Wat is Libor? Berekeningen, 2012 Scandal, Phase-out

Definitie: Libor is de referentierentevoet die banken elkaar in rekening brengen voor overnachtingen, een maand, drie maanden, zes maanden en een jaar leningen. Het is de maatstaf voor banktarieven over de hele wereld. Libor is een afkorting van London InterBank Offered Rate. Reuters publiceert het elke dag om 11 uur. m. in vijf valuta's. Het zijn de Zwitserse frank, de euro, het pond sterling, de Japanse yen en de Amerikaanse dollar.

Op 4 augustus 2014 nam de ICE Benchmark Administration het beheer over van Libor van de British Bankers Association. ICE berekent de tarieven op basis van inzendingen van individuele banken die bijdragen. Er is ook een oversight panel van overal van 11 tot 18 contributorbanken voor elke berekende valuta.

Hoe het berekend wordt

Voordat ICE het overnam, beheerde de British Bankers 'Association Libor. Het berekende de koers van een panel van banken die landen vertegenwoordigen in elk van de genoteerde valuta's. BBA vroeg de banken welk tarief ze zouden aanrekenen voor een bepaalde valuta en een bepaalde tijdsduur.

Waarom is het belangrijk?

Naast het vaststellen van tarieven voor interbancaire leningen, wordt Libor ook gebruikt om banken te begeleiden bij het vaststellen van tarieven voor leningen met verstelbare rente. Deze omvatten hypotheken met alleen rente en creditcardschulden. Lenders voegen een punt of twee toe om winst te maken. De BBA schatte dat $ 10 triljoen aan leningen wordt beïnvloed door de Libor-rente.

Banken gebruiken Libor ook om renteswaps en credit default swaps te berekenen. Deze verzekeren banken tegen wanbetalingen bij de lening.

Banken hebben Libor in de jaren tachtig opgericht. Ze hadden een betrouwbare bron nodig om rentetarieven voor derivaten in te stellen. In 1986 werd het eerste Libor-tarief bekendgemaakt. Het was in drie valuta: de Amerikaanse dollar, het Britse pond en de Japanse yen.

(Bron: "The Basics", British Bankers Association.)

Hoe het u beïnvloedt

Als u een lening met aanpasbare rente hebt, wordt uw koers opnieuw ingesteld op basis van het Libor-tarief. Als dit het geval is, stijgt Libor, net als uw maandelijkse betalingen. Hetzelfde zal gebeuren met uw openstaande maandelijkse creditcardschuld.

Zelfs als u een lening met vaste rente hebt en uw creditcards elke maand betaalt, heeft een stijgende Libor gevolgen voor u. Het maakt alle leningen duurder. Dit vermindert de vraag van de consument en vertraagt ​​de economische groei. Bedrijven die niet kunnen uitbreiden hoeven niet te huren. Naarmate de vraag daalt, moeten ze mogelijk zelfs werknemers ontslaan. Als Libor hoog blijft, kan het een recessie en een hoge werkloosheid veroorzaken.

Toezichthouders verleggen Libor

Op 26 juli 2017 kondigde de Financial Conduct Authority van het Verenigd Koninkrijk aan Libor tegen 2021 mogelijk uit te faseren.Dat komt omdat banken hun leningen aan elkaar zijn vertraagd. Dat betekent dat er niet genoeg transacties in sommige valuta zijn om een ​​goede schatting van het Libor-tarief te geven.

De Bank of England evalueert verschillende surrogaten. Een alternatief is het Sterling Overnight Index Average. Het maakt gebruik van overnight financieringspercentages van banken in pond sterling. Een andere is de euro-rente. De Britse autoriteit zou elke vervanging langzaam afbouwen.

In de Verenigde Staten is het Comité alternatieve referentiesnelheden overeengekomen om een ​​substituut voor dollarkoersen te gebruiken. Het zal het nieuwe tarief in 2019 geleidelijk invoeren. Het nieuwe tarief zal gebaseerd zijn op het percentage dat wordt gebruikt door een retrocessieovereenkomst. Deze 'repo'-transacties zijn zelf gebaseerd op Treasurys. (Bron: "Scandal-Hit Libor wordt afgebouwd", The Wall Street Journal, 27 juli 2017).

2012 Libor Scandal

In 2012 werd Barclays bank ervan beschuldigd ten onrechte lagere tarieven te rapporteren dan ze waren aangeboden in de periode 2005-2009. Als gevolg hiervan kreeg Barclays een boete van $ 450 miljoen. De CEO, Bob Diamond, nam ontslag. Diamond zei dat de meeste andere banken hetzelfde deden en dat de Bank of England hiervan op de hoogte was. Een Londense rechtbank sprak in januari 2016 zes bankiers vrij. Drie bankiers werden schuldig bevonden in 2015: Tom Hayes in augustus en Anthony Allen en Anthony Conti van de Rabobank in november.

(Bron: "Libor Liberation," The Wall Street Journal, 28 januari 2016.)

Waarom zou Barclays of een bank liegen over zijn Libor-tarief? Het zou hogere winsten kunnen maken omdat een lage Libor-rente wordt gezien als een teken dat de bank gezonder is dan een bank met een hogere Libor-koers. Aangezien Barclays een lager tarief heeft ingediend, hebt u mogelijk ook geprofiteerd. Een lager Libor-tarief vertaalt zich in een lagere rente op veel variabel rentende leningen. (Bron: "Barclays 'Defense on Libor Fixing," Business Live, 4 juli 2012.)

Hoe het heeft bijgedragen aan de financiële crisis van 2008

In 2008 hebben Libor-gebaseerde credit default swaps bijgedragen aan de financiële crisis. Banken en hedgefondsen dachten dat de swaps hen zouden beschermen tegen risicovolle door hypotheek gedekte effecten.

Maar toen de subprime-hypotheken begonnen te verzuimen, hadden verzekeringsmaatschappijen zoals de American International Group Inc. niet genoeg geld om de swaps te honoreren. De Federal Reserve moest AIG redden. Anders zouden allen die swaps hadden gehad failliet zijn gegaan.

Libor ligt meestal een paar tienden van een punt boven de fed funds rate. In april 2008 steeg de Libor voor drie maanden tot 2. 9 procent, zelfs toen de Federal Reserve zijn koers naar 2 procent liet zakken. Banken raakten in paniek toen de Fed Bear Stearns redde. Het ging failliet vanwege zijn investeringen in subprime-hypotheken.

In de zomer van 2008 leenden banken elkaar geen leningen. Ze vreesden dat ze elkaars subprime-hypotheken als onderpand zouden erven. Libor steeg gestaag, als gevolg van de hogere kosten van lenen. In oktober verlaagde de Fed de fed funds rate naar 1,5 procent, maar Libor steeg naar een hoogste niveau van 4,8 procent.

Als antwoord raakte de Dow 14 procent als beleggers in paniek raakten. Waarom? Een hogere Libor-rente is als een angstbelasting. In die tijd had de Libor-rente een waarde van $ 360 biljoen aan financiële producten. De omvang van het probleem is verbijsterend. Om dit in het juiste perspectief te plaatsen, produceert de hele wereldeconomie "slechts" $ 65 biljoen aan goederen en diensten.

Toen Libor tot een volledig punt boven de fed funds rate steeg, handelde het als een extra $ 3. Er is 6 biljoen rente in rekening gebracht aan kredietnemers. Het droeg niets bij aan de economie als tegenprestatie. Beleggers vreesden dat deze 'vreesbelasting' de economische groei zou vertragen. Het deed precies dat. Pas toen het bailout van $ 700 miljard hielp gerust te stellen, herstelden de Libor-banken weer naar normale niveaus.

Ondanks de terugkeer van Libor naar normaal geld, bleven banken contant geld oppotten. Nog in december 2008 deponeerden banken nog steeds 101 miljard euro in de Europese Centrale Bank. Dat was minder dan 200 miljard euro op het hoogtepunt van de crisis. Maar het was veel hoger dan het gebruikelijke niveau van 427 miljoen euro. Waarom deden ze dit? Ze waren bang om aan elkaar te lenen. Niemand wilde meer potentiële subprime mortgage-backed securities als onderpand. Banken waren bang dat hun collega's gewoon meer slechte schulden op hun boeken zouden zetten. Dat betekent dat banken voor hun geldbehoeften in plaats van op elkaar vertrouwden op centrale banken.

Eind 2011 steeg het Libor-tarief enigszins, omdat beleggers zich zorgen maakten over het in gebreke blijven van staatsschulden als gevolg van de crisis in de eurozone. In 2012 was het krediet nog beperkt, omdat banken overtollige liquide middelen gebruikten om lopende hypotheekverwaarderingen af ​​te schrijven. Zie Historical Libor Rates voor meer informatie.