Naval Air Crew Candidate School (NACCS - Pensacola)

Engelen bestaan. De Marine maakt ze, en de fabriek is in Florida. Marine-engelen dragen groene vluchtpakken en knuffelvliegtuigen die weinig ruimte bieden voor halo's of zelfs pluizige witte veren. Deze guardian angels hebben sinds het begin van de marine-luchtvaart trouw aan de luchtvaartpersoneel, passagiers, vliegtuigen en vracht gezet.

Toch gaan ze meestal onopgemerkt onder de rest van de vloot, los van de typische zeelieden alleen door de goudvleugels die op hun kisten zijn vastgelegd, met de letters "AC" in het centrum gemarkeerd.

De letters staan ​​voor 'air crew', en het verdienen van een van de zeldzame gouden prikpennen is een van de zwaarste kwalificaties in de vloot.

NACCS bij NAS

Officieel bekend als de Naval Air Crew Candidate School (NACCS), Naval Air Station (NAS) Pensacola, Fla., Het is een dienststation die gemakkelijk wordt verward als een klein stukje hemel met meestal jaar zonlicht weer. Maar laat de vakantie-achtige omgeving je niet laten vallen; NACCS is alles behalve een vakantie voor kandidaten voor luchtvaartmaatschappijen.

"Bootkamp lichamelijke training kan je voorbereiden op plicht in de Marine, maar het bereidt je niet voor de luchtvaartschool op," zei Air Crew Candidate, Airman Apprentice William Joseph Hamilton.

Alleen om te verdienen het recht om pogingen te proberen, is school een fysieke en mentale uitdaging. Waardevolle kandidaten, alle vrijwilligers, moeten in grote fysieke vorm zijn en een sterke genoeg zwemmer zijn om een ​​tweede klasse zwemtest te kunnen doorlopen tijdens het opstartkamp. Ze moeten de Marine Fitness Assessment (PFA) met een "bevredigend-medium" in alle categorieën voor hun geslacht en leeftijd doorgeven en een vlucht fysiek passeren alvorens de voet op de kwartetdek van de luchtbemanningskool te zetten.

Air crew duty is niet voor iedereen. Zeilers kunnen en op elk gewenst moment een druppel op verzoek indienen tijdens het trainingsproces met hoge risico's. Stijf lichamelijke, mentale en zelfs emotionele obstakels wekken iedereen die niet kan omgaan met wat hun weg gegooid is.

"We kunnen niet alleen een geverifieerde vent in een vliegtuig gooien en verwachten dat hij bijdraagt ​​aan de missie," zei Kenneth J. Chief of Operations Systems Chief Operations System Operator Kenneth J. Ellenburg, NACCS Chief Chief Petty Officer, belast met training . "Flying Navy is niet iets zoals vliegen op een luchtvaartmaatschappij. Er is veel voor het personeel van de luchtbemanning tijdens een vlucht. "

Air Crew Polls

Vliegtuigpersoneel varieert, afhankelijk van het type vliegtuig waaraan ze zijn toegewezen en de taak van het vliegtuig. Zeevliegtuigen bewegen Zeilers en mail, betreden doelen, voeren toezicht, directe gevechten, jacht onderzeeërs en verrichten andere taken die de Marine nodig acht.

Luchtbemanningskosten tijdens deze vluchten kunnen onder meer het onderhoud van elektronische, mechanische en beveiligingssystemen in de lucht omvatten; opererende lucht elektronische apparatuur; tactische taken uitvoeren als vliegtuigingenieurs, lastmasters, analisten en reel operators op Take Charge and Move Out (TACAMO) vliegtuigen; opererende luchtmijt tegenmaatregelen apparatuur, of bemanning geserveerd wapens; en dienen als vluchtelingscommunicatie exploitanten, medische technici in vlucht of zelfs vluchtdiensten.

"Luchtbemanning maakt de missie succesvol," zei Ellenburg. 'De piloten krijgen je daar gewoon. "

Soms kom je er gewoon en terug, is het moeilijkste onderdeel van de missie.

Door middel van ontwerp worden bijna alle vliegtuig- en helikopterapparatuur vliegtuigkandidaten aan boord gekomen bij NACCS tijdens training.

Instructeurs verspillen weinig tijd om hun aandacht in de moeilijke realiteit van de marine-luchtvaart te breken, waar ongelukken kunnen en kunnen gebeuren.

Opleidingscontrapties eerlijk genoemd naar aviator nachtmerries, zoals de helikopterdunker, een full-scale mock-up van een helikoptercabine, worden door instructeurs gebruikt om kandidaten in het water te "crash". Zonder waarschuwing sturen instructeurs de dunker naar de drank, die de cabine draait als het zinkt. Studenten moeten van hun stoelen naar buiten trekken via specifieke wegen, eenmaal terwijl ze hun vliegtuig dragen, en dan weer met een zwart-out bril.

Zoals veel Navy-banen, zorgt de overleving van de luchtbemanning centraal op aandacht voor detail en de volgende procedures, die in de hoofden van de kandidaten worden geboord tot ze instinctief zijn. "U draagt ​​geen checklist bij u wanneer u het water raakt," zei Ellenburg.

"Je moet mentaal hard genoeg zijn om de juiste dingen te doen, omdat je maar één kans krijgt als je een ramp vindt. "

Het uitkomen van het vliegtuig is slechts een onderdeel van het overleven van een ongeluk op zee. Luchtbemanningspersoneel moet vermijden verdrinken tijdens het ontwijken van zinkende vliegtuigen, mogelijke branden, vijandelijke agressie, hitte, kou, golven, uitputting, uitdroging en andere obstakels tussen hen en eventuele reddingspogingen die de marine hun weg stuurt. NACCS dekt het allemaal over vier weken.

Luchtbemanningspersoneel is opgeleid om verantwoordelijkheid te nemen voor hun gehele bemanning, passagiers en eventuele reddende lading, dus het zou niet verwonderlijk moeten zijn dat de twee voornaamste dingen op luchtbemanningskool fysieke conditie en zwemmen zijn.

Survival Training for Candidates

Kandidaten moeten negen niveaus van wateroverlevingsopleiding passeren om af te leiden van NACCS. 'Het merendeel van de tijd, als je in het water komt als een vlieger, is het omdat er iets misgegaan is', zei Water Survival Instructor Aviation Boatswain's Mate (Equipment) 2e klas Cory Smith. "We geven de studenten het vertrouwen dat ze een ongeluk in het water moeten overleven. We laten ze begrijpen dat ze diep moeten gaan zwemmen en zwemmen van het schip (of vliegtuig) om vervuiling, brand, explosies en andere zeelieden te voorkomen. Het maakt uit hoe je in het water springt. Spring op de verkeerde weg en je moet proberen te overleven met een gebroken been, ontwrongen schouder of slechter. "Volgens Smith kan het tot 15 minuten duren voor een reddingshelikopter om uit het dek te komen, zodat het overleven van een crash betekent dat u het tot een reddingsvlot of water moet maken tot de hulp eraan komt. Luchtbemanningskandidaten verlaten wetende verdrinkingsdichtheidstechnieken zoals waterdrijvend, drijvend en maken ze aan dat reddingsvlot, zelfs als het een mijl zwemt weg terwijl ze tussen 45 en 50 lbs dragen.van de vluchtuitrusting.

"Ik heb veel geleerd bij wateroverleving," zei Airman Recruit Avery Layton. Zij beschouwde de loopvlak- en vlottertest (WS-4) het moeilijkste deel van haar opleiding op luchtvaartschool. 'Ik ben er bang om mijn gezicht hier in het water te zetten omdat ik het zo vaak heb gedaan. En nog een ding … het dragen van laarzen geeft je niet meer tractie in het water. "

Luchtbemanningspersoneel wordt toevertrouwd om meer te doen dan hun missie te voltooien. Ze worden verwacht als waakhonden voor de rest van de bemanning en het vliegtuig om ongelukken te voorkomen. Een van de dingen waar de luchtbemanning op zoek is, zijn symptomen van hypoxie.

Hypoxie is een fysieke aandoening die het lichaam ervaart wanneer de zuurstofgehalten van het bloed onder 87 procent vallen en beginnen typisch op hoogten boven 10 000 voet. Lage zuurstofgehalten veroorzaken vertraagde motorische vaardigheden en verminderde oordeel. Kandidaten gaan door een lage druk kamer, waar luchtvaart fysiologische technici zoals Ziekenhuis Corpsman 2e klas Mark Morin de door de lucht gebonden zeelieden opvoeden.

Hoewel de luchtvaartmaatschappij het vliegtuig niet daadwerkelijk vliegt, "zeiden Morin," ze moeten de tekenen van hypoxie begrijpen, want als een piloot hypoxie heeft, gaat iedereen aan boord van dat vliegtuig om zijn lot "

Staying Grounded

Terwijl ze op de grond zijn, worden de bemanningsleden niet uit hun taken vrijgelaten. Wanneer ze niet vliegen, vervullen ze taken zoals onderhoud van vliegtuigen, operaties, lijnafdeling, communicatie en andere taken in verband met hun bronclassificaties.

De naam van de luchtvaartmaatschappij is een van de moeilijkste pinnen om te verdienen. De marine is van plan om het zo te houden door de reputatie die de vliegtuigvliegen hebben verdiend in de luchtvaartgemeenschap.

"De reputatie van de air crew training programma heeft de piloten in staat gesteld om de luchtbemanning zonder problemen te vertrouwen," zei Ellenburg. "De piloten raden nooit de beslissingen van de aangemelde luchtbemanning aan. "

De beloningen voor het afstuderen van NACCS zijn kort, met een stevige handdruk en een duw naar de volgende uitdaging in het vierhandige gauntlet dat het kwalificatieproces van de luchtvaartmaatschappij is. Naast het doorgeven van NACCS, moeten kandidaten hun broncijfer "A" school, Survival Evasion Resistance en Escape training veroveren en uiteindelijk op hun specifieke platform kwalificeren bij een vlootvervangend squadron. Dan, en alleen dan, verdienen deze beschermengels hun vleugels en wat extra geld met hun carrière kreeg de incentive pay-out van de vlieger.

Maar die dagdroom blijft onduidelijk voor kandidaten terug bij NACCS, die meer gericht zijn op het niet meer slikken dan hun eerlijk deel van water, het voltooien van de gevreesde mijl zwemmen en het ontsnappen van de chaotische helikopterdunker, dan op de dag krijgen ze hun vleugels, de heilige graal van deze beschermengels.