Financiële eenvoud

De onwetendheidspremie

Wanneer mensen het niet beter kennen, betalen ze vaak een "onwetendheidspremie" - de extra kosten die verband houden met het niet weten hoe een probleem moet worden opgelost.

In het algemeen is het niet de moeite waard om jezelf genoeg te leren om te vermijden dat je die premie betaalt. Het is efficiënter om een ​​auto-mechanic, loodgieter, advocaat, etc. te huren dan te leren hoe we onze auto's en kraan repareren. En we kunnen niet naar de juridische school gaan om te voorkomen dat er een advocaat betaalt.

Wat de financiële zaken betreft, is de situatie echter anders. Je weet dat niemand die je huurt, zorgt voor je financiële welzijn zoals je dat doet. Niettemin hebben we niet altijd de tijd of de vaardigheid om ons eigen geld te beheren (uitgaven, pensioenbesparingen, investeringen etc.), en voor sommige mensen betaalt u professioneel advies.

- The Simplicity Premium

Carl Richards heeft de uitdrukking '

Simplicity Premium ' voorgesteld om de toegevoegde kosten voor de eenvoud te beoordelen. Het idee is dat mensen bereid zijn een premie te betalen om hun leven makkelijker te maken. Wij huren mensen om taken te doen die we zelf kunnen doen. Maar om problemen te vermijden, kunnen we ervoor kiezen om een ​​professional te betalen. Meestal krijg je een goede waarde en een makkelijker leven.

Er is een groot verschil tussen de twee situaties:

Betalen iemand iets dat je niet bereid bent te doen (eenvoud premie).

• Betalen iemand om iets te doen die je geen idee hebt hoe te doen (onwetendheid premie).

• Carl's voornaamste voorbeeld:

"Investeren is eenvoudig, maar … niet makkelijk.

Er zijn maar een paar dingen die je goed moet krijgen, waardoor het makkelijk is. Maar omdat er zoveel manieren zijn om te krijgen Het is fout, het lijkt complex.

Het is simpel, maar niet makkelijk …

Er zijn zo veel manieren om te investeren. Zoveel mensen die bereid zijn om

je te verkopen. Zo veel entertainers doen alsof ze advies geven. "< Het is waar. Naive beleggers worden overtuigd door de verkopers om voorbelasting in te kopen in plaats van niet-belastings- of indexfondsen. Zij nemen advies van makelaars die profiteren van
verkoop van fondsen

met commissie voor verkoop.

De financiële industrie is geladen met mensen die hun klanten slecht behandelen en zich voor de eerste keer uitkijken. Dat wil zeggen dat ze grote kosten en / of commissies willen, en als de klant er niet op slaagt om iets passend, slecht te maken. Een ander voorbeeld is de hypotheekmakelaars die onwetende (en allemaal te vertrouwen) mensen overtuigen om huizen te kopen die ze niet konden veroorloven. Of om kwaliteitsverband te herfinancieren met hypotheken met variabele rente die met ongelofelijke renteverhogingen kwam. Waarlijk, sommige mensen wisten dat ze nooit die leningen zouden kunnen terugbetalen, maar veel meer waren in de frenzy van de stijgende huizenprijzen gevangen genomen en de leugens van de makelaar geloven.Toen de bubbel uitbarstte, verloor een groot aantal huiskopers hun huizen tegen afscherming.

De situatie is vergelijkbaar in de optieswereld. Er zijn degenen die grote kosten aanrekenen om kennis te geven die beschikbaar is voor weinig of geen kosten. Ze verkopen lessen en materialen tegen zeer hoge prijzen aan mensen voor wie die lessen ongepast zijn.

Handelsopties zijn geschikt voor u als u uw eigen financiën wilt beheersen. En ik moedig alle investeerders aan om tenminste

te overwegen

te leren welke mogelijkheden er voor hen kunnen gebeuren. Maar het zelfhulpplan is niet voor iedereen. Als u liever een gekwalificeerde financiele planner betaalt om uw geld te behandelen, is dat aanvaardbaar. Immers, het is jouw geld en als je liever de eenvoudiger weg wilt, ga dan naar het.

Maar als u wilt weten over opties, zijn

boeken

en goedkope / gratis seminars beschikbaar. Zoek via Google of vraag uw makelaar wat ze aanbieden.