Hoe werkt de FERS Minimum Pensioenleeftijd?

De minimum pensioengerechtigde leeftijd, of MRA, voor het Federal Employees Retirement System, of FERS, stelt de vroegste een federale werknemer vrijwillig in dienst van de federale dienst. Zodra deze verdieping is voldaan, kijken de federale werknemers naar hun dienstjaren om te bepalen wanneer ze daadwerkelijk kunnen aftreden.

De onderstaande tabel van het Amerikaanse Bureau voor Personeelsmanagement toont federale werknemers hun MRA's op basis van de jaren waarin ze geboren zijn:

Als u geboren bent	Uw MRA is
Voor 1948	55
In 1948	55 en 2 maanden
In 1949	55 en 4 maanden
In 1950	55 en 6 maanden
In 1951	55 en 8 maanden
In 1952	55 en 10 maanden
In 1953-1964	56 < In 1965
56 en 2 maanden	In 1966
56 en 4 maanden	In 1967
55 en 6 maanden	In 1968
56 en 8 maanden	In 1969
56 en 10 maanden	In 1970 en na
57

Van de late jaren 1940 tot 1970 steeg de MRA gestaag van 55 in 1948 tot 57 in 1970. Volgens de private sectorstandaarden is 57 een vroege leeftijd om met pensioen te gaan.

Zoals andere overheidspensioenregelingen, is FERS op deze manier royaal. Deze pensioenstelsels belonen medewerkers voor de openbare dienstverlening. Zij zijn meest genereus voor werknemers die hun loopbaan in de overheid starten en bij organisaties blijven die bijdragen aan dezelfde pensioenstelsels. Er is een wederkerigheid tussen pensioenstelsels, maar werknemers hebben de neiging om het beste uit te komen door elkaar te houden.

Waarom heeft FERS een minimum pensioenleeftijd nodig?

Dus waarom heeft FERS helemaal geen MRA nodig?

Simpel gezegd zou het actuariële geluid van het systeem in gevaar zijn als de MRA niet op zijn plaats was. Actuariële geluid is belangrijk omdat het zorgt voor de verdere werking van het pensioenstelsel. Zonder actuariële geluiden loopt een pensioenstelsel uiteindelijk niet meer geld om pensioenen te betalen.

Wanneer de meeste federale werknemers een pensioen hebben, berekenen ze wanneer ze pensioenvergoedingen strikt bereiken door jaren van dienstverlening. Zodra een federale werknemer de MRA en 30 jaar dienst bereikt, komt de werknemer in aanmerking voor pensioen en krijgt daarom toegang tot zijn of haar pensioenrente. Voor medewerkers geboren in 1970 of later, moeten werknemers 57 jaar zijn met 30 jaar dienst.

Maar als de MRA niet bestond? Laten we een voorbeeld bekijken. Een persoon studeert de universiteit op 22 jaar en begint direct met de federale overheid. Op 52-jarige leeftijd heeft deze werknemer 30 jaar dienst; Hij kan echter nog vijf jaar niet met pensioen gaan omdat zijn MRA 57 bedraagt.

Deze voorbeeldsituatie is gebruikelijk onder overheidssambtenaren. Velen beginnen hun universiteitsdienstcarriere na college, hangen een paar jaar rond en de grote uitbetaling aan het einde van hun carrière houdt ze in de overheid.De MRA in het bovenstaande voorbeeld zorgt ervoor dat deze medewerker een extra vijf jaar werkt en bijdraagt ​​aan het pensioenstelsel.

Dit is effectief een 10-jarige swing voor het pensioenstelsel. Het wint meer jaar van bijdragen en vermijdt vijf jaar lijfrentebetalingen. Een belangrijke caveat hier is dat slechts een klein deel van de overheidsmedewerkers precies aftreet wanneer ze in aanmerking komen, maar de MRA voor FERS is nog steeds belangrijk.

Het verbiedt werknemers uit pensioen te gaan voordat ze een bepaalde leeftijd bereiken, en dat betekent minder jaarlijkse betalingen over de lange termijn.

Zonder de MRA zou FERS de werknemersbijdragen moeten verhogen of de pensioenuitkeringen verminderen om verder te gaan functioneren. De MRA helpt de federale overheid een actuarisch gelukt pensioenstelsel te handhaven dat voordelen biedt die aan gepensioneerden worden toegezegd wanneer zij werknemers waren.