Wat is een tussenhandelaar? Een uitgebreide gids voor wat ze doen

In de Verenigde Staten verwijst de regulerende term "broker-dealer" naar een natuurlijke persoon (een individu) of een bedrijf (een vennootschap onder firma, een commanditaire vennootschap, een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, een vennootschap of een andere onderneming). entiteit) die zich bezighoudt met het kopen en verkopen van effecten. Een broker-dealer houdt zich bezig met het kopen en verkopen van waardepapieren door een van de twee rollen in een transactie te vervullen:

1. In de eerste situatie treedt de broker-dealer op als bemiddelaar in agentschappen. Dit betekent dat de makelaar-dealer een klant helpt om een ​​effect of effecten te kopen of verkopen door actie te ondernemen die nodig is om de handel te vergemakkelijken. De makelaar-dealer heeft geen van zijn of haar geld in gevaar en probeert simpelweg een koper en verkoper te matchen met andere broker-dealers of op een andere manier op dezelfde manier als een makelaar in onroerend goed een klant kan helpen een huis kopen of verkopen. In ruil voor deze functie krijgt de makelaar-dealer een commissie.

1. In de tweede situatie treedt de makelaar-dealer op als dealer door een van de opdrachtgevers bij een transactie te zijn. Dit betekent dat de broker-dealer aan de andere kant van een transactie staat en een zekerheid van een klant koopt of verkoopt. Wanneer hij optreedt als een principaal, moet de makelaar-dealer schriftelijk verklaren dat hij, zij, of hij optreedt als een dealer en alle kosten en vergoedingen uitlegt. Een makelaar-dealer kan bijvoorbeeld een inventaris hebben van gemeentelijke obligaties die hij heeft verkregen van klanten die op een bepaald moment in het verleden wilden verkopen. De makelaar-dealer markeert de obligatie en verdient een spread tussen wat hij, zij of het heeft betaald voor de obligatie en wat hij, zij of zij de klant in rekening brengt die uiteindelijk langskomt en besluit de obligatie te kopen. Een ander beroemd voorbeeld van broker-dealers die optreden als dealers of principals, is een marktmaker. Voor meer informatie over market makers, lees Wat is een marketmaker en hoe verdienen ze geld? om te leren hoe deze activiteit liquiditeit toevoegt aan een markt, ten voordele van zowel kopers als verkopers.

Broker-dealers zijn onderworpen aan uitgebreide regelgeving. In feite zou u een broker-dealer kunnen horen die wordt aangeduid als een "geregistreerde broker-dealer" vanwege de vereiste dat een dergelijk persoon of bedrijf zich registreert bij de betreffende federale en / of staatsautoriteiten; een vereiste dat voortkwam uit Section 15 van de Securities Exchange Act van 1934 na hervormingen die ontstonden in de nasleep van de ineenstorting van zowel de economie als de kapitaalmarkten in 1929-1933.

Broker-dealers zijn bijvoorbeeld verboden om zowel commissies als een markup aan te rekenen voor dezelfde transactie. Dat wil zeggen dat ze voor elke transactie zowel in hun hoedanigheid van makelaar (agentschap) of als dealer (principaal) kunnen handelen, maar niet beide.

Broker-dealer worden

De daadwerkelijke stappen voor het starten van een makelaar-dealer zijn veel te uitgebreid om hier te behandelen, maar de korte, samenvattende versie die voldoende is voor een leek is als volgt. Eerst moet u het bedrijf zelf instellen, omdat u waarschijnlijk niet als eenmanszaak wilt gaan werken vanwege de onbeperkte aansprakelijkheid waaraan het u zou blootstellen. Dit betekent dat het bedrijf georganiseerd is, hoogstwaarschijnlijk als een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, tenzij u een zwaarwegende reden hebt om een ​​andere structuur van een juridische entiteit te gebruiken, een bedrijfslicentie te verkrijgen, de bankrekeningen te openen en die accounts te financieren met het oorspronkelijk ingebracht kapitaal, te schrijven en te ondertekenen. werkingsovereenkomst, het opzetten van uw boekhoudsysteem en de talrijke taken die met een dergelijke onderneming gepaard gaan.

Vervolgens moet u ervoor zorgen dat u voldoet aan de wettelijke kapitaalvereisten voor een makelaar-dealer, die zal variëren op basis van de precieze aard van uw bedrijf. Als u alleen in een agentschapscapaciteit gaat optreden, moet u ergens tussen de $ 50, 000 en $ 100, 000 bedenken.

Als uw broker-dealer ook in een hoofdcapaciteit gaat handelen, bent u zal moeten komen met $ 100, 000 tot $ 150, 000. Met dat gekwadrateerde weg, moet je het recht krijgen met FINRA, zodat je je bedrijf in de IARD- en CRD-systemen kunt krijgen. Via deze systemen dient u een formulier-BD in bij de toepasselijke toezichthoudende instanties. Indien goedgekeurd, moet u lid worden van een SRO, wat een afkorting is voor een zelfregulerende organisatie. U moet uw bedrijf lid laten worden van de Securities Investor Protection Corporation, die een SIPC-verzekering verstrekt aan klanten die hun effectenrekening bij uw nieuwe bedrijf houden. Je moet een geregistreerde makelaar-dealervertegenwoordiger worden (zelfs als je eigenaar bent van het makelaar-dealerbedrijf, moet je nog steeds makelaar-dealervertegenwoordiger van zijn), waarvoor een doorverwijzing nodig is of meer regelgevende examens zoals de Series 7, een test van zes uur die een breed scala aan vragen over effectenhandel en andere onderwerpen omvat.

De lijst is volledig. U hebt een antiwitwassysteem nodig. U hebt overeenkomsten met clearing agents nodig. Als je de greenlight van FINRA voor je nieuwe broker-dealer wilt krijgen, moet je de Series 63 passeren, een vingerafdruk krijgen en moet je verschillende mensen aan personeel met specifieke rollen houden die specifieke ervaringsniveaus hebben. Het volstaat om te zeggen dat het openen van je eigen geregistreerde makelaar niet iets is dat je doet in een opwelling.

De grootste onafhankelijke makelaar-dealers in de Verenigde Staten

Volgens Investment News genereren de top vijfentwintig onafhankelijke broker-dealers in de Verenigde Staten meer dan $ 20 miljard aan gecombineerde inkomsten per jaar. De grootste, een bedrijf genaamd LPL Financial, genereert ongeveer $ 4. 3 miljard aan inkomsten, de op een na grootste onafhankelijke makelaar-dealer, Ameriprise Financial, genereert meer dan $ 3.7 miljard, en de op twee na grootste, Raymond James Financial, genereert meer dan $ 1. 5 miljard.

Andere broker-dealers zijn de reuzen; huishoudelijke namen die vaak deel uitmaken van een financieel conglomeraat, zoals de makelaar-dealerafdelingen van financiële grootmachten zoals Charles Schwab & Company, TD Ameritrade, Fidelity Investments, Scottrade en Interactive Brokers, om er maar een paar te noemen. Charles Schwab & Company, om één illustratie te geven, heeft ongeveer $ 2. 5 biljoen aan activa van klanten in bewaring gehouden. Fidelity loopt niet ver achter met meer dan $ 1. 5 biljoen aan activa van klanten in bewaring gehouden. Bedrijven zoals Charles Schwab bezitten ook banken en andere dochterondernemingen om hen in staat te stellen om allesomvattende diensten aan doe-het-zelver beleggers te bieden.

Het verschil tussen een tussenhandelaar en een geregistreerde beleggingsadviseur begrijpen

In grote lijnen, naast een makelaar-dealer, de andere belangrijke classificatie van registratie voor een natuurlijke persoon (een individu) of een bedrijf (een algemeen samenwerkingsverband, vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, vennootschap of andere entiteit) die actief is in de effectenindustrie, wordt een geregistreerde beleggingsadviseur genoemd. Terwijl makelaar-dealers verplicht moesten worden geregistreerd volgens de Securities Exchange Act van 1934, Registered Investment Advisors of RIAs zoals ze soms worden genoemd, kwamen ze eerst in hun huidige vorm met het aannemen van de Investment Advisers Act van 1940. Hoewel het publiek soms verwart broker-dealers en geregistreerde beleggingsadviseurs, ze zijn heel verschillende dingen. (Het is belangrijk om te erkennen dat de term "geregistreerd" in Registered Investment Advisor geen titel is en evenmin een specifiek niveau van kennis, vaardigheden of expertise vertegenwoordigt, het is gewoon een aanduiding die aangeeft dat het bedrijf aan de minimumvereisten heeft voldaan. om deel te nemen aan het bedrijf.)

Ten eerste zijn broker-dealers gebonden aan een lagere gedragsnorm ten opzichte van hun klanten, die een aanbeveling moeten rechtvaardigen op basis van iets dat bekend staat als geschiktheid. Dat wil zeggen dat de makelaar-dealer alleen maar hoeft te bewijzen dat een aan een cliënt aanbevolen beveiliging in algemene zin geschikt is voor die klant; e. g. , de vertegenwoordiger van de makelaar-dealer had geen 93-jarige weduwe die al haar obligaties verkocht om alles te beleggen in leveraged exchange traded funds omdat dat duidelijk ongepast zou zijn. De kritiek op deze standaard is dat het makelaarshandelaren toestaat om financiële producten en diensten te pushen die in hun eigen financieel belang zijn, niet het belang van de klant, inclusief het kopen van minder-dan-ideaal-voor-de-klant -constante risicokapitaalfondsen, waarvan sommige een verkoopbelasting van 5. 75% hebben. Deze beleggingsfondsen hebben ook vaak hogere kostenratio's. Het ministerie van Arbeid besloot deze norm over te nemen, althans daar het betrekking had op pensioenrekeningen, en nam een ​​regel aan die fel bestreden werd. Deze nieuwe regel vereist dat broker-dealers die een afboekingsrekening beheren, zoals een Roth IRA, optreden als een fiduciaire die aan een fiduciaire norm gebonden is.

Een fiduciaire standaard is een veel grotere deal omdat het de hoogste verplichting vertegenwoordigt die een persoon volgens Amerikaans recht aan een andere persoon kan schuldig zijn. Iemand die als een fiduciaire optreedt, moet handelen in het beste belang van de persoon die hij of zij vertegenwoordigt of dient. Belangenconflicten moeten openbaar worden gemaakt. De gedragsnormen moeten onberispelijk zijn. Het gegeven investeringsadvies moet meer dan geschikt zijn; e. g. , je zou het moeilijk hebben om jezelf uit te leggen of je een klant had laten beleggen in een fonds dat precies dezelfde onderliggende posities aanbood, maar dat was een paar keer duurder als je een fiduciair was. De fiduciaire standaard is zo belangrijk dat er gevallen zijn waarin een ouder een kindgeld cadeau doet via een UTMA-account - een type titel dat wordt beheerst door de Uniforme overdrachten naar de Minor Act van een bepaalde staat waarin een bewaarder, vaak de schenker, bezit, zoals aandelen in een effectenrekening, voor een minderjarig kind onder fiduciaire plicht tot het minderjarige kind de volwassen leeftijd bereikt, vaak 21, maar met sommige staten die de optionele limiet zo hoog instellen als 25 - en vervolgens gebruikte het geld om te betalen voor de medische noodsituatie van een kind, alleen om de rechter te bevelen dat de ouder al het geld met rente moet betalen.

In de afgelopen jaren hebben sommige Registered Investment Advisors de fiduciaire taak nog verder opgevolgd door zichzelf te verklaren als "alleen kosten". Een geregistreerde inschrijvingsadviseur met een vergoeding schuwt alle andere materiële vormen van compensatie en genereert de enige bron van inkomsten voor vergoedingen, vaak als een percentage van het beheerde vermogen voor zoiets als een individueel beheerd account, rechtstreeks aan de onderneming betaald door de klant. Het argument is dat dit de belangenconflicten tussen het bedrijf en de klant aanzienlijk vermindert, omdat het bedrijf geen financiële stimulans zou moeten hebben anders dan de klant helpen zijn of haar vermogen te laten groeien, omdat hoe meer geld de klant onder beheer heeft, hoe meer geld het bedrijf verdient. wordt betaald. Zoals ik in een artikel met de naam Asset Management Companies for Beginners uitlegde, komt dit vaker voor bij bedrijven die zijn gericht op welgestelde en vermogende klanten, omdat het een uitdaging kan zijn om kleinere accounts op een economisch verantwoorde manier te onderhouden verstandig.

Wat is een Dual-Registered Broker-dealer?

Een tweevoudig geregistreerde broker-dealer is een natuurlijke persoon (een individu) of een bedrijf (een vennootschap onder firma, een commanditaire vennootschap, een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, een vennootschap of een andere entiteit) die is geregistreerd als makelaar-dealer en als een geregistreerde beleggingsadviseur. Ondanks de stijgende populariteit kan dubbele registratie lastig zijn omdat het voor een klant of klant moeilijk kan zijn om in zijn of haar geest te scheiden van de capaciteit waarmee hij of zij op een bepaald moment met een vertegenwoordiger te maken heeft. Bedrijven die in deze categorie vallen, worden soms "hybride" adviseurs genoemd. In feite moet de vertegenwoordiger waarmee de klant werkt tussen twee hoeden wisselen, beslissen of hij of zij als fiduciaire moet optreden, zich gedragen op een manier die in het beste belang is van de klant, of een makelaar-dealer, waarmee hij of zij inkomsten kan genereren door de klant financiële producten te verkopen die voldoen aan de geschiktheidsnorm.Regulatoren lijken er veel beter naar te hebben gekeken, omdat het aantal dubbel geregistreerde makelaarshandelaren de afgelopen jaren is toegenomen, ondanks dat het nog steeds een objectief klein percentage is van de totale financiële sector. Om het een fijner punt te geven, liet Wall Street Journal een verhaal horen op 26 maart 2015 genaamd Dually Registered Investment Advisers Blur the Broker-Fiduciary Line door Mattias Rieker die verklaarde: " Het aantal dubbel gedeponeerde adviseurs blijft klein, maar is tussen 2008 en 2013 met 50% toegenomen tot meer dan 24.000 van een totaal adviseursbestand van meer dan 285.000 volgens gegevensonderzoeksbureau Cerulli. "

Wat moet een belegger zoeken in een tussenhandelaar?

Als u erover denkt om met een broker-dealer te werken, zijn er een paar dingen die u moet overwegen, afgezien van voor de hand liggende factoren zoals financiële kracht en de juiste regelgevende en andere inloggegevens.

1. Heeft de vertegenwoordiger van de makelaar-dealer of makelaar-dealer een criminele geschiedenis, een geschiedenis van beschuldigingen van wangedrag of andere feiten waarvan u op de hoogte moet zijn? Om het antwoord te achterhalen, gebruikt u het FINRA BrokerCheck-systeem om klachten te onderzoeken die zijn ingediend tegen de makelaar-dealer die u overweegt om uw geld te belasten.
2. Voel je je comfortabel? Luister naar je gevoel en, om een ​​concept van een beroemde belegger te lenen, werk alleen met iemand die je "leuk vindt, bewondert en vertrouwt". Als dat zo is, zegt een zachte stem in je achterhoofd of hart dat je weg moet lopen, negeer het niet. U kunt altijd een makelaar-dealer vinden. U hoeft niet met iemand in het bijzonder te werken, of zelfs met een specifiek bedrijf. Vergeet nooit dat het jouw geld is.
3. Heeft de makelaar-dealervertegenwoordiger naar u geluisterd? Begrijpt hij of zij uw omstandigheden, behoeften, omstandigheden, wensen, voorkeuren en waarden?
4. Zijn de openbaarmakingsdocumenten vrij? Begrijpt u wat u gaat krijgen en wat u ervoor betaalt?