Wat is de Big Mac-index?

De Big Mac Index is een index gecreëerd door The Economist op basis van de theorie van koopkrachtpariteit (PPP). Op de lange termijn stelt de PPP-theorie dat wisselkoersen gelijk moeten zijn aan de prijs van een pakket goederen en diensten in verschillende landen. En, wat een betere mand goederen dan McDonald's Big Mac - of tenminste het equivalent daarvan - in verschillende landen?

In theorie weerspiegelt de prijs van een Big Mac een aantal lokale economische factoren, gaande van de kosten van de ingrediënten tot de kosten van lokale productie en reclame.

De resulterende PPP-waarde wordt daarom door veel economen beschouwd als een redelijke maatstaf voor de koopkracht in de echte wereld. Maar beleggers moeten onthouden dat er enkele uitzonderingen op de regel zijn.

In dit artikel zullen we bekijken hoe de Big Mac Index werkt, enkele nadelen in overweging nemen en hoe beleggers en economen deze kunnen gebruiken om bruikbare conclusies te trekken.

Hoe de Big Mac-index werkt

De Big Mac-index wordt berekend door de prijs van een Big Mac in één land te delen door de prijs van een Big Mac in een ander land in hun respectieve lokale valuta . De resulterende waarde wordt vervolgens vergeleken met de officiële wisselkoers tussen de twee valuta's om te bepalen of een van beide valuta is ondergewaardeerd of overgewaardeerd volgens de PPP-theorie.

Stel dat een Big Mac in de VS één Amerikaanse dollar kost en één in de eurozone twee euro kost. De waardering van de Big Mac Index voor EUR / USD zou 2. 0 zijn, of twee gedeeld door één, die dan kan worden vergeleken met de EUR / USD-wisselkoers.

Als de wisselkoers 1,5 was, konden beleggers voorspellen dat de euro met 0. 5 euro per Amerikaanse dollar ondergewaardeerd was.

Er zijn ook veel varianten van de Big Mac Index die nuttig kunnen zijn voor beleggers. UBS Wealth Management heeft bijvoorbeeld de index uitgebreid met het aantal uren dat een gemiddelde werknemer moet werken om genoeg te verdienen om een ​​Big Mac te kopen.

Andere groepen hebben afzonderlijke indexen gemaakt voor alles van Apple iPods tot Starbucks-koffie tot Ikea Billy-boekenplanken.

De consumentenprijsindex - een belangrijke maatstaf voor de inflatie - wil alle soorten goederen omvatten, maar veel van deze economen geloven dat bepaalde goederen een meer accurate indicator kunnen bieden. Dit is natuurlijk ook het grootste nadeel van de Big Mac-index - het bevat slechts één item en een gebrek aan diversificatie in andere economische indicatoren.

De Big Mac-index gebruiken

Beleggers in de Verenigde Staten zien misschien niet veel behoefte aan de Big Mac-index, omdat er al een aantal gerenommeerde prijsindexen beschikbaar zijn, zoals de consumentenprijsindex (CPI). Maar de index wordt nuttig in andere landen waar betrouwbare indexen niet beschikbaar zijn, zoals die welke overheidsstatistieken manipuleren of die geen officiële gegevens publiceren.

Bijvoorbeeld, veel economen geloofden dat Argentinië zijn officiële consumentenprijsgegevens had aangepast om het werkelijke inflatiepercentage tussen 2010 en 2012 te onderschatten. Dus, The Economist gebruikte zijn Big Mac Index om te vinden dat het gemiddelde jaarlijkse percentage van de hamburgerinflatie 19% vergeleken met het officiële inflatiepercentage van 10% in januari 2011.

Beleggers kunnen gegevens uit de Big Mac Index op veel verschillende manieren gebruiken. Ze kunnen bijvoorbeeld de waarden gebruiken om te bepalen of een valuta overgewaardeerd of ondergewaardeerd is ten opzichte van andere en handelen op basis van die gegevens op de valutamarkt. Evenzo kunnen beleggers veranderingen in waarden in de loop van de tijd meten om de inflatiepercentages te bepalen en te vergelijken met officiële records.

Key Takeaway Points

• De Big Mac Index is een index gemaakt door The Economist op basis van de theorie van Koopkrachtpariteit (PPP).
• De Big Mac-index wordt berekend door de prijs van een Big Mac in één land te delen door de prijs van een Big Mac in een ander land in hun respectieve lokale valuta.
• Beleggers kunnen gegevens uit de Big Mac-index op veel verschillende manieren gebruiken, variërend van het bepalen van de inflatiecijfers tot het vergelijken van valutawaarderingen.