Handel Dumping: Definitie, Voordelen, Tegens, Antidumping

Definitie: Dumping is wanneer de bedrijven in een land de verkoopprijs van hun export verlagen om oneerlijk marktaandeel te winnen. Het verlaagt meestal de prijs onder wat het zou verkopen voor thuis. Het kan zelfs duwen tot onder de werkelijke kosten om te produceren.

Op 24 april 2017 waarschuwde de Trump Administration Canada dat het een tarief van 20 procent zou opleggen voor zijn export van $ 10 miljard hout. Er staat dat sommige provincies toestaan dat houthakkers op verlaagde tarieven bomen tegen overheidsgrond kappen.

Het Amerikaanse ministerie van Handel moet een definitieve beslissing nemen. Het moet dan aan de Amerikaanse handelscommissie bewijzen dat de dumping de Amerikaanse houtindustrie schade toebrengt.

Alleen de dreiging volstaat om de invoer van Canadees naaldhout te verminderen. Het tarief zou met terugwerkende kracht zijn. Veel bedrijven aarzelen om hout te kopen waarvoor een toeslag van 20 procent geldt. (Bron: "Trump Plans to Impose Tariff on Imports of Canadian Softwood," Fox Business News, 24 april 2017.)

Twee voordelen

Het belangrijkste voordeel van dumping is de verkoop tegen een oneerlijk concurrerende lagere prijs. Een land subsidieert het exportbedrijf om hen in staat te stellen om onder de kostprijs te verkopen.

Het land is bereid verlies te nemen op het product om zijn marktaandeel in die sector te vergroten. Het kan dit doen omdat het banen voor zijn bewoners wil creëren. Het gebruikt vaak dumping als een aanval op de industrie van het andere land. Het hoopt de producers van dat land failliet te laten gaan en de marktleider te worden.

Er is ook een tijdelijk voordeel voor consumenten in het land dat wordt gedumpt. Zolang de subsidie voortduurt, betalen ze lagere prijzen van die grondstof. Laaggeprijsd Canadees hout houdt bijvoorbeeld nieuwe huizenprijzen laag. Een tarief van 20 procent zou de prijzen verhogen en mogelijk kopers van nieuwe huizen beschadigen.

Drie nadelen

Het probleem met dumping is dat het duur is om te onderhouden. Het kan jaren duren om goedkope goederen te exporteren om de concurrenten failliet te laten gaan. Ondertussen kunnen de kosten van subsidies bijdragen aan de staatsschuld van het exporterende land.

Het tweede nadeel is vergelding door de handelspartner. Landen kunnen handelsbeperkingen en tarieven opleggen om dumping tegen te gaan.

De derde is afkeuring door internationale handelsorganisaties. Deze omvatten de Wereldhandelsorganisatie en de Europese Unie.

Antidumping

Een land voorkomt dumping door handelsovereenkomsten. Als beide partners zich aan de overeenkomst houden, kunnen ze eerlijk concurreren en vermijden.

Schendingen van dumpingregels kunnen echter moeilijk te bewijzen en te duur zijn om te handhaven. NAFTA biedt bijvoorbeeld een mechanisme om schendingen van de handelsovereenkomst te beoordelen. Een NAFTA-panel concludeerde dat Canada hout dumpte.In 2004 verklaarde het dat de Verenigde Staten niet hebben bewezen dat de dumping de Amerikaanse houtindustrie heeft geschaad.

Natuurlijk sluiten handelsovereenkomsten dumping met landen buiten de verdragen niet uit. Dat is wanneer landen extremere maatregelen nemen. Antidumpingrechten of -tarieven verwijderen het grootste voordeel van dumping. Een land kan een extra belasting of belasting toevoegen aan de invoer van goederen waarvan het denkt dat het betrokken is bij dumping.

Als dat land lid is van de WTO of de EU, moet het bewijzen dat er sprake was van dumping voordat hij zijn taken slaagde. Deze organisaties willen ervoor zorgen dat landen de antidumpingrechten niet gebruiken als een manier om het handelsbeschermingsbeleid te doorbreken.

De rol van de Wereldhandelsorganisatie in antidumping

De meeste landen zijn lid van de WTO. Lidstaten houden zich aan de principes die zijn vastgelegd tijdens de onderhandelingen over de GATT. Dat was een multilaterale handelsovereenkomst die aan de WTO voorafging. Landen zijn het erover eens dat ze niet zullen dumpen en dat ze geen tarieven voor een bepaalde industrie of land zullen afdwingen. Daarom moeten WTO-leden, om een antidumpingrecht in te stellen, bewijzen dat er sprake is van dumping.

De WTO is specifiek in haar definitie van dumping. Ten eerste moet een land bewijzen dat dumping de lokale industrie heeft geschaad.

Het moet ook aantonen dat de prijs van de invoer met dumping veel lager is dan de binnenlandse prijs van de exporteur.

De WTO vraagt om drie berekeningen van deze prijs:

De prijs op de binnenlandse markt van de exporteur.
De prijs die door de exporteur in een ander land wordt aangerekend.
Een berekening op basis van de productiekosten van de exporteur, andere kosten en redelijke winstmarges.

Het betwiste land moet ook kunnen aantonen wat de normale prijs zou moeten zijn. Wanneer al deze procedures zijn ingevoerd, kan het betrokken land antidumpingrechten vaststellen zonder inbreuk te maken op de multilaterale handelsovereenkomst van de GATT. (Bron: "Antidumping, Subsidies, Waarborgen: Voorwaardelijke gebeurtenissen, enz., WTO.)

Zo is het Canadese houthakkersgeschil sinds 1982 gaande. In 2004 oordeelde de WTO dat de Verenigde Staten niet konden bewijzen dat houtimport heeft de Amerikaanse houtindustrie schade berokkend. (Bron: "The Canadian-US Softwood Lumber Dispute," Parliament of Canada.)

The EU and Anti-Dumping

De EU handhaaft antidumpingmaatregelen via haar economische arm, de Europese Commissie Als een lidstaat klaagt over dumpen door een derde land naar de EU, voert de EG een onderzoek uit van 15 maanden, net als de WTO moet de EG vaststellen dat er materiële schade aan de industrie is toegebracht. > Anders dan de WTO, definieert de EG niet expliciet dumping door een formule te gebruiken om te bepalen dat de prijs lager is dan op de markt van de exporteur De EG moet nog twee andere voorwaarden vinden voordat zij rechten oplegt. de oorzaak van de materiële schade, ten tweede moet hij die sanctie vaststellen s schenden niet de belangen van de EU als geheel.

Indien de schuldige schuldig wordt bevonden, kan de exporteur bieden om de situatie te verhelpen door ermee in te stemmen tegen een minimumprijs te verkopen.Als de EG het aanbod niet aanvaardt, kan zij antidumpingrechten instellen. Deze kunnen de vorm hebben van een ad-valorem-belasting, een productspecifieke plicht of een minimumprijs. (Bron: "Antidumping", Europese Commissie.)