Meer informatie over Volatility Skew

Schommeling van de volatiliteit verwijst naar het feit dat opties op dezelfde onderliggende waarde, met verschillende uitoefenprijzen, maar die tegelijkertijd vervallen, een andere impliciete volatiliteit hebben.

Wanneer opties eerst op een beurs werden verhandeld, was de schommeling van de volatiliteit erg verschillend. Meestal verhandelden opties die uit het geld waren, tegen hoge prijzen. Met andere woorden, de impliciete volatiliteit voor zowel puts als calls nam toe naarmate de uitoefenprijs wegliep van de huidige aandelenkoers, wat leidde tot een vluchtige glimlach . "

Dat is een situatie waarin out-of-the-money (OTM) -opties (oproepen en ) doorgaans neigden naar prijzen die "rijk" leken ( te duur). Toen de impliciete volatiliteit werd uitgezet tegen de uitoefenprijs (zie afbeelding), was de curve U-vormig en leek hij op een glimlach. Na de beurscrash die zich in oktober 1987 voordeed, gebeurde er iets ongewoons met de optieprijzen.

Het is niet nodig om uitgebreid onderzoek uit te voeren om de reden voor dit fenomeen te begrijpen. OTM-opties waren meestal goedkoop (in termen van dollars per contract) en waren aantrekkelijker als iets voor speculanten om te kopen dan als iets voor risiconemers om te verkopen (de beloning voor verkopen was klein omdat de opties vaak verlopen waardeloos). Omdat er minder verkopers dan kopers waren voor zowel OTM-putten als -oproepen, handelden ze tegen hogere dan "normale" prijzen - zoals geldt voor alle aspecten van handel (dat wil zeggen, vraag en aanbod ).

Sinds Black Mountain van 999 ( 19 oktober 1987) zijn OTM-putopties veel aantrekkelijker voor kopers vanwege de mogelijkheid van een gigantische uitbetaling. Bovendien werden deze putten aantrekkelijk als portefeuilleverzekering tegen het volgende marktdebacle. De toegenomen vraag naar putten lijkt permanent te zijn en resulteert nog steeds in hogere prijzen (dat wil zeggen een hogere impliciete volatiliteit). Als gevolg hiervan is de 'vluchtigheidstoets' vervangen door de 'volatiliteitsschaduw' (zie afbeelding). Dit blijft waar, zelfs als de markt naar allerhoogste hoogten klimt.

In modernere tijden, na OTM-oproepen werd het veel minder aantrekkelijk om te bezitten, maar OTM-putopties werden universeel gerespecteerd als portefeuille-verzekering, de oude vluchtigheidsglimlach is zelden te zien in de wereld van aandelen- en indexopties. In plaats daarvan is een grafiek die de toenemende vraag illustreert (gemeten als een toename van de impliciete volatiliteit (IV) voor OTM gepaard met een afgenomen vraag naar OTM-oproepen.

<> Dat plot van staking versus IV illustreert een

volatiliteit skew

. De term "volatiliteitsscheve ligging" verwijst naar het feit dat de impliciete volatiliteit merkbaar hoger is voor OTM-opties met uitoefenprijzen onder de prijs van het onderliggende actief. En IV is merkbaar lager voor OTM-opties die boven de onderliggende activaprijs worden uitgesmeerd. OPMERKING: IV is hetzelfde voor een gepaarde put en call. Wanneer de uitoefenprijs en expiratie identiek zijn, delen de call- en put-opties een gemeenschappelijke IV. Dit is misschien niet vanzelfsprekend bij het bekijken van optieprijzen. De omgekeerde relatie tussen de aandelenkoers en IV is het resultaat van bewijs dat ons laat zien dat markten veel sneller dalen dan ze stijgen.

Er zijn momenteel een aantal investeerders (en geldbeheerders) die nooit meer een bearmarkt willen tegenkomen wanneer ze onbeschermd zijn, i. e. , zonder enkele putopties te bezitten. Dat resulteert in een voortdurende vraag naar puts.

De volgende relatie bestaat: IV stijgt wanneer markten afnemen; IV valt als de markt aantrekt. Dit komt omdat het idee van een dalende markt ertoe neigt (vaak, maar niet altijd) mensen aan te moedigen (te schrikken) om zetels te kopen - of op zijn minst te stoppen met de verkoop ervan. Of het nu gaat om een ​​toegenomen vraag (meer kopers) of meer schaarste (minder verkopers), het resultaat is hetzelfde: hogere prijzen voor putopties.

Spanningsschommeling gebruiken bij handelen