Productie Kredieten in beveiligingsmakelaarsbedrijven

Hoewel het algemeen bekend is dat financiële adviseurs worden betaald op basis van commissies, is dit niet strikt het geval. In plaats daarvan zijn hun contante vergoeding gelijk aan hun geaccumuleerde productiekrediet tijden een uitbetalingsratio. productiekredieten kunnen gelijk zijn aan, minder dan of zelfs meer dan de werkelijke opbrengsten die de onderneming verdiend op een bepaalde transactie die door de financiele adviseur namens een cliënt wordt uitgevoerd.

Met aandelenhandel die op de New York Stock Exchange wordt uitgevoerd, zijn de productiekredieten meestal gelijk aan de door de klant betaalde provisie. Om deze reden, en omdat deze NYSE-beursgenoteerde aandelenhandel traditioneel het grootste deel van de inkomstenstroom (en productiecredieten) die door de meeste financiële adviseurs is gegenereerd, vormde, werd het gebruikelijk om productiekredieten te combineren met commissies in gemeenschappelijk gebruik.

Productiekredieten zijn normaal gelijk of tenminste nauw benaderd, de verkoopkosten ingebed in een bepaalde effectentransactie. Deze omvatten bijvoorbeeld:

Commissies betaald door de klant op een transactie waarbij de makelaar als agent optreedt, ofwel de handel uitvoert op een effectenbeurs of met een ander bedrijf dat een markt in die beveiliging maakt. In het geval van klanten die betalen door activa, in plaats van provisies op individuele transacties, zullen productiekredieten normaal gesproken gelijk zijn aan die op activa gebaseerde vergoedingen.

De opwaardering of markdown betaald door de klant op een transactie waarbij de makelaar als hoofdverantwoordelijke optreedt, de opdracht vervult van een inventarisatie van effecten die zij beheert en beheert. Markeringen op klant aankopen en markdowns op klantensales worden gewoonlijk op dezelfde manier berekend als commissies op agentschapstransacties.

Concessies verkopen in nieuwe uitgaven van effecten. De prijs van een nieuw emissie van eigen vermogen of schuld omvat typisch een verkoopconcessie en een onderschrijvingsvergoeding die bovenop het netto bedrag dat de emittent zal ontvangen, worden gelaagd. De verkoopconcessie vergoedt verkopers (zoals financiële adviseurs) om beleggers te vinden die bereid zijn om in het probleem te kopen. De onderschrijvingsvergoeding vergoedt de beleggingsbankiers en effectenbezitters die de overeenkomst hebben gestructureerd en die een zekere mate van risico kunnen aannemen als het niet tegen de aangegeven prijs verkoopt.

Verkoopprijzen ingebed in de prijsstelling van beleggingsfondsen. Sommige beleggingsfondsen worden verkocht met expliciete verkoopkosten die de klant gemakkelijk kan zien, en sommige zijn niet. Op het gebied van beleggingsfondsen zijn de verkoopkosten traditioneel verkoopbelastingen genoemd. Sinds de jaren tachtig hebben beleggingsfondsen steeds meer gewerkt aan zogenaamde back end loads die op het moment van de verkoop aan de klant worden geheven, in plaats van op het moment van aankoop.Er zijn ook zogenaamde level load fondsen waarin de verkoopkosten (vaak een 12b1-vergoeding genoemd, na een verordening die het toelaat) is ingebed in de jaarlijkse bedrijfskosten van het fonds. Deze regelingen werden ontworpen om de groeiende populariteit van niet-lopende fondsen tegen te gaan die direct door de beleggingsfondsen aan de belegger worden verkocht, in plaats van via effectenmakelaars en verkopers zoals financiële adviseurs.

Door het vervangen van voorbelastingen (de traditionele belastingen die zijn beoordeeld op het moment van verkoop) met vertraagde belastingen, hebben onderlinge fondsen met verkoopkosten een manier gevonden om de investeerdersbestendigheid te overwinnen.

Andere productiekredietpremies: Productkredieten kunnen ook worden toegekend voor niet-transactiewerkzaamheden gedaan door een financieel adviseur, zoals om een ​​cliënt te overtuigen om een ​​formeel financieel plan op te stellen dat door de firma is opgesteld.

Smaken van de maand: Bedrijven hebben regelmatig speciale marketingdrives die van maand tot maand verschillen, waarvoor extra productiekredieten, boven en buiten de gebruikelijke, worden toegekend voor deelname. Dergelijke campagnes worden vaak 'smaak van de maand'-specialiteiten genoemd, met een beetje minachting, aangezien financiële adviseurs zelden een langetermijnwaarde zien voor deelname, maar zullen dit doen om hun vergoeding te maximaliseren.

In het geval van bedrijven die ook als marktmakers optreden, kunnen zij bonusproduktiekredieten toevoegen om de verkoop van bepaalde effecten te stimuleren waarmee ze overmatig voorraad zijn geworden.

Ook bekend als: Commissies

Alternatieve Spellings: PC's

Voorbeelden: De financiële adviseur heeft 250 Productie Credits op deze handel verdiend.