Manieren Racehorse Trainers verdienen

Er is echt geen definitief antwoord op de vraag hoeveel geld een gemiddelde racehorsttrainer verdient, omdat hun inkomsten beïnvloed kunnen worden door het succes van hun lopers op hun baan en hun andere zakelijke inspanningen. De meeste racehorse trainers vertrouwen in feite op verschillende overstromingen om te kunnen leven. Hier zijn enkele belangrijke manieren waarop racehorse trainers geld kunnen verdienen.

Portefeuille percentages

Trainers krijgen traditioneel een tien procent korting van de winst die wordt toegekend aan paarden die eerste, tweede of derde in races afmaken.

Dit geld wordt rechtstreeks aan hen overgemaakt van de lopende rekening van het spoor. Purse-inkomsten kunnen een groot percentage van het inkomen van een trainer zijn en een trainer kan echt de grote geld verdienen als hun paarden goed concurreren in de meer prestigieuze inzetraces (die draagtassen dragen van een paar honderdduizend tot een paar miljoen dollar).

Dagtarief

Trainers laden een per diem voor elk paard dat in hun stal wordt gehouden. Dit tarief omvat basics zoals beddengoed voor de kraam, voeding, gebruik van stabiele apparatuur en tack, oefenrijder, bruidegom en andere kleine incidentals. Eigenaren worden nog steeds verzocht voor de zorg van een dierenarts of verpleegkundige, medicijnen, jockeykosten en een aantal andere kosten die niet in de dagtarief zijn opgenomen. Privé-trainers (die alleen voor een eigen eigenaar trainen) kunnen op een vast salaris worden gecompenseerd.

Actief als Bloodstock Agent

Trainers vertegenwoordigen hun klanten vaak bij verkoop, evalueren van prospects en biedingen in het verkooppaviljoen.

Ze kunnen ook prospects zien die ze op het circuit zien. In een van beide scenario's (waar de trainer de transactie als agent) bemiddelt, krijgen zij een provisie op de verkoopprijs. Deze vergoeding is meestal 5 procent van de aankoopprijs.

Teeltrechten

Het is gebruikelijk dat de eigenaren van goede (stakende winnende) colts de trainer een levenslange fokkerij geven.

Dit is in principe een gratis fokkerij per jaar voor de merrie van hun keuze, en dit recht kan worden verkocht in jaren waar de trainer geen eigen merrie heeft om te fokken. Teeltrechten op grote winnaars kunnen redelijk waardevol zijn, aangezien sommige hengsten een vergoeding van meer dan $ 100.000 per fok opleggen.

Een rehabilitatie faciliteit uitvoeren

Gewondste racehonden kunnen maanden na een significante ongeluk op stalletjes rusten, en het terugbrengen naar racefitness kan een lang en vervelend proces zijn. Ze moeten uit de tracé's van de trainer worden verwijderd en elders tijdens deze tijd verzonden. Terwijl er commerciële bedrijven rehab diensten aanbieden, hebben veel trainers eigen layup faciliteiten waar ze tijdens het herstel proces kunnen begeleiden. Rehab zorg kan prijzig zijn, en verwondingen zijn onvermijdelijk in dit bedrijf, dus dit is een ander goed niche gebied van het bedrijf om in te opereren.

Een trainingscentrum bedienen

Sommige trainers hebben trainingscentra waar ze de opleiding van jonge vooruitzichten kunnen beginnen, ze naar zadel en rijder kunnen breken zodat ze uiteindelijk kunnen beginnen met het trainen. Sommige trainers werken bijna uitsluitend in dit vakgebied, en het geld kan best goed zijn zodra een trainer een reputatie heeft opgebouwd in het bedrijf.

Paarden claimen

Trainers eisen ook dat paarden zichzelf of namens een cliënt runnen. (Bij het claimen van wedstrijden is elk paard verkrijgbaar tegen een bepaalde prijs aan een geïnteresseerde koper die zich voor de wedstrijd bij het racekantoor interesseert. Bij meerdere eisen wordt een aantal getekend om de winnende bieder te bepalen). Als ze het paard voor een cliënt rennen, krijgen ze meestal geen commissie, maar ze krijgen de extra inkomsten uit het paard verdienst en dagtarief.

Eigen paarden rennen

Veel trainers rennen een paar paarden van hun eigen, en ze behouden alle inkomsten in dit geval (behalve voor de jockeykosten natuurlijk). Er zijn voorbeelden van de combinatie van de eigenaar / trainer in bijna elk raceprogramma, met name in lagere wedstrijden waar het extreem gebruikelijk is.