Alles leren over Alaska Fishing Jobs

Ik ben in Alaska gevist vanaf de tijd dat ik 17 was, tot ik goed in mijn 40's was. En in al die jaren is een van de dingen die me het meest onder de indruk hebben gehad, zoals onze 'Last Frontier' de verbeelding van jongeren door brandt. Net zoals het famously deed tijdens de Gold Rush, trekt Alaska nog steeds de rusteloze, onorthodoxe en ambitieuze. En het goede nieuws is dat het hen nog steeds beloont met geweldige avonturen, grote financiële mogelijkheden en levenslang vriendschappen.

Vriendschappen gesmeed door gezamenlijke avonturen en uitdagingen goed ontmoet.

Ik was gelukkig genoeg om op te groeien in Seattle, Washington, "de linkerbovenhoek" van de Verenigde Staten. Voor mij was Alaska een minder verre droom dan het was voor kinderen uit Maine of Florida, Arizona of Texas. Sommigen van hen maakten er natuurlijk nog steeds, en ik heb zelfs bemanningsleden ontmoet van zo ver als Wales en Israël tijdens mijn tijd op Alaska vissersboten. Maar dit waren echt uitzonderlijke mensen; onorthodox in het uiterste, zou je kunnen zeggen. Overwegend rusteloos.

Naar Alaska

Maar hoe zit het met recente middelbare school afgestudeerden, maar alleen op zoek naar een start, of universiteitsstudenten die een studie moeten betalen en boeken kopen om hun dromen verder te zetten? Hoe zit het met al die miljoenen mensen die Deadliest Catch op het Discovery Channel kijken en plotseling de trekken van de zee voelen? Veel van hen denken eraan om naar Alaska te gaan om ook op een vissersboot te werken.

Ze hebben wat vaag concepten van fantastisch landschap en groot geld, maar ze hebben geen idee hoe ze verder kunnen gaan. Als je een van die mensen bent, hoe ga je naar Alaska en wat geld verdienen?

Nou, je zou het kunnen doen zoals ik dat deed. Je zou samen zesentwintig dollar kunnen schrapen, en door British Columbia schuiven, die ritten van mobsters en religieuze zeelieden accepteren.

Slaap onder picknicktafels. Vang een veerboot naar Zuidoost-Alaska, met tien centen over. Loop de dokken doelgericht, dan uiteindelijk op een vissersboot gehuurd, zonder zelfs te weten wat voor soort is. Je zou het zo kunnen doen, maar ik raad het niet aan. Wat ik aanraden is dat u het internet controleert om te zien of er een manier is om met de vissersbootkapiteins te verbinden voordat u naar het noorden gaat. Als u op de goede plek kijkt, kunt u realistische informatie vinden over het werk en de risico's die bij de commerciële visserij betrokken zijn, evenals de aanzienlijke beloningen.

Werken bij een vissersboot

Dus, hoe werkt het met een vissersboot? Nou, het eerste wat je moet begrijpen is dat Alaska meer dan 9.000 kilometer van de kust heeft, en duizenden vissersvaartuigen opereren daar, na een grote verscheidenheid aan zeevruchten en schelpdieren. Van 28 meter lange zalmtrollers die gewogen lijnen trekken en een hakje hakken in een low-tech visserij die erop gericht zijn om één mooie vis tegelijk te vangen, tot reusachtige "fabriekstrawlers" waarvan de netten groot genoeg zijn om de Astrodome te slikken, aan die krabboten te maken bekend over het programma 'Deadliest Catch' van Discovery Channels, is er geen simpel antwoord op de vraag hoe het leven is op een vissersboot.

Ik kan u echter vertellen over een van de meest voorkomende entry-level optredens die u in Alaska kunt landen; een zomerse baan op een zalmboot genaamd een portemonnee (uitgesproken "say-ner"). Het is de manier waarop ik begon.

De maximale lengte voor de vinkjesvissen in Alaska is 58 voet. Het is een overheidsbeperkte maatlimiet die bedoeld is om overmatige visvangende efficiëntie onder de vloot te voorkomen. Aangezien de boten relatief lang en breed zijn, zijn ze meestal redelijk comfortabel. Beurszegers zijn gemakkelijk te onderscheiden door hun rigging. Purse seiners hebben een zware mast, waaruit een boom wordt uitgevoerd, die verticaal en diagonaal over het werkdek uitstrekt. Van de boom hangt het stroomblok, een hydraulisch aangedreven trommel, dat het net van het water haalt.

De Crew

Purse Seiners hebben meestal een bemanning van vijf, inclusief de kapitein.

Iedereen zal naar verwachting in elke plaats en waar er werk wordt gedaan, maar bepaalde gespecialiseerde taken komen meestal, maar niet altijd, af aan bemanningsleden met eerdere ervaring.

De skiffman rijdt een hoogwaardige werkschiff, waarbij het ene uiteinde van de portemonnee wordt getrokken, terwijl het in het water komt en de vangst corrals. Hij werkt nauw samen met de kapitein , die communiceert met hem via de radio om de "vorm" van het net te handhaven.

(Trouwens, we gebruiken conventionele mannelijke terminologie voor het gemak en om grammaticale ongemak te voorkomen. Wij kiezen ook voor deze stijl omdat we hebben geconstateerd dat een aantal vrouwen die we kennen, die in de visserij werkzaam zijn, verwijzen naar zichzelf als "vissers" de voorkeur geven aan de traditionele term voor de meer politiek correcte maar minder populaire term, "vissers". In ieder geval vormen vrouwen een groeiend percentage van de rangen van zowel bemanningsleden als schippers. We zijn zeer sterk van mening dat de De commerciële visserijindustrie in Alaskan is beter door deze vrouwen, en we vermoeden dat er weinig mensen in de vloot zouden zijn.)

De ingenieur , meestal een terugkerend bemanningslid of een "greenhorn" met mechanische ervaring, is verantwoordelijk om de motoren en machines in goede staat te houden.

Een greenhorn is overigens een nieuwe en onervaren crewmember. Onthoud altijd dat elk bemanningslid en kapitein in Alaska een keer een greenhorn was. Greenhorns krijgen meestal de rol van een deckhand.

Deckhands doe een beetje alles en verwacht dat het te allen tijde initiatief en bereidheid is om te leren. Stacking het net als het aan boord komt; het repareren van de netten en andere apparatuur als ze slijten; vis opslaan in de vishouder; het lossen van de vangst aan het eind van de dag; Staande wielwatch en helpen de boot schoon te houden zijn enkele van de talloze taken die door de ondernemende deckhand worden geleerd.

In vergelijking met banen op krabboten of heilbotboten, is een werkdag aan boord van een zalmvaarder een wandeling in het park. Afhankelijk van uw eerdere ervaring kan het echter de meest veeleisende wandeling zijn die u ooit heeft genomen.

De dagen zijn lang. Als visserijmanagers de vloot een vierdaagse opening geven, betekent dit dat de visserij voor zesenzestig uur open zal zijn.Uw kapitein, tenzij hij zeer ongewoon is, zal altijd proberen om de vangst te maximaliseren tijdens openingen.

Dat betekent dat het vissen van eerste licht tot donker.

Sets maken

Op de beursgenoteerden wordt het grootste deel van de werkdag gegeven aan het herhalende proces van het maken van sets. ("Set" is de term die wordt gegeven aan het proces van het opleggen en ophalen van het net, een proces dat vele malen elke dag herhaald wordt.)

De meeste zegen is zeer dichtbij de kust gedaan, waar scholen van migrerende vis in de grootste concentraties. Terwijl de bemanning het dek en de apparatuur controleert, onderzoekt de kapitein omstandigheden van getij en stroom, licht, wind en waarneembaar visgedrag om te bepalen waar hij zijn set zal maken. Op dit punt in de operatie is de skiff vastgemaakt aan het achterhoofd van de seiner, en de schiffman zit bij zijn stuurstation in de skiff, met de motor in de neutrale rijding.

De kapitein signaleert de bemanning om de schiff te laten vallen. Nu vrijgegeven, en een einde van het net trekken, draait de skiff en motoren in positie, meestal geconfronteerd en vrij dicht bij de rotsachtige kustlijn.

De kapitein rijdt de scheepvaart weg van de skiff, en het kwartmijl lang netto komt over het hek uit.

De Sleep

Als de laatste van het net glijdt van de achteruitgang van de seiner, gaat de kapitein de boot langzaam aan en begint langzaam tegen de stroom aan zijn uiteinde te slepen en houdt het net in een algemeen halve cirkelvormige vorm.

Purse seine nets zijn geconstrueerd in drie hoofddelen: een kurklijn langs de bovenste kant met krachtige drijvers genaamd "kurken"; de webbing (ook wel de "mesh") van het net zelf onder de corkline, en een zware loodlijn (een dikke nylon lijn met lijmstukken erin geweven) in de bodem. De corkline drijft op het oppervlak van het water, het web hangt als een hek in het water en de gewogen loodlijn houdt de "hek" meer of minder rechtop in het water.

De sleepstok duurt ongeveer twintig minuten, gedurende welke tijd de bemanning overblijft wat vis op het dek in de houder weggooit en slangt in het werkgebied om ze te verwijderen van zeewier en kwallen. Er zijn meestal een paar minuten om te ontspannen en een broodje of een kopje koffie te pakken tijdens de touwen. Tijdens de sleeptouw houden de kapitein en skiffman het net open zodat de vis erin kan zwemmen. Aan het eind van de sleep, vertelt de kapitein de skiffman, via de radio, om 'close-up' te maken. Hoor dit, de dekhanger en de kok kruipen terug in hun regenwiel en handschoenen, zodat ze kunnen versnellen.

Het net sluiten

De skiffman sluit de cirkel van het net door langs de aanhanger te rijden en af ​​te geven einde van het net naar de dekbemanning. Hij rijdt dan uit onder de towline die aan de aanhanger zit.

Cirkel naar de andere kant van de aanhanger, hij hecht nog een towline aan de "grote boot", die hij met de skiff zal aanhalen om de aanhanger in de juiste verhouding tot het net vast te houden als het terugkomt aan boord.

Wanneer het net "gesloten is", hangt het als een grote cirkelvormige koraal in het water. De vis die tijdens het slepen in het net geswommen zijn, worden nu gevangen, maar ze kunnen nog steeds ontsnappen door te duiken, omdat de bodem van het net ook zwevend is en niet op de bodem rust.

Om hun ontsnapping te voorkomen, sloot de bemanning "portemonnee" het dicht, met behulp van een grote lier die op het dek van de zeiler was geplaatst. Visualiseer een lange draagstang die de bodem van een reusachtige maaszak sluit. Dat is wat het nastreven is. Eenmaal in gebruik is het tijd dat het net aan boord komt.

Het krachtblok duurt zwaar in een seine-operatie, trekt het net uit het water en over het dek.

Als het net door het stroomblok gaat, wordt het naar het werkdek verlaagd, waar twee of drie bemanningsleden het in een stapel stapelen.

De vis

De vis komen aan boord in het laatste deel van het net en worden op het dek of direct in de houder gelegd. Hauling toestel duurt ongeveer 15 minuten voor de meeste seiners vandaag. Een efficiënte bemanning op een goed uitgeruste portemonnee kan 15 tot 18 sets per dag voltooien.

Dus, dat geeft je een glimp van wat het is om te leven en te werken aan een vissersboot in Alaska. Het is niet voor iedereen, en ik ben bevooroordeeld, maar ik denk dat het de grootste zomervakantie ter wereld is.

Het maken van geluk in Alaska

Het is ongeveer dertig jaar geleden dat ik voor het eerst naar het noorden ging en ik ben blij dat ik deed. Na dat rotsachtige begin, kwamen mijn dromen van mooi land en goed geld uit elk seizoen dat ik daar bracht, van Ketchikan naar Nikolski, van Naknek naar Dutch Harbor. Het is een heel mooie plek, Alaska, en het is nog steeds het zuiverste, dichtstbijzijnde wat we in dit land hebben om een ​​"land van kans" te maken. "Het belangrijkste is dat het nog steeds groot genoeg is voor veel dromen. Misschien de jouwe.

Iemand heeft ooit gezegd dat "geluk is wat er gebeurt als voorbereiding aan de gelegenheid voldoet. "Dus, vind jezelf een online bron die beide dingen kan bieden, en je hebt een goed schot om je eigen soort geluk in Alaska te maken.

En altijd, zoals ik mijn bemanning alweer aan het begin van elk seizoen vertelde, wees slim, wees veilig en veel geluk!