Analyse van interviews en onderzoeksonderzoek

Marktonderzoek vereist soms dat een vrij groot aantal ideeën of attributen worden gesorteerd en ingedeeld volgens relaties of attributen. Vaak vragen marktonderzoekers consumenten, klanten of klanten om hun ideeën te organiseren. Soms is het zelf de markt onderzoekers die gegevens moeten classificeren. Drie manieren om kwalitatieve gegevens te organiseren en analyseren, worden hier beschreven: (1) Affiniteitsdiagram; (2) kaart sorteren; en (3) constante vergelijking.

Affiniteitsdiagrammen: niet alleen voor brainstormen opnieuw

Affiniteitsdiagrammen worden voornamelijk gebruikt om informatie te verzamelen die tijdens een brainstorming is samengesteld. Problemen en oplossingen worden vaak "doorwerken" door middel van een affiniteitsdiagram. Een affiniteitsdiagram is een manier om ideeën of attributen te organiseren. Gebruik van een affiniteitsdiagram wordt ook aangeduid als de KJ-methode, genoemd naar Kawakita Jiro, die de methode in kwaliteitverbeteringscirkels populairde.

Een affiniteitsdiagram is een proces van zes stappen.

• Bepaal de reden voor het uitvoeren van het proces.
• Identificeer een logische reeks classificaties.
• Lijst factoren die verband houden met de classificaties.
• Plaats elke factor of idee onder een indeling.
• Verminder de classificaties door te combineren en te vereenvoudigen.
• Analyseer het diagram - de totale groep classificaties.

Kaart Sorteren: Een laag-technologische manier om onderzoeksinzichten te behalen

Kaartsoorten zijn gebruikt in / psychologie en cognitieonderzoek sinds de militair geteste soldaten voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Vandaag worden kaartstrategieën vaak gebruikt om de bruikbaarheid van software-architectuur te testen. Kaartsoortmethoden genereren informatie over hoe respondenten associëren en groeperen ideeën, constructies of producten. Als kwalitatief proces helpt kaartsortering de ontwikkeling van inzichten te ondersteunen.

Om deel te nemen aan een kaartsoortactiviteit, moeten respondenten ongesorteerde kaarten in groepen organiseren.

Zij kunnen ook worden gevraagd om de categorieën die ze maken te etiketteren. Er zijn twee versies van de kaart soort activiteit: Gesloten kaart sorteren en open kaart sorteren. In een open kaart soort activiteit, creëren respondenten hun eigen categorieën. In een gesloten kaartsoort worden respondenten gevraagd kaarten in categorieën te sorteren die vooraf door de marktonderzoeker zijn geïdentificeerd.

Kaart sorteren is een zeer low tech methode die Post-It ™ notities of indexkaarten gebruikt. Er zijn, zoals u misschien zou raden, softwarepakketten die de creatie van digitale cartsoorten ondersteunen. Kaart sorteren kan worden uitgevoerd met individuele respondenten, met een kleine groep waarin gelijktijdige kaart sorteren wordt uitgevoerd of als een hybride activiteit waarbij de respondenten individueel een kaart sorteren en dan samenkomen als een groep om te bespreken hoe de taak de opdracht benaderde en hun uitkomsten.

Een kaartsorteringsstudie produceert kwantitatieve data in de vorm van een reeks vergelijkingsscores. De overeenstemmingsscores zijn een maat van de wedstrijd voor verschillende paren kaarten. Bijvoorbeeld, gezien een paar kaarten, als alle respondenten het aantal kaarten in dezelfde categorie sorteren, dan zou de vergelijkingsscore 100 procent zijn. Als precies de helft van de respondenten de twee kaarten in dezelfde categorie heeft gesorteerd, maar de andere helft de kaarten in verschillende categorieën gesorteerd heeft, dan is de vergelijkingsscore 50 procent.

Het is interessant om op te merken dat de kaartsoorttechniek, dat een kwalitatief onderzoeksproces is, gebruikt is om een ​​kwantitatieve techniek te vervangen, die bekend staat als exploratieve factoranalyse. De citaat voor deze studie is als volgt: Santos, G. J. (2006). Card sorting techniek als kwalitatieve vervanging voor kwantitatieve verkennende factor analyse, Corporate Communications: An International Journal, 11 (3), 288 - 302.

Constante Vergelijking voor het Coderen van Naturalistische Onderzoeksdata

De constante vergelijkingsmethode is bekend kwalitatieve onderzoeksmethode die eerst beschreven en verfijnd werd door naturalistische onderzoeksteams zoals Glaser & Strauss en Lincoln & Guba. De constante vergelijkingsmethode wordt uitgevoerd in vier fasen: a) vergelijken van gegevens die van toepassing zijn op elke categorie, zoals de categorieën ontstaan; (b) het integreren van de categorieën en hun eigenschappen om de dataset en het gegevensgeluid te verminderen; (c) de theorie verder afbakken op basis van een verminderde dataset; en (d) de theorie schrijven.

In tegenstelling tot kwantitatieve onderzoeksmethoden, waarin een hypothese wordt gegenereerd voordat het onderzoek zelfs begint, genereert de constante vergelijkingsmethode de theorie als het vordert. In plaats van een hypothese om het onderzoek te leiden, ontstaan ​​thema's als de data gecodeerd en geanalyseerd wordt. Dit heet natuurlijk onderzoek of geaarde theorie. Door de voortdurende opbouw van theorie door analyse begint de ontdekking van relaties als de eerste observaties worden geanalyseerd. Een proces van continue verfijning vindt plaats aangezien de codering integraal is voor de dataverzameling en data-analyse.

De narratieve inhoud van interviews en open-end onderzoeksvragen wordt geanalyseerd voor sleutelpatronen. De patronen worden geïdentificeerd, gecategoriseerd en gecodeerd om thema's te ontdekken. Een constant vergelijkingsproces is inductief onderzoek. Dat wil zeggen dat de categorieën en de betekenis van de categorieën voortkomen uit de gegevens, in plaats van de gegevens op te leggen voordat de gegevens worden verzameld of geanalyseerd.