Financiële identiteitsdiefstal en affiniteitsfraude definities

Als de meeste van ons denken aan identiteitsdiefstal, is het eerste wat we denken aan onze creditcards. Degenen die door hun creditcards hebben getroffen, geloven dat ze een slachtoffer zijn van identiteitsdiefstal. Hoewel creditcardfraude een soort identiteitsdiefstal is, is het eigenlijk niet het meest schadelijke type diefstal. Dit soort fraude heet "accountoverdracht" onder beveiligingsdeskundigen en het komt voor wanneer een crimineel een reeds bestaande account overneemt.

Als een persoon hun creditcardrekening heeft gecompromitteerd, dienen zij elk bekend verlies aan de bank zo snel mogelijk te melden, meestal binnen 60 dagen na het incident. Dit zorgt ervoor dat de verloren middelen teruggestuurd worden naar het account. Over het algemeen wordt dit binnen enkele uren gedaan.

Het type identiteitsdiefstal dat het slachtoffer het meest schadelijk is, is wanneer een misdadiger een nieuwe rekening opent in naam van het slachtoffer. Dit type identiteitsdiefstal wordt op passende wijze genaamd "nieuwe accountfraude". Deze rekeningen zijn niet alleen gekoppeld aan het sociaal veiligheidsnummer van het slachtoffer; Het is ook gekoppeld aan de kredietgeschiedenis van het slachtoffer. Aangezien we in een kredietgedreven wereld leven, worden we beoordeeld door werkgevers, schuldeisers en verzekeraars die uitsluitend op deze geschiedenis zijn gebaseerd. Deze slachtoffers zouden negatief gezien kunnen worden, en ze zouden verzekering, werkgelegenheid en krediet kunnen worden geweigerd, hoewel het eigenlijk niet degenen die het probleem hebben gecreëerd.

We moeten allemaal beseffen dat identiteitsdiefstal niet alleen voor particulieren gebeurt, het kan ook gebeuren met mensen in groepen.

Banken, detailhandelaren, kredietkaartmaatschappijen, financiële adviseurs, ziekenhuizen, verzekeringsmaatschappijen en retailers zijn allemaal getroffen door fraude en identiteitsdiefstal. Voor sommige van deze organisaties is het gewoon een overlast om dit aan te pakken en voor anderen is het gewoon de realiteit van hun bedrijf. De meeste van deze organisaties hebben meerdere lagen beveiliging, maar ze zijn allemaal doelwitten met zijn eigen reeks problemen om mee te gaan.

Tegelijkertijd heeft elke organisatie echter dezelfde constante: hun klant is het meest waardevolle onderdeel van hun succes.

De meeste mensen trekken oplichters aan of ze het realiseren of niet. Zij kunnen de deur openen om een ​​slachtoffer te worden van een phishing-email of naar een spoofed website. Ze kunnen ook hun computers niet bijwerken of beschermen, ze beschermen hun draadloze verbindingen niet of kunnen dingen niet doen zoals het opslaan van belangrijke documenten of te veel in hun portefeuille houden. Fraude zal bloeien omdat mensen over het algemeen de veiligheid van zichzelf over het hoofd gezien hebben.

Er zijn zeker gevolgen voor de slachtoffers van deze misdaden, en het verhaal van Larry Smith is een die we allemaal moeten begrijpen en begrijpen.Ongeveer 17 jaar geleden werd de 50-jarige Larry Smith het slachtoffer van een identiteitsdief met de naam Joseph Kidd. Terwijl de naam Larry Smith werd gebruikt, werd Kidd gearresteerd. Hij werd gestuurd naar de gevangenis, paroled, en verzamelde vervolgens voordelen zoals Medicare en welzijn, al met behulp van de naam Larry Smith. Hij is ook getrouwd als Larry Smith.

Intussen was de echte Larry Smith van verre omgaan met Kidd's acties. Hij moest acht dagen in de gevangenis doorbrengen in verband met de misdaden van Kidd, en kreeg een pandrecht in zijn huis, verloor zijn rijbewijs en werd zelfs geweigerd medische zorg … allemaal omdat hij het slachtoffer was van identiteitsdiefstal.

Sommige mensen vragen zich af, 'Waarom zou iemand mijn identiteit willen stelen? Ik heb geen geld. 'Maar, Larry Smith had geen geld. Iemand zou misschien denken, "ik heb slecht krediet. Niemand zou mijn identiteit willen hebben. 'Weer, Larry Smith was in deze situatie. Mensen kunnen ook denken: 'Ik gebruik geen creditcards, ik heb geen computer. Zeker, niemand zal mijn identiteit willen. 'Denk aan Larry Smith.

Dit is zo makkelijk dat het leven van iemand wordt geruïneerd. Het gaat verder dan een hacked computer of een creditcard wordt gecompromitteerd. De gebeurtenissen van Larry Smith zijn een voorbeeld van ware identiteitsdiefstal.

Wat is precies financiele identiteitsdiefstal?

Dus, je zou zich afvragen hoe de experts identiteitsdiefstal identificeren? De Federal Trade Commission verklaart identiteitsdiefstal op de volgende manier:

Identiteitsdiefstal gebeurt wanneer een persoon informatie gebruikt, zoals een socialezekerheidsnummer, van een andere persoon die zich bezighoudt met onwettige activiteiten, zoals fraude.

Een identiteitsdief, bijvoorbeeld, kan een nieuwe creditcard openen in iemand anders naam. Wanneer deze dief de rekeningen niet betaalt na het winkelen, wordt de schuld uiteindelijk gerapporteerd op het kredietverslag van het slachtoffer. Deze dieven kunnen ook proberen om een ​​bestaand creditcardrekening over te nemen en er kosten aan te doen.

In het algemeen zullen deze dieven dingen doen zoals contact opnemen met het creditcardbedrijf om het factuuradres op hun account te wijzigen om te voorkomen dat het slachtoffer detecteert. Zij kunnen ook leningen uitnemen in de naam van een andere persoon of cheques schrijven met iemand anders naam en rekeningnummer. Zij kunnen deze informatie ook gebruiken om toegang te krijgen tot en overboeking van geld uit een bankrekening of zelfs de identiteit van een slachtoffer geheel over te nemen. In dit geval kunnen ze een bankrekening openen, een auto kopen, creditcards krijgen, een huis kopen of zelfs werk vinden … alles door de identiteit van iemand anders te gebruiken.

Bijna altijd houdt identiteitsdiefstal een financiële instelling in, of het nu een bank, kredietverlener of creditcardmaatschappij is. Waarom? Want dit is waar het geld is, en dit is waar ze weten dat ze met bijna geen moeite geld kunnen krijgen. Er zijn een aantal methoden die dieven gebruiken om toegang te krijgen tot deze informatie, en niet alles is hightech. In plaats daarvan gebruiken veel dieven "low-tech" methoden, zoals door het afval vallen of een nieuwe controleorder onderscheppen. Soms zullen deze dieven proberen hun slachtoffers te misleiden om de informatie te krijgen.Op een manier doen zij dit door banken te bellen en zich als slachtoffer te stellen, of zij kunnen eigenlijk de slachtoffers zelf contacteren. Deze dieven maken ook gebruik van situaties. Bijvoorbeeld, toen het jaar van 1999 tot 2000 veranderde, waren er veel angsten over Y2K computer bugs. In dit geval noemde deze hackers potentiële slachtoffers en deed dat ze van de bank waren. Ze vertelden het slachtoffer dat zij informatie over hun account nodig hadden om ervoor te zorgen dat ze zich niet zorgen maken over de verandering in het jaar.

Er zijn natuurlijk meer geavanceerde methoden om financiële informatie te verkrijgen voor het doel van identiteitsdiefstal. Bijvoorbeeld, sommige dieven gebruiken een methode die bekend staat als "skimming". "In dit geval zullen ze een kleine camera of scanapparaat installeren rond creditcardlezers of geldautomaten. Wanneer het slachtoffer hun kaarten slaat, zoals bij het gas bij het tankstation, leest het apparaat de kaart en slaat de informatie op. Zodra de dief toegang heeft tot deze informatie, kunnen ze deze informatie opnieuw coderen op een gekloneerde dummy-kaart met reliëffolie en logo's, die opvallend lijken op een creditcard en het kan net als een creditcard worden gebruikt. Dus, de dief hoeft niet de werkelijke kaart van het slachtoffer te hebben, hij of zij heeft alleen de informatie nodig.

Voor degenen die het slachtoffer zijn van identiteitsdiefstal, zijn de kosten groot en de hoofdpijn duurt maanden, en in sommige gevallen jaren na het incident. Deze dieven kunnen tienduizenden dollar schulden opleveren voor hun slachtoffer, en hoewel het slachtoffer niet verantwoordelijk is voor de schuld, zijn er nog steeds aanzienlijke gevolgen. Bijvoorbeeld, het kredietgeschiedenis van het slachtoffer is meestal negatief beïnvloed, en zij moeten veel uren, dagen, maanden en jaren doorbrengen van facturen en informatie. Plus, terwijl het slachtoffer probeert om de nasleep te behandelen, kunnen ze worden geweigerd voor hypotheken, leningen en zelfs werkgelegenheid. Een slecht punt op een kredietverslag kan zelfs voorkomen dat een persoon een bankrekening opent, wat uitermate belangrijk is om te openen wanneer hun andere accounts worden gecompromitteerd. Zelfs nadat de eerste rekening is verzorgd, kunnen nieuwe kosten en beschuldigingen op elk moment in de komende maanden en zelfs jaren verschijnen.

Hoewel er geen uitgebreide statistieken zijn over hoe gemeenschappelijke identiteitsdiefstal is, dan hebben de gegevens die we hebben toegang tot de stijging de afgelopen jaren.

Financiele identiteitsdiefstal is eigenlijk geen soort identiteitsdiefstal; Het is eerder een uitvloeisel van de identiteitsdiefstal. Het komt voor nadat een persoonlijke gegevens of identiteit van een persoon al in gevaar is gebracht. Zodra een dief toegang heeft tot een socialezekerheidsnummer, geboortedatum, naam, telefoonnummer, adres, bankrekeningnummer, pincode, wachtwoord, debiet of creditcard, kunnen zij de informatie gebruiken om een ​​nieuw account te openen of over te nemen accounts die al bestaan.

Een woord over affiniteitsfraude

We moeten ook alert zijn op affiniteitsfraude. De SEC definieert dit soort fraude als een soort beleggingsbedrog die op leden van een bepaalde groep, zoals die in een specifieke etnische of culturele gemeenschap, een beroepsgroep of zelfs ouderen voorkomt.

De criminelen die gebruik maken van affiniteit oplichterij zijn vaak lid van deze groepen, of zij doen in ieder geval alsof ze zijn. Ze komen vaak dicht bij de leiders van deze groepen en gebruiken ze om andere leden van de groep over het programma te vertellen. Het kan bijvoorbeeld een valse beleggingsgevoel zijn, en de crimineel zal deze investering lijken dat het helemaal waard en legitiem is. De leiders zullen dan andere leden van de groep vertellen over deze investering, en voordat u het weet, kopen ze er allemaal in.

Deze zwendel nemen de vriendschap en het vertrouwen dat in deze groepen heeft ontwikkeld, en exploiteert het volledig. Aangezien dit waarschijnlijk een strakke groep is, kan het voor de wetshandhaving of de toezichthouders heel moeilijk zijn om te weten dat de oplichterij zich aan het doen heeft. Daarnaast aarzelen de slachtoffers ook de autoriteiten in kennis te stellen wanneer ze het slachtoffer worden, en proberen er onderling dingen uit te werken.

Veel van deze oplichterijen betreffen piramideschema's, of "Ponzi" -schema's, waar een nieuwe investeerder in de pot zal betalen, en dit geld wordt gebruikt om vroegere beleggers te betalen. Dit geeft de illusie dat de investering afloopt. Dit wordt gebruikt om nieuwe beleggers te laten zien dat ze in de investering kunnen geloven, en dat is een veilige en veilige manier om hun geld te investeren. De realiteit is echter dat de misdadiger dit geld altijd voor eigen gebruik zal stelen. Dit soort oplichterij is echter volledig afhankelijk van het feit dat er een eindeloos aanbod van nieuwe investeerders is, en wanneer deze voorraad opdroogt, zal het gehele stelsel ineenstorten … en de mensen die in de regeling hebben geïnvesteerd, vinden dat de meeste, al dan niet allemaal, van hun geld is weg.