen op voedsel besteedt. (Bron: "Liberalen houden van de 1 procent", The Wall Street Journal, 30 juli 2014.)

Globaal perspectief nemen

Veel van de oorzaken van de inkomensongelijkheid in de VS kunnen worden teruggevonden naar een onderliggende verschuiving in de wereldwijde economie. De opkomst van opkomende markten stijgt. Landen zoals China, Brazilië en India worden steeds meer concurrerend op de wereldwijde markt. Dat komt doordat hun arbeidskrachten vakkundiger worden. Ook hun leiders worden steeds meer geavanceerd in het beheer van hun economieën. Als gevolg daarvan verschuift de rijkdom van de Verenigde Staten en andere ontwikkelde landen. Deze verschuiving gaat over het verminderen van een globale

inkomensongelijkheid. De rijkste 1 procent van de wereldbevolking heeft 40 procent van zijn rijkdom. Amerikanen houden 25 procent van die rijkdom. Maar China heeft 22 procent van de wereldbevolking en 8.8 procent van zijn rijkdom. India heeft 15 procent van zijn bevolking en 4 procent van zijn rijkdom. (Bron: "Het niveau en de verdeling van de wereldwijde huishoudelijke rijkdom", Wereldinstituut voor Ontwikkelings Economisch Onderzoek, november 2007).

Naarmate andere landen meer ontwikkeld worden, stijgt hun rijkdom. Ze nemen het weg van de Verenigde Staten, de EU en Japan. In Amerika draagt ​​de minst rijke de bruin.

Wat is de oplossing?

Probeer te voorkomen dat bedrijven uit outsourcing van de VS niet werken. Ze straffen hen om te reageren op een wereldwijde herverdeling van rijkdom. Ook beschermingsbeleid of muren zullen niet voorkomen dat immigranten illegaal binnenkomen.

De Verenigde Staten moeten accepteren dat er een wereldwijde rijkdestributie plaatsvindt. Degenen in de top vijfde van de Amerikaanse inkomensbeugel moeten beseffen dat die in de onderste twee-vijfen de voor altijd niet kunnen dragen. De overheid moet de onderste twee vijfen toegang tot onderwijs en werkgelegenheidsopleiding bieden. Het kan op de top vijfde belastingen verhogen om daarvoor te betalen. Het zou deze veranderingen nu moeten maken, zodat de overgang geleidelijk en gezond is voor de economie in het algemeen.