Een beperkte aanvraag indienen

Sociale zekerheid die aanspraak maakt op getrouwde mensen kan complexer zijn dan je zou denken. Je moet je feiten kennen. Hier is een goed voorbeeld van hoe complex het kan zijn. Deze lezer heeft me de volgende vraag gestuurd:

"Alles wat ik lees, zegt dat ik een beperkte aanvraag moet indienen, maar het bureau Sociale Zekerheid (SS) zei dat het niet nodig was. Ik ben 66, de volledige pensioenleeftijd en mijn vrouw is zestig negen. Zij begon SS op 66, haar volle pensioengerechtigde leeftijd. Ik heb net ingediend tegen haar SS-record voor spousal support bij mijn lokale SS-kantoor. Ze zouden geen beperkte applicatie indienen omdat ze onnodig waren. Ze verzekerden dat mijn eigen SS-record zou niet in het spel komen en ik zou de mindere van de opties ontvangen die de spousal support zijn tot ik eigenlijk op mijn leeftijd op 70-jarige leeftijd ingediend heb. Ik belde het SS 1-800 nummer en vroeg dezelfde vraag. Ze keek hun records op op wat mijn lokale kantoor had ingediend en ook zei dat de beperkte applicatie niet nodig was om ervoor te zorgen dat ik alleen de spousal support kreeg, terwijl er niets werd ingediend tegen mijn eigen SS-record. Waarom is alles wat ik lees lees benadrukt dat de beperkte applicatie moet worden aangevraagd d? "

Het antwoord dat deze lezer werd gegeven door het Bureau voor Sociale Zekerheid, leek me niet goed. Blijkt, ik had gelijk. Per advocaat Avram Sacks, een nationaal expert op het gebied van sociale zekerheid, is hier het antwoord op waarom een ​​beperkte toepassing meestal nodig is:

De eiser MOET een beperkte aanvraag indienen om de ontvangst van het huwelijksuitkering te waarborgen en ervoor te zorgen dat het eigen voordeel van de aanvrager vertraging op pensioenen heeft. De interne gebruiksaanwijzing van de Sociale Administratie, het Programma Bedieningshandboek Systeem ("POMS") bij GN 00204. 020. D. 1 verklaart duidelijk dat een eiser de reikwijdte van de aanvraag om welke reden dan ook kan beperken, tenzij de geachte indienerregeling van toepassing is . Die regel (een agentschapsregeling bij 20 CFR §404.623), waarin wordt verklaard dat een aanvraag voor ouderdomspensioenvergoedingen (pensioenverzekeringsvoordelen of "RIB") of spousal benefits wordt geacht een aanvraag te zijn voor zowel als de claimant dossiers voorafgaand aan de volledige pensioengerechtigde leeftijd, is hier niet van toepassing omdat de schadeverzekeraar op volledige pensioenleeftijd is ingediend.

De POMS-regel die juist aangehaald is, verklaart echter dat elke vordering wordt beschouwd als een vordering op alle voordelen waaraan een vorder in aanmerking komt, tenzij het specifiek door de eiser is beperkt. Daarom moet de eiser een beperkte aanvraag indienen om de ontvangst van het spousal benefit te waarborgen.
In uw lezer's geval, ondanks de verklaring van de clerk dat de lezers eigen voordelen niet zouden kunnen spelen tot hij eigenlijk op zijn leeftijd op 70-jarige leeftijd ingediend was, POMS §GN 00204.020 en §GN 00204. 004 geven aan dat, tenzij de claimant een spousal-aanvraag uitsluitend beperkt tot spousale voordelen, zal de Sociale Administratie in feite de spousalaanvraag beschouwen als een aanvraag voor RIB.

En als dat gedaan is, is er een dubbele aanspraak. En met dubbele aanspraak wordt de Social Security Act (SSA) §202 (k) (3) [42 USC §402 (k) (3)] geactiveerd. Onder deze bepaling wordt de RIB eerst betaald, en als het spousal voordeel groter is, dan bedraagt ​​het totaalbedrag dat het RIB plus verschilt tussen het spousal benefit en de RIB. IF, aan de andere kant, is de RIB groter, geen spousal voordeel wordt betaald. (Er is geen "dubbel-dip".) En als er eenmaal RIB is betaald, kunnen de DRC's niet opkomen. (20 CFR §404. 313.) Met andere woorden, de klerk's bewering aan uw lezer dat het lagere spousal voordeel zou worden betaald, zelfs als een beperkte aanvraag niet is ingediend, is in strijd met SSA §202 (k) (3) .

Ik denk aan slechts twee scenario's waarin de SSA-clerk juist zou zijn, dat het feit dat een beperkte vordering niet wordt ingediend, geen invloed zou hebben op de eigen voordeel van de werknemer:

(1) Indien de aanvrager het primaire verzekeringsbedrag ("PIA" - het volledige voordeel van een werknemer op 66-jarige leeftijd is zo laag dat zijn spousale uitkering meer dan 132% van zijn eigen PIA bedraagt ​​(het bedrag dat een werknemer op zijn eigen rekening ontvangt als de volledige pensioengerechtigde leeftijd van 66 jaar oud is en de werknemer wacht tot 70-jarige leeftijd op zijn eigen rekening uitkering) en zelfs als zijn inkomen voor de komende vier jaar hoger was dan het loonbasis (het maximumbedrag van de inkomstenbelasting onder FICA), 132% van de opnieuw berekende PIA zou nog minder dan 1/2 van de PIA van de primaire loonhebbende zijn (dat wil zeggen de PIA van de vrouw van uw lezer), dan zou de indiening van de beperkte aanvraag onnodig zijn. Om zo zeker te kunnen weten of dit de basis vormt voor de positie van de Sociale Zekerheid, zou men de PIA van de eiser en van de echtgenoot van de eiser moeten kennen.

(2) Indien de aanvrager die werkzaam is in het kader van de wet op sociale zekerheid (zoals plaatselijke of staatsregering of buitenlandse dienstverband) en een pensioen ontvangt op basis van die dienstverband, zou het pensioenverzekeraar de uitkering kunnen verminderen tot nul uit hoofde van de bepaling van de overheidspensioenregeling van de Wet Sociale Zekerheid (SSA §202 (k) (5); 20 CFR §404. 408a). In die omstandigheid is het voordelig voor de werknemer om de RIB te ontvangen. Hoewel de werknemer zelfstandig in het kader van de wet op sociale zekerheid ook zal worden verminderd, is de verlaging onder een andere bepaling van de wet, de bepaling van de ontbreking van de windval (SSA §215 (a) (7), 20 CFR 404. 213).
De WEP-reductie is echter meestal kleiner dan de GPO-reductie en vermindert nooit de sociale zekerheidsuitkering tot nul.

Dus wat moet de lezer doen wanneer hij geconfronteerd wordt met een clerk die erop aandringt dat het indienen van een beperkte applicatie niet nodig is? De lezer moet:
De clerk presenteren met een kopie van POMS GN 00204.020. D. 1 en GN 00204. 004 en vraag waarom zijn eigen RIB niet zal worden aangetast bij gebrek aan beperkte aanvraag? GN 00204. 020. D. 1 geeft de lezer het recht om een ​​beperkte applicatie in te dienen. De lezer moet de clerk vragen om een ​​statuut-, regel- of agentschapsregel te vermelden waarmee de clerk het verzoek van de lezer kan negeren om een ​​beperkte toepassing in te dienen.

1. Als het antwoord van de clerk onbevredigend is, moet de lezer vragen om met een supervisor (en zo nodig de veldkantoorbeheerder) te spreken en hetzelfde verzoek te doen.
2. Als de clerk of de clerk de toezichthouder niet voldoet, ontvangt zij hun antwoord schriftelijk en brengt ze naar de Social Security-verbinding van hun lokale congreslid en vraagt ​​om een ​​vraag waarom een ​​beperkte aanvraag niet nodig is om om ervoor te zorgen dat de eigenbeloning van de werknemer de DRC's zal opleveren.
3. Als alles anders mislukt, kan de lezer de beslissing beroepen en heroverweging zoeken en indien nodig een hoorzitting voor ALJ. Ik twijfel er echter aan dat het zover zou komen.

Socialezekerheidswerkers maken fouten, net zoals hun leidinggevenden en managers. Dat is de reden waarom er zo veel advocaten met succes een beroep doen tegen de Social Security Administration.

Tenzij de leeftijdstijd van de lezer zo laag is dat het spousale voordeel hoger zal zijn, zelfs bij de DRC's op 70-jarige leeftijd of tenzij de lezer een pensioen ontvangt (of zal ontvangen) op basis van een niet-gedekte dienstverband, moet de lezer aan zijn geweren en erop aandringen dat een beperkte aanvraag namens hem wordt ingediend. U kunt contact opnemen met advocaat Avram Sacks via zijn LinkedIn Profile.