Politie zelfmoord

Elke keer dat een politieagent haar leven in de dienstplicht verliest, is een oorzaak van rouw. Wetshandhavers over de hele wereld zullen u vertellen dat er weinig gebeurtenissen verdrietiger zijn dan de begrafenis van een gevallen mede-officier. En terwijl er veel wordt gemaakt van de rechtshandhavingslijn van de plichten van de dood, zijn er andere gevaren die voor ambtenaren lijken, die even zachter zijn, zoals ze veel minder over hebben. Chief onder die gevaren is het probleem van politieagent zelfmoorden.

Wat zijn sommige van de mythen over polis zelfmoord?

Er zijn veel aannames gemaakt over het dagelijks leven van een politieagent en wat is er aan de psyche van een persoon. Met die veronderstellingen komt de overtuiging dat de zelfmoord van de politie een ongebreideld probleem is, waarbij sommige mensen het cijfer in ruim 400 zelfmoorden per jaar in de Verenigde Staten alleen plaatsen.

Opgeblazen zelfmoordpercentages zijn niet de enige mythen en veronderstellingen die zijn gemaakt over zelfbuigende officieren dood. Anderen omvatten oorzaken - zoals het algemeen overeengekomen maar onbevestigde geloof dat de politie vaker wordt gescheiden dan de rest van de bevolking, of het idee dat alcohol- en drugsgebruik vaker voorkomt onder officieren.

Nergens van deze overtuigingen zijn in feite waar. In ieder geval zijn ze onbevestigd. In plaats daarvan zijn ze gebaseerd op informatie die doorgegeven is op basis van percepties, stereotypes en misverstanden van het beroep. Die misvattingen omvatten het verkeerde geloof dat politie-afdelingen onder rapport politie zelfmoorden en proberen hen te dekken.

Wat is de feitelijke zelfmoordcijfer voor politieagenten?

Dit betekent niet dat het aantal zelfmoorden door politieagenten niet betreft. In feite legt de werkelijke studie van de Badge of Life organisatie de snelheid van de zelfmoord in de politie op tussen 125 en 150 per jaar, of ongeveer 17 zelfmoorden per 100.000 officieren.

Dat percentage is bijna drie keer zo groot als het aantal officieren die jaarlijks door criminelen worden gedood In feite is het zelfmoordpercentage voor officieren nog steeds zo hoog of hoger dan het aantal officieren die jaarlijks in de dienstplicht gedood worden.

Dus, terwijl het tarief niet zo hoog is als vaak wordt gerapporteerd, is het toch belangrijk wanneer u het vergelijkt met de lijn van de dienstdoden. Zo belangrijk is eigenlijk dat de zelfmoord van de politie is aangeduid als "de andere doodsplichtige dood." Doe politieagenten meer vaak dan andere professionals?

Terwijl het Badge of Life het zelfmoordpercentage voor politieagenten meldt bij ongeveer 17 per 100.000 officieren, wordt het percentage van de algemene bevolking geraamd op 11 zelfmoorden per 100.000 mensen volgens cijfers van de Centers for Disease Control.

Wetshandhavers kunnen dan gezegd worden dat zij 5 keer meer kans hebben om zelfmoord te plegen dan de algemene bevolking. Ter vergelijking zijn militaire leden bijna twee keer zo geneigd om zelfmoord te plegen dan de algemene bevolking.

Waarom zijn Politie zelfmoorden hoger dan de gemiddelde bevolking?

Er is veel spekulatie over de reden waarom zelfmoordenaars van de rechtshandhaving hoger zijn dan anderen, waaronder die we al hebben besproken - alcoholisme, depressie en blijkbaar hogere echtscheidingspercentages.

In feite kunnen deze problemen alleen symptomen zijn van een groter probleem: post traumatische stressstoornis (PTSD).

De waarheid is dat een gemiddelde wetstoepassingsloopbaan goed geschikt is voor het produceren van PTSD voor sommige officieren. Tussen de lange uren, de vermoeidheid, de mogelijke gezondheidsproblemen die bij de baan komen en, in ieder geval, het trauma en de tragedie waaraan officieren blootgesteld zijn, is gemakkelijk te begrijpen hoe PTSD kan bijdragen tot hogere zelfmoordcijfers onder officieren.

Wat kan worden gedaan om politieagent zelfmoord te voorkomen?

Niemand kan volledig begrijpen waarom een ​​individu zou kunnen kiezen om zijn eigen leven te nemen. Maar deskundigen raden aan implementatie van mentale en lichamelijke wellness programma's, medewerkers assistentie diensten en formele en informele peer support systemen.