Bankruns wanneer klanten angst verliezen

Een bankrun is een evenement waarbij bankklanten proberen meer geld van de bank af te halen dan de bank kan bieden. Banken houden niet alle tegoeden van klanten beschikbaar in contanten voor onmiddellijke opname. In plaats daarvan worden deze activa belegd in leningen en andere soorten beleggingen. Evenzo houden banken slechts kleine hoeveelheden contanten bij in kluizen en geldautomaten. Als gevolg hiervan kan een overweldigende vraag naar deposito's een bank verlaten die niet in staat is om klanten hun geld te geven.

Wanneer een bank niet kan voldoen aan de vraag van klanten naar opnames - of als het gerucht gaat dat de bank dit niet zal kunnen doen - wordt de situatie erger. Klanten vrezen de 'laatste naar de uitgang' te zijn en proberen zo veel mogelijk zich terug te trekken. In het ergste geval kan een bank mogelijk niet aan zijn verplichtingen voldoen, wat tot een volledige mislukking leidt.

Waarom ze gebeuren

Angst voor verlies: Bankruns zijn gebaseerd op de angst om geld te verliezen. Klanten denken (soms nauwkeurig) dat als een bank failliet gaat, ze al hun geld op de bank verliezen. Deze angst is begrijpelijk - je zuurverdiende besparingen lijken in gevaar te zijn - en iedereen maakt een wanhopige rush naar de exits.

Neerwaartse spiralen: Helaas kunnen bankruns zelfvervullende profetieën creëren. Een bank bevindt zich misschien op een enigszins wankele ondergrond, maar is nog lang niet kapot. Wanneer iedereen tegelijkertijd geld ophaalt, wordt de bank plotseling veel zwakker.

De bank kan gedwongen worden contanten te genereren door beleggingen op een ongelegen moment te verkopen, wat vaak betekent dat ze verliezen op investeringen nemen. Bijvoorbeeld, verkopen in de hoogte van een financiële crisis is over het algemeen een slecht moment voor de bank om activa in te wisselen voor contanten. Als een bank niet eerder failliet zou gaan, neemt de kans op insolventie toe tijdens en na een paniek.

Fractional reserve banking: In tegenstelling tot wat dramatische films laten zien, houden banken heel weinig geld in fysieke bankfilialen. Klantenstortingen zitten niet in de kluis en wachten op binnenkomst en uitbetaling van mensen. In plaats daarvan lenen banken dat geld aan kredietnemers en beleggen ze de fondsen op financiële markten. Geld is nu min of meer elektronisch, maar banken hebben mogelijk slechts 10 procent van het totale klantenvermogen beschikbaar voor overdrachten en elektronische opnames. Fractioneel reservebankieren stelt banken in staat om slechts kleine reserves beschikbaar te houden omdat in de meeste situaties de meeste klanten hun geld niet tegelijkertijd nodig hebben.

Nationale bank loopt: Een bankrun kan met één bepaalde financiële instelling plaatsvinden, of het kan op nationaal niveau gebeuren. Als beleggers of rekeninghouders geloven dat het banksysteem of het financiële systeem van een bepaald land op instorten staat, zullen ze proberen fondsen naar buitenlandse banken te verplaatsen.Nogmaals, dit kan bestaande problemen verergeren en een self-fulfilling prophecy worden.

Maakt Bank Run Sense?

Bankruns zijn het resultaat van een heel eng vooruitzicht en niemand wil geld verliezen. Maar consumentenbanken in de VS zijn meestal niet nodig voor de meerderheid van de bevolking.

Federale depositoverzekering: De meeste deposanten in de VS verliezen geen geld als hun bank faalt.

In feite kunnen ze op geen enkele zinvolle manier worden gestoord. De federale overheid helpt ervoor te zorgen dat sommige deposito's bij banken en kredietverenigingen worden beschermd als de instelling faalt. Door de federale Insurance Insurance Corporation (FDIC) -verzekering kunnen klanten bij deelnemende banken volledige of gedeeltelijke bescherming genieten. Federaal verzekerde kredietverenigingen genieten een vergelijkbare dekking via het National Credit Union Share Insurance Fund (NCUSIF). De bescherming is beperkt tot $ 250.000 per deposant per instelling, maar er zijn manieren om meer dan dat in een enkele bank of kredietunie te dekken.

Gevolgen van bankfouten: Bij veel bankfaillissementen kunnen gedekte klanten cheques blijven schrijven, geld storten en elektronisch overschrijven alsof er niets gebeurd is. Op een gegeven moment kunnen ze merken dat de naam en het logo op hun verklaringen veranderen, maar hun rekeningsaldo is hetzelfde als anders, ongeacht het falen van de bank.

Onbedekte deposito's: Degenen die niet volledig gedekt zijn door de FDIC of NCUSIF brengen geld in gevaar en het kan zinvol zijn om activa in te trekken. Soms is dat echter gemakkelijker gezegd dan gedaan en het kan te laat zijn tegen de tijd dat het nieuws breekt. Gezien het aantal keuzes dat je hebt voor het spreiden van je geld, waarom zou je dat risico dan nemen? Evenzo kan een totale ineenstorting van het financiële systeem een ​​bankrun rechtvaardigen, maar het kan zijn dat lokale valuta min of meer waardeloos is als uw land in rep en roer is.

Historische basis: Bankrunten zijn berucht geworden rond de tijd van de Grote Depressie, toen consumenten echt al hun geld kwijt waren. Kort daarna werd de FDIC gevormd en het risico dat consumenten nemen is dramatisch lager dan vroeger.