Allusion Definitie voor creatieve schrijvers

Een toespeling is een referentie, van een literair werk naar een ander werk van fictie, een film, een kunstwerk of zelfs een echte gebeurtenis. Een toespeling dient als een soort shorthand, waarbij dit buitenwerk wordt uitgewerkt om meer context of betekenis te geven aan de situatie waarover wordt geschreven. Terwijl sprake van sprake is van een goede manier om met de lezer te communiceren, kunnen zij lezers vervreemden die deze verwijzingen niet herkennen.

Sterke fictie (of poëzie voor die kwestie) zal allusies gebruiken zodat de fictie op beide niveaus werkt. Lezers die de allusies begrijpen krijgen een beter begrip van het werk, terwijl degenen die het verhaal nog niet kunnen volgen en vermaakt of verlicht worden.

Allusies worden vaak beschouwd als een soort hypertekst, waarbij de lezer wordt gekoppeld aan een andere traditie of literaire geschiedenis. Enkele werk, zoals het gedicht "The Wasteland", praktisch monsters andere werken, veel dezelfde manier waarop DJ's andere liedjes proeven. Toch kunnen spatten ook heel subtiel zijn. Zo is Shakespeare's invloed op de literatuur in het Engels zo sterk dat er vaak sprake is van speling van zijn toneelstukken, zonder dat mensen zich ervan bewust zijn wanneer ze zeggen: "Doe niet als een Romeo."

Het voordeel van het gebruik van Allusions

Schrijvers zijn vaak moeilijk gedrukt om een ​​beschrijvende manier te krijgen om over een punt in een verhaal te komen. Dit is waar sprake kan zijn van allusies.

Stel je als schrijver voor dat je je hoofdpersoon's strijd moet leggen tegen een overweldigende tegenstander. U wilt over het idee komen dat het karakter rechtvaardig is en de kans biedt om de strijd te winnen, al lijkt die kans een afgelegen. Je zou de confrontatie gemakkelijk kunnen raadplegen als een ontmoeting van "David ontmoet Goliath." U wijst naar het bekende bijbelse verhaal, de ene van David en Goliath, om uw lezer te verheugen op het idee dat de confrontatie een eenzijdige strijd zal hebben, maar dat de onderdog een kans heeft om te triomfen.

Duidelijke Allusies

Het is niet een cop-out om een ​​toespeling te gebruiken. Het is een economie van woorden en het zal je verhaal sneller verplaatsen. Een voorbeeld van een duidelijke toespeling is de uitdrukking "die kerel lijkt op een gewone Adonis." Dit is een verwijzing naar de mythische figuur van schoonheid Adonis. Terwijl het woord oud is, is de verwijzing (of toespeling) niet. Een ander voorbeeld is de uitdrukking "Ik voel me dat ik het gewicht van de wereld op mijn schouders draag." Nogmaals, je zou erop wijzen dat een oude figuur (dat van Atlas, die de wereld van de wereld op zijn schouders heeft afgebeeld) als een manier om aan je lezers te overdragen dat je karakter voelt belemmerd.

Obscure Allusions

Soms zijn spierpunten moeilijk te herkennen en deze moeten spaarzaam gebruikt worden.U wilt niet dat lezers voortdurend naar een woordenboek moeten gaan om een ​​context op te zoeken. Het kan echter passend zijn (vooral als je werk een periode is) om een ​​minder dan duidelijke toespeling te gebruiken. Een voorbeeld hiervan is Herman Melville die (in "Moby Dick") een gevoel van dreigende straf creëert als hij het hoofdschip de Pequod noemt. Lezers van Melville's klassieke kunnen zich ervan bewust zijn dat de Pequot-mensen, een inheemse Amerikaanse stam die naar uitsterven werden gedreven. De naam van het schip zorgde voor een gevoel van dreigende vernietiging door het gebruik van deze toespeling.