Wat is een ontwikkelingsland?

Internationale investeerders classificeren landen over de hele wereld vaak op basis van hun niveau van economische ontwikkeling. Deze classificaties zijn gebaseerd op een aantal economische en sociale criteria, variërend van inkomen per hoofd van de bevolking tot levensverwachting tot alfabetiseringspercentages. Ontwikkelingslanden, minder ontwikkelde landen (MOL's) of opkomende markten zijn landen met lagere ratings op basis van deze statistische criteria.

Landen die geacht worden meer ontwikkeld te zijn dan MOL's staan ​​bekend als ontwikkelde landen , terwijl die minder ontwikkeld zijn minder economisch ontwikkelde landen (LEDC's) of frontiermarkten .

Hoewel deze voorwaarden het onderwerp van kritiek zijn geweest, worden ze in veel kringen algemeen gebruikt, ook bij internationale investeerders en internationale organisaties.

Ontwikkeling meten

Instellingen meten het ontwikkelingsniveau van een land op veel verschillende manieren. De Verenigde Naties hebben bijvoorbeeld weinig conventies om onderscheid te maken tussen "ontwikkelde" en "ontwikkelingslanden", terwijl de Wereldbank specifiek onderscheid maakt met behulp van het bruto nationaal inkomen (bni) per hoofd van de bevolking, hoewel andere analytische instrumenten in het proces kunnen worden gebruikt.

De definitie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wordt vaak als de meest omvattende maatregel beschouwd, omdat daarin rekening wordt gehouden met het inkomen per hoofd van de bevolking, de diversificatie van de uitvoer en de mate van integratie in het mondiale financiële stelsel. In 2011 publiceerde de organisatie een onderzoeksrapport over het onderwerp 'classificatie van landen op basis van hun ontwikkelingsniveau', waarin de methoden voor het classificeren van het ontwikkelingsniveau van een land worden geschetst.

De Wereldbank heeft een veel concretere methodologie omdat zij landen met een inkomen per hoofd van minder dan US $ 12, 275 beschouwt als "ontwikkelingslanden". Maar de organisatie verdeelt deze ontwikkelingslanden ook in tal van inkomensklassen, gaande van lage inkomens tot landen met een hoger middeninkomen, wat betekent dat er andere grijze gebieden zijn waar internationale beleggers rekening mee kunnen houden.

Typisch erkende ontwikkelingslanden

Verschillende organisaties gebruiken verschillende maatregelen om te bepalen hoe bedrijven worden geclassificeerd, maar er verschijnen een paar gemeenschappelijke noemers in de mix. De zogenaamde BRICS worden bijvoorbeeld over het algemeen beschouwd als ontwikkelingslanden en omvatten Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika, maar voorbeelden van veel voorkomende ontwikkelingslanden gaan veel verder dan deze populaire opkomende markten.

Sommige andere landen die op de meeste lijsten van ontwikkelingslanden voorkomen, zijn:

• Argentinië.
• Chili.
• Maleisië.
• Mexico.
• Pakistan.
• Filippijnen.
• Thailand.
• Turkije.
• Oekraïne.

Investeren in ontwikkelingslanden

U kunt gemakkelijk beleggen in ontwikkelingslanden met exchange-traded funds (ETF's) gericht op opkomende markten. Hoewel deze investeringen niet zo veilig zijn als die in ontwikkelde landen, omdat ze meer volatiel zijn, hebben ze over het algemeen hogere rendementen over een lange tijdshorizon, simpelweg omdat de opkomende economieën sneller groeien dan ontwikkelde economieën. Dit maakt ze tot een belangrijk onderdeel voor de portefeuille van een belegger - vooral als ze een lange tijdshorizon hebben.

Een bijkomend voordeel van deze opkomende markten is diversificatie, die het beleggingsrisico spreidt, zodat de blootstelling aan een enkel activum beperkt is.

Opkomende markten bieden beleggers spreiding van zowel binnenlandse als ontwikkelde marktaandelen die de neiging hebben het grootste deel van een portefeuille af te schrijven. De iShares MSCI Emerging Markets ETF (EEM) heeft bijvoorbeeld een correlatiecoëfficiënt van slechts 0. 5619 in vergelijking met de SPDR S & P 500 ETF (SPY) tussen januari 2004 en juli 2017.

Enkele populaire ETF's in opkomende markten zijn: < iShares MSCI Emerging Market Index ETF (EEM).

• Vanguard MSCI Emerging Markets ETF (VWO).
• BLDRS Opkomende markten 50 ADR-index ETF (ADRE).
• SPDR S & P Emerging Markets ETF (GMM).
• Als alternatief kunnen beleggers American Depository Receipts (ADR's) kopen die op U-S. exchanges worden verhandeld om gemakkelijk exposure te verwerven naar specifieke bedrijven in deze ontwikkelingslanden. Het behouden van een diverse portefeuille in meerdere ontwikkelingslanden kan een geweldige, gevarieerde portfolio van internationale kansen bieden.

Wie op zoek is naar nog specifieker rendement, kan ook overwegen aandelen aan te kopen op buitenlandse beurzen, hoewel dit enkele unieke belasting- en regelgevingsrisico's met zich meebrengt.

Alternatieve classificaties

Ontwikkelingslanden zitten net onder 'ontwikkelde landen' en boven 'minder economisch ontwikkelde landen'. Ontwikkelde landen zijn landen met economieën die een hoge groei en veiligheid hebben als ze kijken naar het bruto binnenlands product, het inkomen per hoofd van de bevolking en de algemene levensstandaard, naast andere factoren. Voorbeelden zijn de Verenigde Staten en West-Europa.

Minder economisch ontwikkelde landen

(LEDC's) zijn landen met de laagste indicatoren voor sociaaleconomische ontwikkeling. Volgens de normen van de Verenigde Naties hebben deze landen lage inkomens, zwakte van menselijke hulpbronnen en economische kwetsbaarheden, zoals zwakke natuurlijke hulpbronnen of verplaatsing van de bevolking. Als gevolg hiervan zijn dit meestal risicovollere beleggingen omdat er een veel hogere mate van onzekerheid is, maar deze kunnen geschikt zijn voor een goed gediversifieerde portefeuille. De bottom line

Beleggers gebruiken classificatiesystemen graag om het beleggingsproces te vereenvoudigen. Als het gaat om regio's in de wereld, zijn ontwikkelingslanden die landen die nog niet helemaal volwassen zijn geworden, hoewel er een breed scala aan verschillende definities bestaat. Internationale beleggers willen mogelijk op de hoogte zijn van deze verschillende criteria bij het evalueren van het risico- en rendementspotentieel van hun portefeuille.