Politiebezit in Rechtshandhaving

In de wetshandhavingskringjes over de Verenigde Staten gaat er nog een stil debat over de broederschap van de "dunne blauwe lijn" en professionele beleefdheid onder politieagenten. In het hart van de discussie gaat het om de vraag of politieagenten slijtage moeten krijgen als ze verkeersoortredingen pleiten en zelfs misdaden, vooral in het licht van hun moeilijke baan en het belang van 'samen te steken'.

Professional Courtesy

Professionele beleefdheid is niet uniek voor de rechtshandhaving; een bepaalde verwante geest bestaat zeker over bijna alle beroepen. Wachters, bijvoorbeeld, tip dikke collega's beter als u uit eten gaat. Hospitality-werknemers kunnen vaak hun "collega's" verzorgen door hun gratis drankjes of verbeterde service te geven. Historisch hebben artsen gratis medische diensten aangeboden aan medisch artsen en hun familieleden.

Het feit is dat mensen die dezelfde of soortgelijke banen verrichten, een zekere waardering en begrip hebben van wat zij van dag tot dag bezighouden, en ze hebben een natuurlijke neiging tot empathie en een verlangen om te helpen elkaar uit. Gezien hoe hard een dag in het leven van een politieagent kan zijn, is het geen wonder dat medeburgers geneigd zijn om de andere kant te zien wanneer hun "broers en zussen in het blauw" kleine overtredingen en overtredingen doen.

Hogere normen voor politieagenten

In het wetshandhaving verwacht het publiek echter dat hun officieren op een hoge ethische standaard worden gehouden. Om hun taken te vervullen en hun missie te bereiken om de veiligheid van de bevolking te verbeteren, vertrouwen de ambtenaren op het vertrouwen van het publiek. Een deel van dat vertrouwen houdt in dat de officieren de wet zullen volgen en door voorbeelden leiden.

Ontvang gratis gevangenis?

Meestal wordt professionele vergunning voor politieagenten gegeven - of althans verwacht - in het stopcontact. U heeft twijfel de "dun blauwe lijn" stickers op de achterruit van auto's in het verkeer gezien. Veel officieren en ambtenaren van openbare veiligheid tonen de schijnbare onschadelijke sticker als een symbool voor andere officieren dat ze 'op de baan' zijn, een zin die wordt toegepast op degenen die in de rechtshandhaving werken. De verwachting is dat andere ambtenaren slim zullen zijn, omdat "we er allemaal bij zijn." In de meeste gevallen krijgen officieren ruime discretie in welke wetten ze afdwingen en hoe ze hen afdwingen. Citaties, arrestaties, aankondigingen om te verschijnen en schriftelijke of mondelinge waarschuwingen staan ​​in de meeste gevallen op tafel. Het weten dat een schrijver een politieagent is, kan vaak invloed hebben op de beslissing van een andere ambtenaar over hoe hij of zij gebruik kan maken van zijn of haar discretie.

Leniency for Cops - Right or Wrong?

Maar is het goed? Moeten politieagenten speciale aandacht krijgen?Of zouden ze naar verwachting de wet moeten volgen - alle wetten - net zoals iedereen en dezelfde gevolgen hebben als iedereen?

Voor degenen die aan de kant van lenigheid en professionele hoffelijkheid vallen, is het argument dat niemand anders weet welke officieren van dag tot dag in de gaten komen.

Velen zeggen dat collegaofficieren degenen zullen zijn om je te steunen als je hulp nodig hebt, en daarom moet je dat in gedachten houden als je er een hebt gestopt. In sommige gevallen kan een ticket of een arrestatie het werk van iemand betekenen, waardoor de beslissing om handhavingsmaatregelen veel moeilijker uit te voeren. Officieren, sommigen zeggen, zouden elkaar moeten verzorgen.

Wie is de Rat?

Hoewel het wel redelijk is dat officieren iets in aanmerking komen, krijgen sommige politieagenten een boos gevoel wanneer ze of hun familielid een verkeersbewijs ontvangen of zelfs een schriftelijke waarschuwing. Officieren die kaartjes aan andere officieren schrijven, worden soms "ratten" of slechter genoemd, en er zijn sommigen die er sterk van overtuigen dat een officier in bijna geen gevallen een handhavingsactie moet ondernemen tegen een ander, ongeacht of hij aan het werk is of niet.

Uitvoering van de missie

In feite vliegt deze gedachte in het gezicht van waarom officieren ervoor kiezen om in de rechtshandhaving te werken, om mee te beginnen. Het ondermijnt ook het vertrouwen dat het publiek in het beroep heeft geplaatst. Het feit is dat officieren naar verwachting voorbeeldig zijn in het volgen van de wet, zodat ze geloofwaardigheid kunnen krijgen als ze het afhandelen. Het naleven van de wet, of aan dezelfde of hogere standaard gehouden worden die wij het publiek houden, neemt weg van het vermogen van officieren om de wetten effectief te handhaven en neemt derhalve hun vermogen om levens en eigendommen te beschermen.

Echt professioneel gerechtigheid

In plaats van een boosheid uit te drukken bij een andere ambtenaar, omdat er geen professionele hoffelijkheid aan een ander is gegeven, is de verontwaardiging beter gericht op de persoon die de ambtenaar in die positie heeft geplaatst. Kortom, ongeacht uw beroep, als iemand niet aan de wet aansprakelijk is, dan is het de beste aanpak om het in de eerste plaats niet te breken.

Politieambtenaren begrijpen dat hun beroep uniek is en? die officieren moeten samen blijven als ze succesvol moeten zijn en veilig blijven. Maar ze zijn ook allemaal bewust van de gevolgen van het breken van wetten - zelfs verkeerswetten. Naast de juridische gevolgen en het ongemak van de buitenkant van een verkeerskaartje, zijn er echte wereldgevolgen als er dingen mis gaan. Wetten zijn in orde om mensen veilig te houden tegen kwaad. Als officieren hen niet volgen, of hun fouten niet nakomen en de verantwoordelijkheid en de gevolgen van hun eigen acties niet accepteren, stoppen zij deel uitmaken van de oplossing en worden ze deel van het probleem.